&ណាន.....
រាងតូចដកដង្ហើមធំភ្នែកចេះតែសម្លឹងទៅកូនផ្ទះដែលលោកប្ដីចូលរាល់1នាទីម្ដង ខណៈត្រូវប្ដីហាមមិនឲ្យគេចូលទៅតាមនោះទេ តែនាយបែរជាឲ្យគេអង្គុយចាំនៅក្នុងឡានហើយក៏ចេញទៅជាមួយមនុស្សជំនិតបាត់ ទុកឲ្យគេអង្គុយចាំឡើងជិត20នាទីទៅហើយ។
«មីនទៅយូរខ្លាំងណាស់»រាងតូច មុខក្រញ៉ូវខាំមាត់ខឹង មិចក៏ទុកឲ្យគេចាំក្នុងឡានយូរយ៉ាងនេះ??ឯជើងក៏នៅឈឺទៀត នេះក្រោកពីគេងមិនទាន់បាន5នាទីផងលោកប្ដីក៏លេងគេឡើង2ទឹក នឹកឡើងវាគួរឲ្យខឹងខ្លាំងណាស់>< រាងតូចក៏លើកទូរស័ព្ទលោកប្ដីមកលេងតែលេងបានមួយសន្ទុះក៏ធុញទើបបោះទូរស័ព្ទនោះទៅម្ខាងបាត់។
«លោកប្ដីពេលណាមកវិញទៅ!!»
[...........]
«លោកពូថាន់មិចក៏ធ្វើមុខបែបនេះ មិននិយាយរកខ្ញុំជិត20នាទីហើយ»រាងក្រាស់អង្គុយញោចស្នាមញញឹមលើកជើងគងអន្ទាក់ខ្លាសម្លឹងមើលរាងចំណាស់ដែលអង្គុយទល់មុខខ្លួន។
«អ្នកប្រុសតូចមកទីនេះមានការអីហេស៎??»លោកថាន់
«ខ្ញុំមិននិយាយច្រើនទេ អ្នកណាបញ្ជាពូ??»មីន
«អ្នកប្រុស ចង់និយាយពីអ្វី ខ្ញ...ខ្ញុំមិនយល់ ទេ??»លោកថាន់
«បា៉ប្រហែលជាទុកចិត្តពូខ្លាំងហើយ ស្ដាយណាស់គាត់ទុកចិត្តមនុស្សខុសហើយ»
«ខ្ញុំមិនយល់ទេ»
«លោកពូចង់ឲ្យខ្ញុំរំឮករឿងកាលពីឆ្នាំមុនទេ គ្រប់ឡានដែលមាននៅក្នុងភូមិគ្រឹះខ្ញុំគឺពូជាអ្នកមើលថែទាំងអស់ជាពិសេសឡានប៉ារបស់ខ្ញុំ ឡានដែលខ្ញុំបើកទៅយកអ្នកម៉ាក់ទៅBangkokវិញក៏លោកពូជាអ្នកមើលថែដែល»
«.....»ស្ងាត់
«ប្រហែលអាអ្នកបញ្ជារលោកពូប្រាកដជាសប្បាយចិត្តខ្លាំងហើយដែលលោកប៉ាខ្ញុំស្លាប់ តែប្រាកដជាខកចិត្តដែលដឹងថាខ្ញុំមិនស្លាប់ ហើយពេលនេះថែមទាំងដើរបានវិញ លោកពូមើលទៅ»រាងក្រាស់ ក្រោកឈរអស់កម្ពស់ដើរទៅជិតរាងចំណាស់ ឯលោកថាន់ក៏កាន់តែភ័យ។
«អ្នកប្រុសខ្ញុំ...កាន់តែមិនយល់ហើយ»
«ឮថាកូនស្រីលោកពូរៀននៅBangkokមែនទេ??»គ្រាន់តែនិយាយដល់កូនស្រីភ្លាមលោកថាន់ងើបមុខមើលទៅរាងក្រាស់ភ្លាម។
«នាង...នាងមិនដឹងអីទេ កុំធ្វើអីនាង»
«ក៏ប្រាប់ខ្ញុំមកអ្នកណាបញ្ជាពូ??»មីនយកកាំភ្លើងភ្ជុងក្បាលរាងចំណាស់។
«កុំធ្វើអីកូនស្រីខ្ញុំអី»
«អញ្ចឹងពូឆាប់និយាយភ្លាមមក»
