★ ពេលយប់🌃
ជីមីនអង្គុយចាំយ៉ុនហ្គីត្រឡប់មកពីរក្រុមហ៊ុនវិញនិងបានញាំអាហារជុំគ្នា គេចាំឡើងយូរទៅហើយនៅមិនទាន់ឃើញយ៉ុនហ្គីត្រឡប់មកវិញទៀត អារម្មណ៍ភ័យខ្លាចក៏ចាប់ផ្តើមមានខ្លាចថាគេនិងនិងមានគ្រោះថ្នាក់ចេះតែគិតនេះគិតនោះមិនឈប់រហូត...
« អ្នកប្រុស ខ្ញុំថាអ្នកប្រុសញាំបាយមុនលោកប្រុសទៅ រួចហើយក៏ឡើងទៅសម្រាក់មុន ណាមួយយប់ក៏ជ្រៅហើយខ្លាចអ្នកប្រុសឈឺ » មេដោះ ដោយសារតែឃើញគេនៅអង្គុយចាំតាំងពីភ្លឺរហូតដល់មេឃងងឹតនៅតែមិនព្រមញ៉ាំអាហារទៀត។ទោះគាត់ខំនិយាយច្រើនដងយ៉ាងណាក៏ដោយគេនៅតែមិនទៅញ៉ាំដែរ
« មិនអីទេអ៊ំបន្តិចទៀតប្រហែលជាគាត់ត្រឡប់មកវិញហើយ។អ៊ំទៅសម្រាកមុនចុះទីនេះទុកឱ្យខ្ញុំហើយអ៊ំមិនបាច់បារម្ភទេ។ » ជីមីន...
« មិនអាចទេបើអ្នកប្រុសធំត្រឡប់មកឃើញខ្ញុំទុកអ្នកប្រុសតូចនៅតែម្នាក់ឯងបែបនេះគាត់ប្រាកដជាស្ដីបន្ទោសឲ្យជាមិនខាន។ចាំខ្ញុំនៅកំដរអ្នកប្រុសទៅចុះ។ចំណែកពួកឯងប៉ុន្មាននាក់ទៀតទៅសម្រាកទៅទីនេះទុកឱ្យយើងជាអ្នកមើលថែគាត់ហើយ » មេដោះ ប្រាប់អោយអ្នកបម្រើផ្សេងទៀតទៅសម្រាកចុះទីនេះទុកឱ្យគាត់ជាអ្នកនៅកំដររាងតូចតែម្នាក់ឯងបានហើយ។ណាមួយពួកគេធ្វើការមកពីថ្ងៃហត់ណាស់ដែរ។ចង់ឱ្យសម្រាកបានគ្រប់គ្រាន់។ដើម្បីមានកម្លាំងចាប់ផ្ដើមធ្វើការនៅថ្ងៃស្អែកទៀត កំពុងតែនិយាយគ្នាសុខៗនោះសំឡេងឡានក៏បានបន្លឺឡើងចូលមកក្នុងភូមិគ្រឹះប្រាកដណាស់នាយប្រហែលជាត្រឡប់មកវិញហើយ។ចំណែកអ្នកដែលអង្គុយចាំគេនោះសប្បាយអត់ស្ទើរតែហោះ។នៅពេលដែលឃើញប្ដីត្រឡប់មកវិញ
* នាយសង្ហារដើរចុះមកពីឡានទាំងទឹកមុខមិនសូវជាសប្បាយចិត្តសោះប្រាកដណាស់មានរឿងទៀតជាមិនខានទេ។នៅតែមុខរបស់នាយក៏ដឹងដែរ។ដូចជាចង់សម្លាប់អ្នកណាម្នាក់អញ្ចឹង។
!! ត្រឡប់មកក្រោយបន្តិច !!
†ក្រុមហ៊ុនត្រកូលមីន..
« ពុទ្ធោអើយ យើងមិនដែលទៅចងកម្មចងពារជាមួយនឹងវានោះទេចុះហេតុអ្វីបានជាវាខាំយើងមិនលែងបែបនេះ » យ៉ុនហ្គី និយាយឡើងទាំងមូលហើយដែលទើបលេងរបស់គេត្រូវដឹកចេញទៅក្រៅប្រទេសមានពួកសត្រូវលបខាំបានដាក់គ្រាប់បែកបំផ្លាញទំនិញរបស់គេអស់។ទំនិញរបស់គេសារនេះគឺល្អខ្លាំងណាស់។គិតថាវានឹងមិនមានរឿងអ្វីកើតឡើងប៉ុន្តែចុងក្រោយនៅតែមានទាល់តែបាន
