A new start

Maddie

Wanneer hij zich van mij los maakt kijkt hij me vragend aan. Even kijk ik in zijn zilveren ogen die inmiddels helder staan, maar dan kijk ik naar de rest van de mensen op het veld. Het footballteam heeft zich naar ons omgedraait en geen van allen is nog bezig met de sport. De coach heeft een grijns op zijn gezicht en ook wanneer ik naar Dom kijk zie ik een kleine glimlach rond zijn lippen spelen.
'Dat telefoontje zit er dus niet in?' roept hij van een paar meter afstand als hij naar ons komt lopen. Reece slaat zijn arm om mijn schouders en trekt me tegen zich aan. 'Pas op je woorden.' zegt hij enkel, maar wanneer ik naar hem kijk zie ik dat hij een grijns rond zijn lippen heeft. Ik maak me los uit zijn greep en zet een stap opzij. 'Ik zal jullie niet verder storen.' Ik draai me om en wil weglopen als mijn telefoon weer begint te trillen. Ik loop verder en wanneer ik het bericht lees bijt even op mijn onderlip.

Reece 15.02 uur
Ik zie je thuis ;)

Ik draai me om en loop achterwaarts verder maar ook vanaf hier kan ik die brede lach zien. Ik rol met mijn ogen en loop snel door naar mijn auto. Pas wanneer ik weer achter het stuur zit haal ik diep adem. Ik leg mijn handen op het stuur en sluit mijn ogen. De afgelopen minuten spelen door mijn hoofd en een warm gevoel overvalt me. Ik heb nog nooit zoiets gedaan. Ik ben nog nooit naar iemand toegerend en heb hem gezoend. Ik heb het nog nooit willen doen en dat ik dat nu heb gedaan, midden op een veld met een compleet team naast me, maakt me ergens bang. Als ik morgen over de campus loop weet iedereen wat er is gebeurd. Ik heb Reece Grey gezoend, de aanvoerder van het team en de meest begeerde vrijgezel. Naast de paniek die ik lichtjes voel, voel ik me ook vrij. De gedachte dat ik het durfde te doen zonder dat ik er verder bij nadacht en dat ik het echt wilde, maakt iets in me los. Het zorgt ervoor dat ik afscheid neem van vroeger en ik ben nog nooit ergens zo blij mee geweest.
Ik start de motor en verlaat het parkeerterrein. Met Sia op de radio rijd ik door naar huis. Ik tik mee met Unstoppable en zing zacht mee.
Als ik de auto heb stilgezet en mijn spullen van de bijrijderstoel pak stap ik uit en loop naar binnen. Mijn spullen dump ik op de bank en wanneer ik de waterkoker voor mezelf heb aangezet vis ik mijn telefoon uit mijn broekzak. Na vier keer overgaan neemt Mae op maar haar vrolijke stem vanaf de andere kant komt mij niet tegemoet. 'Wat is er?' Ik hoor haar diep ademhalen maar verder zegt ze niks. 'Mae?' 'Het is niks. Ik moet gewoon ongesteld worden. Vertel het eens meid.' Dat ze zo snel naar een ander onderwerp wil overgaan zit me niet lekker. Toch begin ik mijn verhaal. Ik vertel haar waar ik allemaal ben geweest voordat ik Reece eenmaal had gevonden en wat ik deed toen ik hem eenmaal had gevonden. Zoals gewoonlijk begint ze enthousiaste geluiden te maken en begint ze te ratelen over hoe leuk ze het wel niet vind. Ik grinnik en laat mezelf samen met een kop thee op de bank vallen. 'Maar mijn liefdesleven is inmiddels interessanter dan die van jou.' zucht ik. 'Nooit gedacht dat ik dat zou zeggen.' mompel ik. Ze zucht en ik grinnik. 'Kom op. Hoe zit het met jou?' Even blijft het stil maar dan hoor ik zacht ademhalen. 'Niks, nada, noppes.' zucht ze, alsof het haar niet dwars zit. 'Daar moet dan maar eens verandering in komen.' 'Oh, dus mevrouw heeft een paar keer gezoend en denkt dat ze het allemaal heeft uitgevonden.' de kleine sneer is gaat gepaard met een grinnik waardoor ze het minder erg maakt. Ik schud de gedachte van me af en reageer er verder niet op. Als ik de deur zacht hoor opengaan vertel ik haar dat ik moet ophangen.
Even hoor ik haar zuchten maar als Reece eenmaal voor de bank staat hang ik op zonder nog wat te zeggen. 'Mae?' Ik knik en hij laat zich naast me op de bank vallen. Even zakt zijn hoofd in zijn nek en sluit hij zijn ogen. Ik laat mijn ogen over zijn lichaam glijden. Zijn shirt plakt aan zijn lichaam en zijn haar plakt aan zijn voorhoofd vanwege het zweet. 'Je staart.' mompelt hij. Hij kantelt zijn hoofd mijn kant op. Hij haalt diep adem en laat zijn ogen over mijn gezicht glijden. Zijn wangen zijn wat rood en de donkere kleur uit zijn ogen is volledig verdwenen, de bijzondere zilveren kleur is terug en zonder dat ik er erge in heb haken ze in de mijne. Ook wanneer hij overeind komt laten zijn ogen niet los. Ik laat me verder in de bank zakken en hij buigt zich over mij heen.                                                   
Wannneer zijn lippen de huid in mijn nek raken ontsnapt er een tevreden zucht. Ik sluit mijn ogen en bijt op mijn lip om verdere geluidjes te onderdrukken, maar toch ontsnapt er opnieuw een kreun. Ik voel hem grijnzen en als reactie begint hij zachtjes te zuigen aan mijn huid. Mijn handen woelen door zijn haar maar dan begin ik eraan te trekken om zijn gezicht op mijn hoogte te krijgen. Ik druk mijn mond op de zijne en meteen laat hij een luide kreun horen. Zijn tong dringt mijn mond binnen en als hij zich terug wil trekken bijt hij zachtjes op mijn onderlip. 'Ik moet douchen.' zijn stem is ruw en zijn ogen hebben een vertrouwde twinkel gekregen. Ik kan enkel knikken. 'Je kan ook mee douchen.' zegt hij zacht als hij opstaat. Mijn ogen worden groot en vragend kijk ik hem aan. 'Wat? Ik heb alles al gezien.' hij loopt zijn kamer in zonder op mijn antwoord te wachten. Wanneer hij weer de gang in komt heeft hij extra kleren in zijn hand en loopt hij de badkamer in.
Mijn hartslag word trager en net wanneer ik de tv aan wil zetten komt zijn hoofd tevoorschijn. 'Ik had alles al gezien toen je jezelf wilde bedekken in de badkamer. Je was te laat.' Zijn lach is breed maar ik voel mezelf enkel rood worden. 'Je bent schattig als je verlegen bent.' Ik kijk weer op, mijn Reece staat al onder de douche.