«លោកអាលិច!! អ្នកប្រុសទុកជីវិតកូនស្រីខ្ញុំផងនាងនៅក្មេងមិនដឹងអីទេ ចង់សម្លាប់!!សម្លាប់ខ្ញុំមក»លោកថាន់ រហ័សលុតជង្គង់និយាយទាំងញ័រមាត់។
«ហុឹស...លោកពូអាលិចឲ្យទាល់តែបាន កុំបារម្ភខ្ញុំមិនសម្លាប់ពូទេ»មីន និយាយហើយក៏បោះកាំភ្លើងឲ្យឆានុនវិញ គេមិនសម្លាប់គាត់ព្រោះគិតថាគាត់ចាស់ហើយយ៉ាងក៏ក៏រស់មិនបានយូរទៀតដែលហើយមួយទៀតគាត់ក៏ធ្លាប់ដើរតាមលោកប៉ារបស់ខ្លួន នេះដោយសារតែត្រូវគេបង្ខំទើបគាត់ខុសមួយពេល ប៉ុន្តែពេលនេះប្រហែលជាមានវិប្បដិសារីអស់មួយជីវិតហើយ។
«កុំ...កុំធ្វើបាបកូនស្រីខ្ញុំ»លោកថាន់ តោជើងរាងក្រាស់ជាប់។
«ទៅវិញ!!»មីន ក្រវាសដៃរបស់រាងចំណាស់ចេញរួចដើរត្រឡប់ចេញមកវិញ ឯមនុស្សជំនិតក៏ដើរតាមពីក្រោយ។
«អ្នកប្រុសតូច កុំធ្វើបាបនាងអី!!នាងមិនដឹងអីទេ»លោកថាន់ ស្រែកពីក្រោយរាងក្រាស់តែនាយក្រាស់ធ្វើមិនខ្វល់នោះទេ។
«ពីង??»មីន បើកភ្នែកធំៗពេលឃើញរាងតូចជាប្រពន្ធសម្លឹងមកមើលគេ នេះកុំប្រាប់ណាថាគេឈរស្ដាប់តាំងពីដើមមក??
«មីន...បងនិយាយថាម៉េច!! បង...ធ្វើអី??»ពីង ដើរថយក្រោយចេញពីរាងក្រាស់ មុននេះគេចាំនាយយូរពេកទើបចុះពីលើឡានមករករាងក្រាស់ តែមកដល់ក៏បានឮសម្ដីរបស់រាងក្រាស់ពេញៗត្រចៀករបស់គេតែម្ដង។
«ពីង...មិនដូចអ្វីដែលអូនគិតទេ!!»រាងក្រាស់ ដើរទៅជិតរាងតូចរួចចាប់ដៃគេឡើង។
«កុំប៉ះខ្ញុំ !! តើបង...បងជាមនុស្សបែបនោះហេស៎??បងពេលនេះនឹងពេលនៅជាមួយអូនបងដូចមនុស្ស2ផ្សេងគ្នាអញ្ចឹង ហើយតើម្នាក់ណាជាបងឲ្យប្រាកដទៅ!??»
«ស្ដាប់បងសិន!! វាមិនដូចអូនគិតទេ បងនៅតែជាបង»មីន ដើរចូលទៅចាប់ដៃរាងតូចយ៉ាងណែនឯរាងតូចក៏រើដៃចេញវិញមិនឲ្យនាយប៉ះគេឡើយ។
«ខ្ញុំមិនស្ដាប់ បងជាមនុស្សឃោឃៅបែបនោះហេស៎??បងចង់សម្លាប់អ្នកណា??»
«មិនបានសម្លាប់អ្នកណានោះទេ ស្ដាប់បងបកស្រាយសិនទៅបានទេ??»មីន ចូលចាប់ដៃរាងតូចជាប់ណែនឯរាងតូចក៏ក្រវីក្បាលខាំមាត់ គេមិនជឿសម្ដីរាងក្រាស់ទៀតនោះទេ។
«មិនស្ដាប់ទេ !! បងកុហកៗៗបងមិនដូចមុនទេ!!»
«ពីង ស្ដាប់ប...»
ផាច់~~~~
ស្របពេលមីនចាប់ដៃរបស់រាងតូចណែនពីងក៏រើកាន់តែខ្លាំងឡើងហើយគ្រវាសចំថ្ពាល់រាងក្រាស់មួយទំហឹងរេទៅម្ខាងដោយអចេតនា។
«មីន...គឺអូន»រាងតូច ញ័រមាត់សម្លឹងមើលដៃខ្លួនឯង នេះគេកំពុងតែទះមុខប្ដីខ្លួនឯងហើយមែនទេ??
