A new start

Maddie

Terwijl Reece zijn haar aan het doen is kijk ik twijfelend naar mezelf in de spiegel. Het rode jurkje wat ik van Reece heb gekregen is prachtig, maar ik zie de afkeurende blik van mijn moeder al voor me.
'Moeten we dit echt doen?' zucht ik overdreven luid. Reece komt met een fronsend gezicht de kamer inlopen en laat zijn ogen over mijn lichaam glijden. 'We gaan. Al is het maar voor even.' Ik laat mijn hoofd vallen en zucht. Ik hoor zijn voetstappen mijn kant op komen en voordat ik het weet slaat hij zijn arm om mijn middel en duwt hij mijn kin voorzichtig omhoog. 'Je moet je niet zo druk maken.' fluistert hij. Ik rol met mijn ogen en laat mijn hoofd tegen zijn borst rusten. 'Hoe laat is het?' mompel ik. 'Vijf over vijf.' 'Laten we maar gaan. De taxi is er toch binnen nu en een paar minuten.' mompel ik. Ik laat hem los en kijk hem vermoeid aan. Zijn haar is gedaan met een dun laagje gel, waardoor het fatsoenlijk zit maar ook nog speels, wat hem ongelofelijk sexy maakt. Met een zwarte spijkerbroek, een zwart t-shirt en een net jasje komen zijn spieren fantastisch uit.
Ik draai me om grijp mijn tasje van het bed en kijk mezelf nog één keer aan in de spiegel en loop dan naar de deur, waar Reece al ongeduldig staat te wachten. Wanneer we door de gangen lopen pakt hij mijn hand vast en als we in de lift staan voel ik zijn blik op me branden, maar ik reageer er niet op.
Met lood in mijn schoenen stap ik in de taxi en met moeite geef ik mijn adres door. Binnen een kwartier rijden we mijn wijk in en het duurt niet lang voordat het duidelijk word bij welk huis we moeten zijn.
Wanneer de taxi tot stilstand komt betaald Reece de taxi en stap ik langzaam uit.
De feestelijke stemming is het zelfde zoals elk jaar en ik moet diep ademhalen om een eerste stap te zetten richting de deur. 'Hier woonde jij?' vraagt Reece ongelovig. Ik kijk hem aan met een klein lachje en haal mijn schouders op. 'Ik ben er ook niet trots op.' zeg ik simpel. Hij pakt mijn hand en samen lopen we naar de voordeur.

Zonder enige moeite gaat de deur open en sleur ik hem mee naar beneden. Ik hoor hem naar adem happen naast me en komt hij dichter bij me staan. 'Dit is bizar.' fluistert hij in mijn oor. Ik knik enkel.
Terwijl de veiling rustig doorgaat sleur ik hem mee naar de hoek waar ik me normaal in verstopte. Ik leun tegen de muur en kijk de kamer rond. Bekende gezichten van de club vullen de kamer en mijn ouders zie ik bij het podium staan. Mijn moeder heeft een neppe glimlach op haar gezicht en mijn vader luistert naar de man met wie hij staat te praten.
Ik schrik pas op als iemand mij een glas aanbied. Reece kijkt me onderzoekend aan maar ik geef hem enkel een kleine glimlach als antwoord. Ik neem een slok en kijk weer de kamer rond. Maar in plaats van dat mijn aandacht word getrokken door mijn ouders, trekken de meiden die enkel een paar meter voor ons staan en ons uitgebreid staan te bekijken, mijn aandacht. Ik leun naar Reece toe en hij buigt zijn hoofd naar mij toe. 'Je heb sjans.' zeg ik. Hij trekt zijn hoofd terug en vragend kijkt hij me aan. Ik knik enkel naar de meiden voor ons en neem nog een slok. Zijn lach komt boven de veilingmeester uit en niet begrijpend kijk ik hem aan, maar hij laat een hand op mijn wang rusten en drukt een tedere kus op mijn mond.
Wanneer hij zich voorzichtig terug trekt, kijken zijn twinkelende zilvere ogen mijn vrolijk aan. 'Ik heb niks met hun te maken.' grinnikt hij. Ik kijk voor me, maar de meiden letten duidelijk niet meer op ons. Ik lach maar de glimlach verdwijnt als ik een hand op mijn schouder voel. Mijn moeder kijkt me aan met een overwonnen uitdrukking. 'Ik wist wel dat je zou komen.' Ik heb echter geen tijd om te reageren. Reece slaat zijn arm om mijn schouder en trekt me tegen zich aan. 'Wat fijn om u nog eens te zien.' zegt hij enkel. Met een afkeurende blik kijkt ze hem aan maar ze reageert er niet op.
Pas wanneer mijn vader naast haar verschijnt verbreek ik de stilte. 'Hoi pap.' zeg ik zacht. 'Lieverd, wat fijn dat je er bent. En je heb een date?' 'Ja. De clown waar mama je over heeft verteld. Dit is Reece.' Ik hoor Reece naast me grinniken maar hij steekt snel zijn hand uit. 'Aangenaam.' schud mijn vader de hand.

