??????????Alpha?[SUNSUN]

?????????Alpha ????22

"..... វ៉ុននី" ស៊ុននូខ្សឹបខ្សាវភ្នែកនៅតែបិទដដែល។

"ហឹម?" ជុងវ៉ុនសម្លឹងមើលមុខដ៏គួរឱ្យស្រលាញ់របស់ស៊ុននូទាំងដៃនៅតែចាប់ដៃស៊ុននូជាប់ដដែល។

"តើមនុស្សដូចខ្ញុំអាចក្លាយជាគូmateរបស់សត្វចចកបានដោយរបៀបណា?" ស៊ុននូបើកភ្នែកហើយសម្លឹងមើលមកភ្នែកពណ៌ត្នោតរបស់ជុងវ៉ុនជាមួយកែវភ្នែកពោលពេញទៅដោយសំណួរ

"ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំនៅតែមានសញ្ញារបស់គេ? ខ្ញុំមិនមែនជាមនុស្សទេឬ?"

ជុងវ៉ុនគ្រាន់តែសម្លឹងមើលស៊ុននូដោយមិននិយាយអ្វីទាំងអស់ ភ្លាមៗនោះដៃរបស់គេក៏ដកចេញពីស៊ុននូ។
អ្នក​ទាំង​ពីរ​បាន​ត្រឹម​សម្លឹង​មុខ​គ្នា​រហូត​ដល់​ស៊ុននូមិន​អាច​ប្រើ​ភាព​ស្ងៀម​ស្ងាត់​បាន​ទៀត​ទេ។

"... វ៉ុននី.." គេស្រែកឡើង ធ្វើឲ្យជុងវ៉ុនព្រិចភ្នែកពីរបីដងហាក់ដូចជាភ្ញាក់ពីដំណេកយ៉ាងចឹង។

".. ហឹម? ឯងកំពុងនិយាយអី?"

ខ្នើយទន់មួយបានហោះមកប៉ះមុខជុងវ៉ុនយ៉ាងត្រង់មិនខុសអីបន្តិច

"យ៉ា! វ៉ុននី បងមិនស្តាប់ខ្ញុំទេ?!" ស៊ុននូចាប់​ខ្នើយ​មួយ​ទៀត​នៅ​ខាង​មុខគេ គប់​វា​ទៅ​លើ​ជុងវ៉ុន​ដែល​កំពុង​សើចឡើងកខឹក។

"ខ្ញុំ​កំពុងតែនិយាយណា តែបង​មិន​ស្តាប់ខ្ញុំសោះ!"

"ម៉េចក៏ខ្ញុំត្រូវស្តាប់ឯងដែរ តែថាពេលនេះឯងស្អាតម្ល៉េះ?" ជុងវ៉ុនចាប់ទាញថ្ពាល់របស់ស៊ុននូម្តងទៀត តែស៊ុននូគិតតែខំប្រឹងរើចេញ។

"ឈប់សិន វ៉ុននី!" ស៊ុននូសើច ព្រោះដៃរបស់ជុងវ៉ុននៅមិនស្ងៀមសោះចេះតែចង់ទាញថ្ពាល់របស់គេ។

"ខ្ញុំមិនឈប់ទេ លុះត្រាតែឯងមកជាមួយខ្ញុំ ទៅខាងក្រៅ!" ជុងវ៉ុននៅតែបន្តរញ៉េរញ៉ៃជាមួយស៊ុននូមិនឈប់

"OKAY!.. OKAY! HAHAHA" ស៊ុននូស្រែកឡើង សើចខ្លាំងៗ ពេលដែលគេព្យាយាមទប់ដៃជុងវ៉ុនទាំងរញ៉េរញ៉ៃ

"ខ្ញុំនឹងចេញទៅ! ខ្ញុំនឹងចេញទៅ!"

"ល្អ... " បានចម្លើយភ្លាមជុងវ៉ុនក៏ក្រោកឈរ ​ហើយរៀបចំ​សក់​និង​សម្លៀក​បំពាក់​រញ៉េរញ៉ៃឲ្យ​ស្អាតឡើងវិញ។