抖阴社区

Part fifty - five

2.7K 61 2
                                    

Maddie

Met verschillende tasjes in mijn handen wacht ik op Mae die nog bezig is in het pashokje. Ik had in de derde winkel al een jurkje gescoord terwijl Mae nu in de vijfde winkel eindelijk een optie heeft gevonden. Ook heb ik voor mezelf wat nieuwe kleren gekocht die ik wel kon gebruiken. Ook heb ik al naar het perfecte cadeau voor Reece gezocht, maar dat kan ik niet vinden.
Zodra het gordijn van het pashokje open gaat ga ik rechtzitten en laat mijn ogen over Mae haar lichaam glijden. De zwarte stof zit strak om haar lichaam waardoor haar rondingen perfect uitkomen. De diepe v-hals laat haar decolleté mooi zien maar als ik haar aankijk, kijkt ze mij vragend aan.
'En?' Ik knik enthousiast. 'Het staat je prachtig.' Ze draait zich om en kijkt naar de spiegel. Ze laat haar handen over haar lichaam glijden en draait een paar keer rond maar kijkt mij dan, via de spiegel, vastbesloten aan. 'Dit wordt 'm.'
Ze kleed zich weer om en als ze naast me staat, sta ik op en samen gaan we in de rij staan.
'Wat heb jij voor Reece?' 'Gewoon wat nieuwe kleren. Niks bijzonders.' Ze haalt haar schouders op terwijl ik vaag knik.
Kleren? Dat is zo simpel. Ik wil iets kopen wat super is. Iets wat hij nooit aan ziet komen.
Mae legt haar jurk op de toonbank en haalt haar pinpas al tevoorschijn als ze zich ineens naar mij omdraait. 'Avery heeft binnenkort een dansshow in New York. Ze zou het fantastisch vinden als hij erbij is.' Ik krijg een glimlach rond mijn lippen en heb het perfecte idee ineens in mijn hoofd. Een ticket en een hotelovernachting.
Als we naar buiten lopen en het eerste cafeetje in duiken die we tegen komen, vis in mijn telefoon uit mijn broekzak zodra we zitten. 'Wanneer is die show?' Ze kijkt op van het menu en bijt even twijfelend op haar lip. 'Ik dacht halverwege januari, maar ik twijfel.' Ook zij pakt haar telefoon en drukt op een contact en niet veel later heeft ze hem aan de lijn.
'Ey, wanneer had Avery ook alweer die show?' Door de drukte in het café kan ik niet horen we ze precies spreekt maar als ze een paar keer knikt hangt ze op. 'Volgende maand. Vierentwintig januari.' 'Wie was dat?' 'Vince.' Ze laat haar ogen weer over het menu glijden maar als ze mijn blik op haar voelt branden kijkt ze mij weer aan. 'Wat?' 'Waarom Vince?' Ze haalt diep adem, maar wordt onderbroken door de serveerster die ons overdreven vrolijk begroet. We geven beide dezelfde bestelling door en zodra ze weg is kijk ik haar weer nieuwsgierig aan.
'Voordat Avery die dansopleiding begon waren die twee nogal close. Ik weet eigenlijk niet of die twee nu nog contact hebben, maar ik weet wel dat zodra Reece iets over haar zegt, hij Vince zijn volledige aandacht heeft. Ongeacht waar hij mee bezig is.' 'Ik wist helemaal niet dat Avery en Vince zo close zijn geweest.' Ze haalt haar schouders op en kijkt naar het bericht wat binnen komt op haar telefoon. 'Ik weet geen details. Ik weet alleen dat het zo was.'
De muntthee en de bagels worden voor ons neus gezet en lang kletsen we over van alles en nog wat.

Zodra we terug zijn in het appartement is het buiten al begonnen met schemeren en staat de eettafel al vol met snacks en drank.
'Jullie zijn net op tijd. De pizza komt net binnen.' Hoor in Evan roepen vanuit de woonkamer. Ik grinnik en gooi mijn tasjes op mijn bed en stap uit mijn schoenen, en sluit me dan aan bij de rest. Iedereen zit al op een kluitje voor de tv gepropt met een pizza punt in hun handen terwijl ik door loop naar de keuken om wat drinken voor mezelf in te schenken. Als ik me omdraai zie ik dat ze helemaal zijn verzonken in een of andere Marvel film terwijl ik de blik van Reece op me voel branden. Ik kijk hem aan maar zijn blik laat niks los. Ik loop naar hem toe en wil naar hem gaan zitten op de enige vrije plek maar hij plakt mijn pols vast en trekt me om zijn schoot. Vragend kijk ik hem aan mij hij slaat als bevestiging enkel zijn armen om mijn heupen. Ik ga wat onderuit gezakt zitten en laat mijn hoofd op zijn schouder rusten.
'Is het allemaal gelukt?' Ik knik enkel. Hij laat zijn hoofd op mijn hoofd rusten en samen kijken we naar hete scherm.

