??????????????

"មិនអីទេ!! កុំយំអូន មានបងនៅទីនេះហើយ"នាយអង្អែលខ្នងប្រពន្ធស្រាល៎ៗ ព្រោះដឹងថា ប្រពន្ធខ្លាចងងឹត

"ហឹកៗ កុំទៅណាចោលអូនណា ជុង អ្ហឹកៗ អូនខ្លាចណាស់បង"

"បងមិនទៅណាទេ.."នាយប្រាប់ដោយសំឡេងទន់ភ្លន់។ ក្រសែភ្នែក សម្លឹងមើល ជុំវិញបន្ទប់ នឹងរាវរកទូរស័ព្ទ ដើម្បីបើកភ្លើង។ រីឯថេយ៍វិញតោង.ក ប្រុសកម្លោះជាប់ ខ្លួនញ័រទទ្រើក ដោយរងារផង ខ្លាចផង តែក៏ទទួលបាន អារម្មណ៍កក់ក្ដៅ បន្ទាប់ពីប្តីលើកពរដាក់លើចង្កេះ

"ទៅណាបង??"

"កន្លែងដេកសើមអស់ហើយ!!"នាយមិនតប តែប្រាប់វិញ ព្រោះកន្ទប់ពេលនេះ ដេកក៏មិនកើតដែល ចឹងមានតែទៅក្រៅ

"អង្គុយលើសាឡុងសិនទៅ បងទៅ យកភួយខ្នើយ"មកដល់បន្ទប់ទទួលភ្ញៀវភ្លាមជុងហ្គុកដាក់ឱ្យថេយ៍អង្គុយលើសាឡុង

"អូនសូមទៅដែលមកបង..អូន-អូនខ្លាច ហឹកៗ"

"បងទៅតែមួយភ្លែតទេ ជុប៎ ជុប៎!! ទៅមួយភ្លែតមែនណាអូន"

"ហឹកៗអត់ទេ អូនខ្លាច"

ថេយ៉ុងនៅតែមិនព្រម ដៃច្បាមជាយអាវប្តីជាប់ ភ្នែកមូលក្រឡង់សម្លឹងនេះ សម្លឹងនោះ ដូចខ្លាចទីងងឹតនេះណាស់។

ផូសសសស!!!=សំឡេងរន្ទះ ផ្គរលាន់

"អ្ហឹកៗ បងឱបអូន...ហ្ហឺៗ!!! ឱបអូន"

"ជុប៎ៗៗ!! កុំយំអូន..!"
ឃើញថេយ៍ស្រែកយំខ្លាំងៗ ជុងហ្គុកស្ទើរតែប្រហោងពោះធ្លុង ទៅហើយ។នាយក្រាស់ ដាក់ខ្លួនអង្គុយឱបកាយញ័រចំប្រប់ របស់ថេយ៍ សំឡេងអណ្តឺតអណ្តកភរិយា ហាក់បណ្តាលឱ្យ ចិត្តជាស្វាមីភ័យព្រួយ ជាខ្លាំងមុននឹងសម្រេចចិត្ត÷

អ៊ឹមមម!!!!
ជុងហ្គុកទម្លាក់បបូរមាត់ ផ្អឹបនឹងបបូរមាត់ តូចស្តើងរបស់ ថេយ៉ុងថ្នមៗ ដៃមាំ លូកស្ទាបអង្អែលត្រគាកមូលក្លំ សុទ្ធតែសាច់ ប្រពន្ធម្តងខ្លាំងម្តងខ្សោយ÷
អ្ហឹសសស!!!

សម្រែកថ្ងួចថ្ងូរ យ៉ាងគ្រលួច របស់ថេយ៍បន្លឺឡើង ខណៈដែល ចុងឈើរីទទួលបានអណ្តាតក្តៅគគុក របស់នាមជាប្តី។

ជីប៎!!ជុប៎!!
សំឡេងបឺតជញ្ជក់ នឹងវាយអណ្តាតយ៉ាងរស់រវើក អមជាមួយភាពស្រេកឃ្លាន កម្តៅកាន់តែឡើងខ្ពស់-គឺខ្ពស់ ដល់ថ្នាក់ ជុងហ្គុកខាំញិចៗ រហូតទ្រូងថេយ៍មានស្នាម។