?????????????????( Pretend To Be Yours)????????? ?( Season 5 (Complete ?)

????? ?? : ??????????????

" មីន ..ហ៊ឹក... មីន ...បងដឹងខ្លួនហើយមែនទេ... មីន ...ហ៊ឹក...អូន...ហុឹក...!"។ ម៉ារៀ អួលណែនជាខ្លាំងនិយាយមិនចេញព្រោះតែភាពកម្សួលបុកពេញដើមទ្រូងរបស់នាងហើយ ជីមីន ក៏លើដៃដែលជាប់សុទ្ធតែខ្សែសារ៉ូមនោះមកជូតទឹកភ្នែកឲ្យនាង។

"បង...សុំទោសប្រពនសម្លាញ់...បង...បងមិនគួរ...ភ្លេចការចង់ចាំហើយសាងបញ្ហាជាច្រើនបែបនេះនោះទេ...មកពីបង...មកពីបងរឹងមាំមិនគ្រប់គ្រាន់! ..បងធ្វើឲ្យប្រពន្ធបងពិបាក...បងជាប្តីដែលមិនល្អ...បងធ្វើឲ្យអូនវេទនាណាស់... ម៉ារៀ ...បងសុំទោសណា៎...បងសុំទោសប្រពន្ធសម្លាញ់! ...បងមិនល្អថែអូន...ហើយនឹងកូនមិនបានល្អ...អ្ហឹក...បងមិនគួរណាទៅជាចឹងទេ...!"។ ជីមីន ក៏ពេបមាត់បង្ហាញថាគេឈឺចាប់ណាស់ដែលគេមានបញ្ហាបែបនេះហើយ ម៉ារៀ កានតែខ្សឹបខ្សួលហលយនាងក្រវីក្បាលហើយក៏ស្រវាឪបគេ។

"ហ៊ឹក... មីន ... មីន ...បងឈប់និយាយចឹងទៅបានទេ..អ្ហឹក....អូនមិនដែលប្រកាន់នឹងបង...អ្ហឹក...បងមិនដែលខុសលើអូនសូម្បីតែម្តង...គ្រប់យ៉ាងមកពីកំហុសអូន..ហុឹក...មកពីអូនជាមនុស្សមានះ...អូនយល់តែពីចិត្តខ្លួនឯងតាំងពីដំបូង..ហ៊ឹក..ហើយធ្វើឲ្យបងពិបាក...ហ៊ឹក...តែបង...ហ៊ឹក...បងតែងតែមិនខឹងនិងអូនហើយលើកលែងនឹងការពារអូនជានិច្ច...ហ៊ឹក...តែអូននោះទេជាមនុស្សមិនល្អហើយមិនរឹងមាំ...ហ៊ឹក...ត្រឹមភារកិច្ចជាម្តាយម្នាក់ក៏អូនធ្វើមិនបាន...ហ៊ឹក... មីន ...អូនសុំទោសណា៎...ហ៊ឹក...បងខឹងអូនមក...ហ៊ឹក...បងជេរអូនមក...អ្ហឹក..អូន...អ្ហឹក...ការពារកូនមិនបាន...ហ៊ឹកគេទៅបាត់ហើយបង...អ្ហឹក... មីន ...កូន...ហ៊ឹក..គេទៅចោលយើងហើយ...អ្ហឹក....មីន !!!"។ នាងក្រមុំក៏ស្រែកហើយក្តាបអាវរបស់ ជីមីន ហើយនាយកម្លោះក៏បានត្រឹមតែសម្រក់ទឹកភ្នែកទាំងដៃឪបភរិយាហើយលួងលោមនាងដោយបេះដូងប្រេះស្រាំដូចគ្នា។

" ម៉ារឿ បងមិនខឹងនឹងអូនទេ! គ្មានហេតុផលណាមួយដែលបងនឹងខឹងហើយស្អប់ភរិយាបងឡើយ! បងស្រលាញ់អូនហើយបងយល់ពីអូនជាងនរណាទាំងអស់! អូនគ្មានកំហុសទេ! យើងគ្មាននរណាមានកំហុសទេ ម៉ារៀ ! កំហុសនោះគឺត្រូវតែមានមនុស្សមកទទួលខុសត្រូវ! ព្រោះហេតុនេះមានអ្នកដែលសាងចឹងគេក៏គួរជាអ្នកទទួលផល! បងសន្យាមិនលើកលែងឲ្យគេទេ! គេត្រូវតែផលនេះ! អូនទុកចិត្តទៅ! បងមិនព្រម...បងមិនព្រមឲ្យនរំាម្នាក់គេមកធ្វើឲ្យប្រពន្ធបងហើយនឹងគ្រួសារបងឈឺចាប់ទេព្រោះពេលនេះបង ជីមីន ខាវេនណូ ជាស្វាមីរបស់ ម៉ារៀ ឃីថារ៉ូ គឺមកវិញហើយ! គ្រប់យ៉ាងគឺបងចង់វិញហើយ! ដូចនេះហើយអូនកុំបន្ទោសខ្លួនឯងហលយទូលរែកបញ្ហាដែលយើងមិនគូរទូលវាសោះ! ស្តាប់បងហើយរឹងមាំឡើង! យើងអាចមានកូនទៀតបានតើមែនទេ?"។ ជីមីន ក៏ចាប់ផ្តើមរឹងមាំជាងមុនហើយគេក៏យកដៃមកត្រកងមុខនាងមុននឹងនាយកម្លោះក៏និយាយសម្តីលើកទឹកចិត្តនាងជាច្រើនហើយធ្វើ ម៉ារៀ រំភើបហើយនាងក៏រីករាយផងដែរពេលដែល ជីមីន របស់គេមកវិញ។

" មីន ...អូនសុំទោស...អ្ហឹក...អ្ហឹក..អូនសុំទោស មីន ...អ្ហឹក..!"។ ម៉ារៀ នៅតែពោលពាក្យដដែលៗខណៈផ្លូវចិត្តនាងប៉ះទង្គិចខ្លាំងហើយ ជីមីន ក៏បានត្រឹមតែលូងនាងដោយចិត្តត្រជាក់បំផតទាំងក្នចិត្តគេក៏គិតរួចហលយថាគេមិនលកើលែងឲ្យអ្នកបង្កនោះទេ។

បន្ទប់ពីរៀបចំខ្លួនស្រួលបួលហើយពេលនេះ ជីមីន ក៏អាចចាកចេញពីពេទ្យបានក្រោយពេលរបួសគេក៏បានជាសះហើយគេក៏រឹងមាំបានរហ័សតែគេក៏សម្លឹងមើលប្រពន្ធគេដោយទឹកមុខបារម្ភហើយគេក៏នភតែឪបក្រសោនប្រពន្ធគេជាប់ដោយលួងលោមចិត្តនាងរហូតហលយក៏បណ្តលរនាងចុះក្រោមជាមួយគ្នាតែម្តង។

"បង ជូន ! រីស្សាណា!"។ ជីមីន ក៏ឃើញមនុស្សពីរនាក់ដែលមកសួរសុខទុក្ខគេទើបនាយប្រញាប់ទៅរាក់ទាក់ហលយ រីស្សាណា ក៏ចូលទៅកាន់ដៃគេ ម៉ារៀ ថ្នមៗដោយករលើកទឹកចិត្ត។

"បងចូលរួមសោកស្តោយផងណា៎! មិនគួរឡើយមានរឿងទាំងនពកើតឡើង!"។ ណាមជូន ក៏និយាយដោយមុខស្ងួតហើយ ជីមីន ក៏ងក់ក្បាល ហើយខាំមាត់បន្តិច។

"មិនអីទេបង ជូន ! អរគុណដែលបានមើលថែ ម៉ារៀ ! រីស្សាណា ក៏ដូចគ្នា! ខ្ញុំមិនចុះចាញ់ទេ! ខ្ញុំនឹងត្រូវឲ្យគេសង!"។ ជីមីន និយាយដោយកែវកាចហើយ រីស្សាណា នឹង ណាមជូន ក៏សម្លឹងមុខគ្នាហើយក៏ញញឹម។

"តែខ្ញុំគិតថាប្រហែលជាពេលនេះមានអ្នកទៅជំនួសហើយ!"។ សម្តីរបស់ រីស្សាណា ធ្វើឲ្យ ជីមីន ហើយ ម៉ារៀ ក៏ចងចិញ្ចើមហើយមានអារម្មណ៍ថាដូចជាបាត់វត្តមានសំខាន់មនុស្សម្នាក់ទៀត។