«អ..អរគុណបងប្រុសណាស់ តាមពិតខ្ញុំឡើងខ្លួនឯងក៏បាន គ្រាន់តែពេលនេះសំណាងមិនសើមរ៉ូប »យូនីហ្វឺរមិនដឹងធ្វើអីក្រៅពីនិយាយបន្លប់ភាពអៀនប្រៀនរបស់ខ្លួន ព្រោះខ្លាចគេមើលដឹងទើបនិយាយច្រើនបែបនេះ។
«ឆាប់ទៅរកពួកគេទៅ»ណាមជុន ងក់ក្បាលទទួលពាក្យអរគុណរបស់នាងមុននិងដើរឡើងទៅដំបូលកាប៉ាល់ដើម្បីរកអ្នកដែរអង្គុយចាំខ្លួន ដោយមាននាងតូចដើរតាមមកជាមួយពីក្រោយ។
«ហីយ៉ា មួយថ្ងៃនេះខ្ញុំឃើញអ្នកទាំងពីរដូចជាស្អិតគ្នាដល់ហើយ» ជុងហ្គុកដែរទើបតែឃើញវត្តមានពួកគេក៏អត់មិនបាននិងបង្អាប់ឡើង តែក៏ជាការពិត។
«ឯងអោយនាងទៅណាបានម្នាក់ឯង? »ណាមជុន
«ខ្ញុំដឹងថាយូនីហ្វឺរទៅណាម្នាក់ឯងមិនកើតហើយ តែឃើញនៅជិតគ្នាក៏ចេះតែនិយាយៗទៅ មែនទេហ្យុង?»ជុងហ្គុក
«មែនហើយ »ហូស៊ុក
«ក៏ផ្លូវមកជាមួយគ្នា នេះឯង»ណាមជុន
«ចេះបង្អាប់គ្នាទៅកើតមើលមុខយូនីហ្វឺរចុះឡើងក្រហមអស់ហើយ»ហេប្យុល ក៏ធ្វើអោយគ្រប់គ្នាងាកទៅសម្លឹងនាងតូចដែរឈរក្រោយណាមជុន ទើបឃើញថាមុខនាងក្រហមពិតមែនតែមិនមែនមកពីគេបង្អាប់ទេ គឺមកពីណាមជុនលើកនាងមុននេះឯង។មិនចង់បង្អាប់គ្នាយូរទេ ណាមួយជីមីននិងគ្រីសស៊ីក៏មកដល់ល្មមទើបរហ័សរកកន្លែងអង្គុយរាងខ្លួន។ ចុងភៅនៅខាងក្រោមក៏ចាប់ផ្ដើមចម្អិនអាហារ ឯកាប៉ាល់ក៏ចាប់ផ្ដើមបរចេញទៅផ្ទៃទឹកសមុទ្យអោយឃ្លាតចេញពីច្រាំងបន្តិចមុននិងបណ្ដែតចោល ហើយអង្គុយជជែកគ្នាលេង គយគន់ទេសភាពនិងខ្យល់បរិសុទ្ធនៅទីនេះជាមួយគ្នាយ៉ាងស្រស់ស្រាយ។
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
YOU ARE READING
??????????????????????????????6?
Fanfiction??????????????????????????????????????? ??????????????????????????????????????? ??????????????????????? ???????????????????????????????????????????????????????????????????????? ??????????????????????????????????????? ??
?????36
Start from the beginning
