Bloom And Doom Series #1
(After matapos ko itong book na to, irerevise ko kaagad siya because I know na may pagkajeje past chapters sa unahan :D Please bear with me...nagprapractice pa din kasi ako magsulat ng novel :))) )
??.???? ???.?
Victorian...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"What's the news I've been hearing from your school Vine!?"
Inilayo ko kaagad ang phone sa tenga ko ng marinig ko ang galit na boses ni Dad kahit na kakasagot ko lang ng tawag niya. Naka-speaker pa naman yung tawag ni Dad.
Mabuti na nga lang hindi ko nakakausap sa personal si Dad, kung hindi ay kotong na ang natanggap ko sa kanya.
Nakahinga ako ng maluwag nang maisip ko iyon.
"Dad, please believe me. The things people are saying about me aren't true. It's just a big misunderstanding," Dad let out a heavy sigh on the other end of the line.
Alam ko naman na, no matter how much I explained to my father, he wouldn't believe me. But still! I want to clear my name to him.
"Kahit na, Vine! You know that's my business partner's daughter and I hope you've fixed the way you rejected her feelings for you! Mabuti kasi kung maayos ang pagrereject mo sa kanya, pero hindi!"
"Dad, that's not true. Wala akong sinabi na-"
"Don't you dare to deny it, Vine. Sinabi sa akin ni Shane kung ano ang nangyari!" Wala akong nagawa kung hindi ang tumahimik na lang.
I let out a breath, sign for surrendering. "I'm sorry Dad...Please just tell Mr. Porilio's daughter, that I just have different feelings for her that are not the same as she feels for me."
Alam ko naman na may kaunting kasalanan naman ako sa nangyari lalo na sa part na nireject at nasaktan ko ang damdamin ng anak ni Mr. Porilio.
At lalo na doon ng straight to the point ko naisabi na hindi ko siya gusto, I know I say it to Shane in a rude and heartless way.
Kahit na may mga babaeng lumalapit sa akin at sasabihin na gusto nila ako. At kahit na normal na sa akin na ireject ang mga umamin sa akin.
Alam ko pa din magsorry at maguilty doon sa mga nireject ko at nasaktan ang damdamin.
"Bye the way, Vine," Dad's tone of voice returned to a modest one.
"Tomorrow your mommy is going back to the Philippines and I know she heard the 'misinformations' if that's really just a misinformation of your schoolmates, kaya humanda ka na sa sermon ng Mommy mo. You know me, I can't do anything about your mom's decision. Napaka-under ko pa anman sa Mom mo," Dad laughed at the last thing he said.
Pero hindi ako natuwa, kinabahan pa nga.
"Uuwi na si Mom!?" Napatakip ako ng aking bibig ng sumigaw ako, "Sorry, Dad. Nagulat lang ako."