Ik schrik pas op uit mijn ontspannen trans als Mae overeind springt. Vragend kijk ik haar aan maar ze pakt mijn pols vastpakt en mij overeind trekt. 'We moeten ons klaar maken, het is al veel te laat!' Mijn ogen glijden af naar de klok en zie dat het pas acht uur is. 'Hoe laat komt iedereen?' De jongens halen zijn schouders op. 'Over een uurtje denk.' 'Precies.' Mae trekt me mee naar mijn slaapkamer. Ze haalt haar jurkje tevoorschijn en zonder nog aandacht aan mij te besteden kleed ze zich om. Even schrik ik als ze ook haar bh uittrekt maar Mae lijkt er totaal geen erge in te hebben. Snel trekt ze het jurkje over haar hoofd en kijkt me dan vragend aan. 'Waarom kleed je je niet om? We moeten ook nog onze haren doen, en make-up.' Ik rol met mijn ogen maar dan vis ik mijn jurkje uit het tasje.
Het donkerblauwe jurkje heeft een strak lijfje wat wijd uitloopt tot boven mijn knieën. Het heeft korte mauwen die er voor mijn gevoel meer voor de leuk zitten dan dat ze echt een functie hebben.
Ik draai me van Mae weg en ook ik begin me om te kleden. Ik trek mijn trui en broek uit en ik een snelle handeling volgt mijn bh waardoor ik snel de jurk over mijn hoofd trek ik de hoop dat ze niks heeft gezien. Als ik me naar haar omdraai is ze haar haar aan het kammen en zie ik de krultang aan klaarliggen. Echt krullen hoeft ze niet. Van zichzelf heeft Mae al een slag in haar haar waar ik jaloers op ben. Als ik naar mijn haar kijk word de uitgroei steeds erger en komt mijn natuurlijke blonde haar langzaam weer tevoorschijn. Ik daarin tegen moet wel mijn haar krullen.
Enkele keren haalt ze de krultang door haar haar en dan kijkt ze naar mij. 'Ga maar zitten. Ik doe je haar.' Zodra ik voor haar zit merkt de ze uitgroei meteen op. 'Heb je eigenlijk een foto van jezelf met je natuurlijke kleur?' Ik open mijn foto's en scroll door de afbeeldingen totdat ik op een vrij recente foto kom, samen met Jack, net voordat is weg ging. 'Het was prachtig.' Ik knik. 'Heb je me ooit verteld waarom je het heb geverfd?' Via de spiegel ontmoet ik haar vragende gezicht maar ik haal mijn schouders op. 'Ik was het zat. Ik mocht nooit wat anders doen met mijn haar van mijn moeder. Altijd stijl laten hangen over mijn schouders. Toen ik besloot hier te studeren heb ik gedaan wat ik zelf wilde.' Het feit dat ik mezelf wilde verschuilen voor mijn ouders laat ik achter wegen.
Terwijl Mae bezig is met mijn haar scroll ik door de verschillende tickets naar New York. De meest gunstige, een nacht vlucht heen en een avond vlucht terug, boek ik zonder twijfel. Ook een vier sterren hotel met een grote kamer en enorm twee persoons bed kan ik niet laten om te boeken. De recensies zijn goed en in de badkamer zit een jacuzzi. Een midweek zal lang genoeg zijn toch?
De prijs valt me mee en zodra Mae me een tikje op mijn schouder geeft met de boodschap dat ik klaar ben, druk ik de printer aan en print het ticket en de bevestiging van de hotelkamer uit.
'Hoe laat is het?' 'Bijna half negen.' Met de papieren in mijn hand loop ik naar mijn bureau en trek verschillende laatjes open in de hoop dat ik nog ergens een envelop heb liggen.
'Ik moet je make-up nog doen. Kom je nog?' Ik knik en ga weer op de stoel zitten. Ze begint met mijn ogen terwijl we verder in de rust zitten. Pas wanneer de voordeur opengaat en geen bekende stemmen door de gang klinken, schrikt ze op en gaat ze recht staan. 'Precies op tijd.' mompelt ze.
Ze trekt me overeind en stapt in haar hakken. Zelf pak ik mijn witte pumps uit de kast en knik naar haar. Ze trekt de deur open en samen lopen we de kamer in.
Vier andere jongens hebben bij Reece, Vince en Evan aangesloten, met allemaal een biertje in de hand. Mae loopt voor me uit en pakt twee wijnglazen uit een keukenkastje. Met twee glazen rode wijn loopt ze weer naar mij toe. Ik glimlach naar haar neem snel een klein slokje. De rode vloeistof glijd soepel naar binnen en voor enkele seconden sluit ik mijn ogen. Maar zodra ik mijn ogen open haken ze direct in de zijne. Hij bijt op een onderlip maar een grijns kan hij niet verbergen terwijl zijn ogen over mijn lichaam glijden.

A new start Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu