Wrong Move (Label Series #1) | COMPLETED

CHAPTER 25: End

"Uhmm, morning to everyone. I'm Jesh Emerald, Claire's best friend. Nandito ako para sabihin ang ilan sa mga impormasyon tungkol kay Claire, s-she died the night 3 days ago. H-hindi po suicide ang rason, sa ngayon yun pa lamang ang masasabi ko." Sambit, agad na nagtaas ng kamay ang mga reporter tinuro ko ang isa at agad naman siyang nagtanong.

"Sino na ang mamahala sa lahat ng pinaghirapan ni Claire at totoo bang nagkaroon ng relasyon si Claire at ang actor na si Rav?"

"Tungkol diyan sa mamahal sa mga kumpanya ni Claire ay hindi pa namin alam ang sagot dahil nasa abogado pa ni Claire na si Attorney. Aidan ang last will niya and to clarify things wala pong nagyaring agawan o relasyon sa pagitan nila Claire, Rav at ako. Claire's our sister, we both treat her as our older sister." Pigil kong mautal na sagot, nagpatuloy pa ang tanong nila kaya naman hanggat kaya ko ay sinagot ko. Tinanong din nila kung kalian ang libing ni Claire at sinabi kong huling araw na niya ngayon at bukas ang libing sa lugar kung saan nilibing si Jian. Ang totoo ay katabi lamang ng puntod ni Jian ang puntod ni Claire, pagkakataon ko nang mabisita ang unang namaalam sa akin.

Nagtungo ako sa itaas sa opisina ni Claire upang ayusin ang ilan sa mga gamit niya lalo na ang mga importanteng files na nasa vault niya, tanging ako at siya lang ang may alam kung na saan at kung ano ang password non kaya walang ibang makakabukas non ngayon kundi ako. Sa bawat bati sa akin ng mga empleyado ay simpleng ngiti lang ang sagot ko, nang makapasok ay agad kong sinimulang isalansan ang ilan sa mga gamit. Nasa kalagitnaan ako nang pagsalansan nang malaglag ang isang book na may pangalan niya at pangalan ko, umupo ako at binuksan ito.

It's an album, bawat page ay mga date at maikising letter. I slowly caressed our picture in Seoul, that's when she told me that she finally reached her dreams. Binasa ko ang nakasulat sa baba ng litrato.

My sister, My best friend. Forever

-Claire Buenvera

"I'm sorry, Claire." Niyakap ko ang album at sa unang pagkakataon ay hindi nagawang tumulo ng mga luha ko. "Forever, Claire." Inayos ko ang lahat at ng sa vault na ako ay nalaglag ang isang folder na nakaipit sa table ni Claire, hindi ko na dapat titignan pa pero nakita ko ang panagalan ni Ra at Era sa umpisa. Actor and Singer Rav Phoenix was caught kissing Actress and Singer Era...

Sa loob nito ang isang article at pictures na naghahalikan ang dalawa, humigpit ang hawak ko sa papel at litrato. How can he do this? Am I just his toy?

["Babe? You need anything?"]

["We need to talk."] agad koi tong binaba at iniwan ang ginagawa, nilakad ko lang ang studio kung na saan siya. Nang makarating ay ibinigay ko sa kanya nag litratong hawak ko.

"Jesh..." gulat niyang tawag at balak na hawakan ako pero iniwas ko lang ang kamay ko.

"Ano yan? Rav, isang buwan na mahigit simula ng lumabas yan. Wala pang tayo, bakit hindi mo sinabi?" mahinanon ngunit malamig kong tanong, lahat malabo na sa akin dahil sa pag-aakala kong mapapagkatiwalaan ko siya.

"Jesh, hindi ko sinasadya. Sasabihin ko naman sana pero natakot akong mawala ka sa akin ulit kapag nalaman mo yan, sorry Jesh." Pagpapaliwanag niya, mapait na tumawa ako.

"Rav, kung sinabi mo kaya kitang intindihin dahil una't sa lahat walang tayo nung mga panahon na yan at kung malaman ko man kahit tayo na ay kaya kitang intindihin. Mahal kita, Rav. I-It.."

"Jesh, I'm sorry." Inilabas ko ang buong file at malamig na tinignan ito.

"- It feels like you stay silent so you could keep me? Ganon ba yun? Sumagot ka, please. Nandoon na tayo eh, okay na.. mahal na kita. I can forgive you for what you did with Claire dahil alam kong ginagalang mo lang siya pero eto.." I give him the file. "- I-I can't even process everything. I thought, finally, I can be happy but I was wrong. Ako ang problema. I lost everyone– Jian, Claire and now...you. The sad part is, I've only got myself to blame."

"Jesh, I thought wala na akong pag-asa. Jesh please, I'm sorry." I look at him and held his cheek, I let my tears streamed down my cheeks. Hindi ko pinansin ang mga staff na nakatingin sa amin.

"There's nothing to be sorry about, it is my fault. I know. Forgive me. I lost everyone I loved including you. I so want you to be my moon...my light, so badly it hurts. But I have to let you go and find my way on this dark, rough path. On my own. Let's end this." Sunod-sunod ang pagiling niya at hinawakan ang kamay ko, mataman akong ngumiti at hinalikan ang nuo niya. "Take care, no need to blame yourself kung bakit ako umiiyak ngayon. I want you to be free from that and let me take all the pain, alone. Masaya ako na kahit sa sandalingpanahon ay naging akin ka at nagawa kong maramdaman muli ang salitangpagmamahal. I love you." With that, I let him go and started walking on a dark rough path, on my own.