«ចាំអូនចិត្តត្រជាក់ ចាំនិយាយគ្នាទៀត»នាយក្រាស់ និយាយដោយទឹកមុខស្មើរ រួចសម្លឹងមើលរាងតូចបន្តិចមុននឹងដើរចេញទៅមុន។
«អ្នកប្រុសតូច អ្នកប្រុសធ្វើបែបនេះគឺដោយសារតែសងសឹកជូនលោកម្ចាស់ហើយគាត់ពិការស្ទើរតែដើរមិនបានក៏ដោយសារលោកអាលិចដែល ហើយពេលទៅស្វីសអ្នកប្រុសគាត់អត់ទ្រាំឈឺចាប់នឹងថ្នាំដែលព្យាបាលជើងរបស់គាត់ដើម្បីចង់ជាសះស្បើយដើម្បីការពារអ្នកប្រុសតូច មិញនេះអ្នកប្រុសតូចប្រាកដជាយល់ច្រលំហើយ»ថាផុន
«បង...ថាផុន!!ខ្ញុំ...ខ្ញុំមិនបានតាំងចិត្តទេ»ពីង
«ទៅតាមគាត់ទៅ ខ្ញុំអាចរកឡានទៅវិញជាមួយឆានុនបាន»ឮហើយរាងតូចងក់ក្បាលតិចៗរត់ទៅតាមរាងក្រាស់។
«មីន ចាំអូនផង»ពីង ត្របាញ់ជើងចូលគ្នារត់ទៅតាមរាងក្រាស់ពីក្រោយយ៉ាងញាប់ស្អេកព្រមទាំងស្រែកហៅនាយពីក្រោយថែមទៀត។
«មីន...ហុឹក!»ពីង ពេបមាត់ចង់យំស្របពេលខ្លួនទើបតែងើបពីឈឺហើយត្រូវមកធ្វើខ្លួនបែបនេះ គេខុសហើយ ខុសដែលមិនស្ដាប់ហេតុផលលោកប្ដី ខុសម្ដងទៀត!!ដែលទះកំភ្លៀងលោកប្ដី តែគេក៏មិនបានតាំងចិត្តពិតមែន។
ព្រូស~~~~
«ពីង....!!»មីន ងាកក្រោយក៏ស្រាប់តែឃើញប្រពន្ធដួល ក៏រហ័សដើរទៅជិតរួចលុតជង្គង់ទល់មុខរាងតូច។
«ឈប់ខឹងអូនទៅ ហុឹកៗ!!»ពីង ចាប់ផ្ដើមយំចេញមកស្របពេលដៃទាំងពីរក៏លើកទៅតោងប្រលោះ.ក.រាងក្រាស់ជាប់ រួចអោនជ្រប់មុខនឹងទ្រូងហាប់មាំ យំសសឹកដូចកូនក្មេង។
«សុំទោសមីន...ហុឹកៗអូនមិនស្ដាប់ហេតុផល អូន...អូនខុសហើយ!!»ពីង
«.....»មីន មិនមាត់ក៏លើកបីកាយតូចនាំចូលទៅក្នុងឡាន ដាក់នៅលើកៅអីខាងមុខទាញខ្សែរក្រវ៉ាត់ពាក់ឲ្យរាងតូចរួច ដើរចេញទៅកន្លែងបញ្ជាឡានចេញទៅBangkokតែម្ដង ដោយនាយមិនបាននាំប្រពន្ធទៅផ្ទះរបស់លោកយាយវិញនោះទេ។
&ក្នុងឡាន
«មីនអូនសុំទោស!! អូន...គ្មានចេតនាទេ...អូន...»ពីង
«អូនគេងទៅ ដល់Bangkokចាំបងដាស់»រាងក្រាស់ និយាយកាត់រាងតូច រួចជាន់ហ្គែរបន្ថែមល្បឿនខ្លាំងជាងមុន។
«.......»ពីង ងាកមុខចេញរួចអោនមុខចុះជូតទឹកភ្នែកចេញ គេពិតជាគ្មានចេតនាទះរាងក្រាស់ពិតមែន។
&ល្ងាច~~~~
ងុឺត~~
ឡានឈប់ភ្លាមរាងតូចរហ័សទាញទ្វាឡានបើករត់ចេញទៅតោងដើមដៃមនុស្សមាឌធំ មីនធ្វើដូចខុសធម្មតាគេពិតជាខុសប្លែកតាំងពីរាងតូចបានឃើញគេនៅក្នុងផ្ទះលោកថាន់ នេះគេនៅតែខឹងរឿងរាងតូចទះកំភ្លៀងគេទៀតមែនទេ??
