EP:16
ពីរសប្តាហ៍កន្លងផុតទៅយ៉ាងរហ័សរឿងរ៉ាវដែលកើតឡើងរវាង យ៉ុនហ្គី និង ឆារីណេ ហាក់មានសភាពស្ងប់ស្ងាត់មិនថានាងរឺគេទេសុទ្ធតែមិនរំលឹករឺធ្លោយមាត់និយាយបែកធ្លាយប្រាប់អ្នកណាម្នាក់ឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងណាអ្វីៗហាក់ហុចផលអោយនាងជាខ្លាំងចាប់តាំងពីមានហេតុការណ៍នៅយប់នោះយក យ៉ុនហ្គី ប្រើទឹកមុខនឹងពាក្យសំដីល្អៗដាក់នាងច្រើនមិនដូចកាលពីកន្លងមកនោះទេ
«ជីមីន បងខាននៅក្បែរឯងយូរមកហើយ ដោយសារបងរវល់ការងារ តែពេលនេះបងក្លៀរវារួចរាល់ហើយ....បងគិតថាចង់នាំឯងទៅលំហែកាយតើល្អទេ?.....បងឃើញថាតាំងពីឯងមកនៅទីនេះឯងមិនសូវបានចេញក្រៅប៉ុន្មាននោះទេ?» នាយសួរបណ្តូលចិត្តខ្លួនដែលឈរមើលទេសភាពនៅមាត់បង្អួច នាយសង្កេតដឹងថាដោយសារគេមិនដែលបានចេញទៅក្រៅញឹកញាប់មានតែមើលទេសភាពខៀវស្រងាត់នឹងដើមឈើធំៗរួមនឹងសួរច្បារដែលនៅធ្លាខាងក្រៅនេះហើយដើម្បីរំលែកនូវអារម្មណ៍ធុញថប់បានខ្លះតែវាមិនទាន់គ្រប់ គ្រាន់ទេ ទើបគេចង់នាំកំលោះតូចរបស់គេទៅកន្លែងណាមួយដែលមានខ្យល់អាកាសរួមនឹងបរិយាកាសល្អជាងនេះបន្តិច
«បងថាមិច?....បងចង់នាំខ្ញុំចេញដើរលំហែកាយមែនទេ?»
«បាទ...» គេងក់ក្បាលញញឹមពេលឃើញប្រតិកម្មនៃភាពភ្ញាក់ផ្អើលនឹងសប្បាយចិត្តរបស់គេ
«ខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់...ខ្ញុំខានដើរលេងយូរហើយ.....តាំងពីខ្ញុំមានការងារធ្វើមកខ្ញុំខានមានពេលវេលាសំរាប់ខ្លួនឯង...សូម្បីតែដើរលេងធម្មតាក៏គ្មានដែល...ធម្មតាខ្ញុំធ្វើការចេញមកផ្ទះយប់ជ្រៅខ្លួនក៏អស់កំលាំង....ថ្ងៃសំរាកក៏នៅផ្ទះគេង....ចង់ចេញដើរតែភ្លេចថាខ្លួនគ្មានមិត្តភក្ដ័នឹងគេ» ជីមីន ដើរមកអង្គុយក្បែរទទឹកមុខដែលរីករាយមុននេះ បានស្រពោនបន្តិចពេលរៀបរាប់ជីវិតរបស់ខ្លួនកន្លងមកពិតជាឯកានឹងហត់នឿយជាខ្លាំង
«បងមិនដែលដឹងរឿងនេះទេកន្លងមកបើឯងមិននិយាយប្រាប់ តែពេលនេះបងដឹងហើយបងនឹងមិនអោយឯងមានអារម្មណ៍បែបនេះទៀតទេ» គេអោបលួងលោមក្មេងតូចដោយក្តីស្រលាញ់នឹងអាណិតពេលលឺខ្សែជីវិតរបស់គេ
