??????????????

"រួចហើយមែនទេក្មួយថ្ងៃនេះ ប្រមូលផលយ៉ាងម៉េចដែលក្មួយ" លោកគីម សួរបង្វែរអារម្មណ៍ខ្លាចថា មានសង្គ្រាមកើតឡើង

"ថ្ងៃនេះល្អជារាល់ដងលោកពូ! លោកពូមានការអ្វីឬ បានមកដល់ទីនេះ?"

"ហឹស!ហឹស! ក៏នាំកូនថេយ៍ឱ្យចេញពីផ្ទះខ្លះ ខ្លាចកូនអផ្សុក ណាមួយ ឮល្ហិចល្ហៀងថាចង់មកដើរលេង ចម្ការផង"លោកគីម ស្រដីស្រាលៗ តាមមនុស្សចាស់ តែសម្រាប់រាងតូចវិញគ្មានញញឹមអីទេ មានតែមុខកាចហ្នឹងមិន ពេញចិត្ត

"អូហ៍!បាទលោកពូ"

"តែពូមិនទំនេរទេ ក្មួយជូនប្អូនដើរលេងផងណា៎" លោកគីមស្រដីម្តងទៀត

"បើអ្នកប្រុសមិនស្អប់ខ្ពើមទេ ខ្ញុំជូនដើរបាន"

"កូនឮបងនិយាយទេកូន?? ឆាប់ទៅ ហើយកុំភ្លេចពាក្យដែលប៉ាហ្នឹងកូននិយាយគ្នានៅឯផ្ទះឱ្យសោះ" លោកគីម តឿនកូនម្តងទៀត ព្រោះខ្លាចថា កូនមិនស្តាប់បង្គាប់អីបែបនេះ

"ដឹងហៃប៉ា!និយាយច្រើនណាស់"ថេយ៉ុងតបទាំងធុញទ្រាន់រួច ដើរទៅបាត់ ហាក់ដូចជាមិនខ្វល់អ្វីទាំងអស់

"ឆាប់ទៅក្មួយ" លោកគីម

"បាទពូ"ជុងហ្គុកគោរពបន្តិចរួចក៏រត់ទៅតាមក្រោយថេយ៍សកម្មភាពមួយនេះ ធ្វើឱ្យលោកគីមពេញចិត្តខ្លាំងណាស់ តែលូហ្គូមិនពេញចិត្តឡើយ នៅពេលដែលមនុស្សខ្លួនស្រលាញ់ទៅ ស្និទ្ធស្នាលហ្នឹងអ្នកផ្សេងនោះ ពិតជាឃ្នើសឃ្នងចិត្តណាស់។ ក្រឡេកមកមើលថេយ៍ហ្គុកឯណេះវិញ÷

រាងតូចដើរទាំងភាពធុញទ្រាន់ ដកដង្ហើមធំៗជា រើយៗ ភ្នែកចេះតែសម្លក់ រាងក្រាស់ឥតដាក់ភ្នែក រាងក្រាស់ដឹងថាគេមិន ពេញចិត្តតែមិនដឹងគួរស្រដីបែបណា៎មានតែស្ងៀមស្ងាត់ខណៈដើរតាមពីក្រោយ÷

"ហ្ហើយ!ធុញណាស់"ថេយ៍ពោលពាក្យសម្តីតិចៗ តែក៏ឮដល់ត្រចៀករបស់នាយកម្លោះដដែល

"អ្នកប្រុសអាចទៅវិញបានណា៎ចាំខ្ញុំជូនទៅវិញ" រាងក្រាស់ស្រដីទាំងសម្តីទន់ភ្លន់

"មិនបាច់ព្យាយាមសម្តែងធ្វើល្អនៅមុខខ្ញុំទេ ខ្ញុំខ្ពើមឆ្អើមណាស់"រាងតូចនិយាយទាំងសម្លក់សម្លឹងនាយដដែល