«ល្ងាចហើយចូលទៅងូតទឹកទៅ បងមានការងារនៅក្រុមហ៊ុនបន្តិច»មីន
«មីន!! ហុឹក បង...បងខឹងអូនមែនទេ??អូនសុំទោស ឈប់ខឹងអូនទៅណា!!»ពីង ងើយសម្លឹងមើលមុខប្ដីរួចអោបនាយយ៉ាងណែនជ្រប់មុខនឹងទ្រូងហាប់ណែន។
«ពីង ស្ដាប់បង្គាប់!! បន្តិចទៀតបងមកវិញ»
«ទៅណានេះល្ងាចហើយ!! នៅមានកាងារយប់ទៀតហេស៎??»
«បងទៅយកឯកសារពីក្រុមហ៊ុន ថាផុនមិននៅបងត្រូវទៅយកខ្លួនឯង»
«ឆាប់មកវិញណា!! អូនស្រឡាញ់បង»រាងតូចញញឹមរួចជម្អើតជើងថើបថ្ពាល់រាងក្រាស់មួយខ្សឺត។
«ហុឹម...»មីន ញញឹមបន្តិចរួចដើរទៅក្នុងឡានវិញ ជិះចេញទៅបាត់ ពីង មានអារម្មណ៍ថាអន់ចិត្តពេលរាងក្រាស់មិននិយាយពាក្យថាស្រឡាញ់តបមកវិញ សព្វដងគេមិនមែនបែបនេះទេ។
&ក្លឹប
«ទីនេះ....!!»ប៊ីលលី លើកដៃឲ្យសញ្ញាទៅមិត្តសម្លាញ់ពេលឃើញគេដើរចូលមក។
«.....»មីន ងាកទៅ រួចខំដើរប្រជ្រៀតហ្វូងមនុស្សនៅកន្លែងដែលប៊ីលលីនៅទីនេះជាក្លឹបមានមនុស្សអ៊ូអរពេញតែម្ដងហើយ។
ហើយមិនបាច់ឆ្ងល់ទេថាហេតុអ្វីបានជាមិនឃើញប្រពន្ធប៊ីលលីមកនោះ មូលហេតុមកពីអ្នកម៉ាក់នឹងលោកប៉ាគេមកលេងទើបគេប្ដូរចិត្តមិនមកវិញនឹងឯង។ចំណែកឯទំនិញរបស់ប៊ីលលីនាយក៏ទើបតែមកពីមើលមុននេះដែលតែចៃដន្យមិត្តសម្លាញ់ខលមកមានការក៏នាយដើរមកចាំនៅតុvipនឹងតែម្ដងទៅ។
«ឯងមានរឿងអី ទើបហៅយើងមក??»
«គេ..ឃើញយើងកាន់កាំភ្លើងបញ្ចេញចរឹកនោះមកពេលទៅផ្ទះពូថាន់ ឯងថាទៅគេស្អប់យើងទេ??»រាងក្រាស់ និយាយរួចលើកស្រាមកផឹក គេមិនបានខឹងរាងតូចនោះទេ ប៉ុន្តែគេខ្លាចរាងតូចទទួលយកមិនបាន គេខ្លាចខ្លាចរាងតូចចាកចេញពីគេជារាងរហូត អារម្មណ៍គេពេលនេះគឺខ្លាចណាស់ខ្លាចបាត់បង់ប្រពន្ធជាទីស្រឡាញ់។
«អ្នកណាគេ?? ប្រពន្ធឯងហេស៎?»
«មែន!!»
«ធ្វើជាខ្លួនឯងទៅមីន !! ឯងធ្វើត្រូវហើយ ឯងស្រឡាញ់ប្រពន្ធឯងទេ ?? ចង់ការពារគេទេ ?? ចង់សងសឹកឲ្យបា៉របស់ឯងទេ ?? កុំស្មុគស្មាញពេក ធ្វើខ្លួនឲ្យដូចមុនទៅ ធ្វើជាមនុស្សដែលអាចការពារមនុស្សដែលឯងស្រឡាញ់បានណា៎!!»
«អាលីឯងមិនយល់ទេ!!»
«គេស្រឡាញ់ឯង គេមិនចាកចេញពីឯងនោះទេទោះដឹងថាឯងជាមនុស្សយ៉ាងមិចក៏ដោយ»
«.......»នាយ មិនមាត់ គិតតែពីលើកស្រាអកយកៗ។
&វីឡា មីនពីង
រាងតូចក្រោយពីងូតទឹកចុះមកញុាំបាយរួចហើយក៏អង្គុយចាំរាងក្រាស់រហូតដល់ម៉ោង10យប់ហើយនៅមិនទាន់គេងទៀត គេអង្គុយស្ងាបនៅលើសាឡុងមិនតិចជាង10ដងនោះទេ។
«នេះមីនទៅណាទៅ??»
To be continued...................