«កូនឯងគេងមមើលខ្លួនឯងកុំបន្ទោសដេតឌី !!»
«ដេតឌីកុហក ថេហ្យុនតាំងពីដើមឡើយមិនដែលគេងមមើលទេ!!»
«ប្រាកដទេ? អេ យប់មិញដេតឌីដូចជាឃើញអ្នកណាគេគេងហៀរទឹកមាត់ថែមទៀតផង!!»
«ដេតឌីឈប់ភ្លាម ថេហ្យុនមិនបានគេងហៀរទឹកមាត់ទេ !!» លឺបែបនេះភ្លាម អាល្អិតរហ័សប្រកែកតែម្តង គេថែមទាំងចង់យំថែមទៀត ចំណែកនាយក្រាស់សើចកក្អឹកពេលបានញ៉ោះកូន ... ថេយ៉ុងនៅខាងក្រៅលឺសម្លេងលាន់រំពងប៉ាកូនឈ្លោះគ្នា គេគ្រវីក្បាលហួសចិត្តបន្ទិចទើបស្រែកឃាត់ពីខាងក្រៅ បើបណ្តោយយូរជាងនេះមានយំម្ខាងៗឥឡូវហើយ....
«បងឈប់ញ៉ោះកូនបានទេ ព្រឹកមិនទាន់ឈ្លោះគ្នារំពងព្រៃមិនចេះខ្មាស់សត្វស្វាសោះ!!»
«មកពីកូនចង់ដណ្តើមប្រពន្ធបងធ្វើអី?»
«អាប់ប៉ាជារបស់ថេហ្យុន ដេតឌីមកក្រោយទេ!!»
«អេ និយាយឲ្យច្បាស់បន្ទិច អ្នកណាមកមុនអ្នកណាមកក្រោយ!!»
«គឺដេតឌីមកក្រោយ!!»
«ថេហ្យុនមកក្រោយ!!»
«ដេតឌីមកក្រោយ!!»
«ថេហ្យុនមកក្រោយ!!»
«បានហើយ ថ្លង់ណាស់ បើចង់ឈ្លោះនាំគ្នាទៅព្រៃខាងក្រោយទៅ!!»
«...» ជុងហ្គុកនិងថេហ្យុនស្ងាត់ជ្រៀបសម្លឹងមុខគ្នាដោយការខ្លបខ្លាច សម្លេងរាងតូចមុននេះធ្វើឲ្យរំជួលដល់បេះដូងនាយតែម្តង យូរៗឃើញប្រពន្ធកាចម្តងដូចជាពិបាកក្នុងខ្លួនយ៉ាងម៉េចមិនដឹង ។
អាល្អិតរហ័សចេញមកខាងក្រៅវិញព្រោះមិនចង់នៅជាមួយដេតឌីតែពីរនាក់ខ្លាចទ្រាំមិនបានឈ្លោះគ្នាទៀត ចំណែករាងក្រាស់កាលបើឃើញកូនចេញមកហើយក៏ស្រវ៉ាចេញមកដែរនាយរហ័សដណ្តើមដើរមុនកូនប្រុសខ្លាចថាកូនទៅដល់កន្លែងភរិយាមុននាយ ថេហ្យុនឃើញបែបនេះក៏លែងដើរតែរត់យកតែម្តង ចំណែកនាយក្រាស់ក៏មិនចាញ់ នាយក៏រត់ដែរ ចម្ងាយពីតង់ទៅកន្លែងដែលរាងតូចឈរមិនដល់៥ម៉ែត្រផង តែពីរនាក់ប៉ាកូននេះប្រណាំងគ្នាយកស្លាប់រស់តែម្តង ធ្វើឲ្យគេឃើញហើយហួសចិត្តជាខ្លាំង...។
?????:?????!!
Start from the beginning