'En dan wil ik nu het woord geven aan de begeerde hostes van dit feest.' Een applaus klinkt door de zaal en meteen draait mijn moeder zich om en loopt heupwiegend naar het podium.
'Welkom allemaal. Bedankt voor het komen en voor jullie vrijgevigheid. Door jullie hebben we een fantastisch bedrag kunnen schenken aan het goede doel wat vanavond centraal staat!' ze begint te klappen en met een overdreven glimlach kijkt ze de zaal rond, en ik kan een rol met mijn ogen niet onderdrukken. 'Maar toch wil ik een paar mensen bedanken. Zonder hun had ik dit niet kunnen doen.' Ik zucht. 'Ze geeft dus elk jaar dezelfde speech.' zeg ik tegen Reece.
'Maar in het bijzonder wil ik Max Grand bedanken. Max, waar ben je?' Kippenvel verschijnt op mijn lichaam en ik voel mijn bloed stollen. 'Wat is er?' 'Max.' fluister ik enkel.
Zijn praatje gaat volledig langs mij heen. Ik doe enkel moeite om fatsoenlijk adem te blijven halen. Pas wanneer er nogmaals applaus door de kamer klinkt schrik ik op uit mijn gedachte.
'Je ouders zeiden niet dat je kwam.' Met grote ogen kijk ik naar Max die intimiderend voor me gaat staan. 'Dat is nog eens lang geleden.' Mijn hand word vastgegrepen en ruw word ik naar achter getrokken. 'Jij laat haar met rust.' zegt Reece met opeengeklemde kaken. Hij torent boven mij uit en zijn hand klemt om mijn pols, maar ik laat me tegen hem aanvallen. 'En wie mag jij dan wel zijn?' 'Iemand die jou niet heel laat als jij nog maar een woord tegen haar zegt.' Max begint te lachen maar ik word er misselijk van.
'Ik zie dat je Max heb gesproken.' een valse stem komt me tegemoed en vol schrik kijk ik mijn moeder aan. 'Hoe kon je?' vraag ik haar fluisterend vol woede. 'Na alles wat hij me heeft aangedaan heb jij het lef om hem hier op te laten dagen?' Ik schud mijn hoofd vol ongeloof. 'Je bent echt vreselijk.' zeg ik fel.
Ik trek mijn pols los en loop weg, maar snelle voetstappen volgen mij.
Pas wanneer ik buiten sta heb ik het gevoel dat ik kan ademhalen en snel haal ik mijn handen door mijn haar. Ik bijt op mijn lip en sluit mijn ogen en heb moeite om de tranen tegen te houden.
'Ik wil naar huis.' zeg ik zonder Reece aan te kijken.