??????????

បើគង់តែស្រាត? តើគេចង់ធ្វើអី? នាងភ័យចង់គាំងបេះដូងស្លាប់ហើយ។
«អ្នក...អ្នកប្រុសថានាំខ្ញុំទៅចាក់ថ្នាំ?» ហេរី សួរទាំងបបូរមាត់ស្លេកញ័រទទ្រើក ពេលគេពនាងដើរចូលមកដល់ក្នុងបន្ទប់ទឹក ហើយបើកទឹកឲ្យហូរចូលអាង និងវាយពពុះ។
«រៀបចំចាក់ហើយ» ជីមីន តបទាំងញោចចុងមាត់បង្កប់ល្បិច ស្របពេលនាងសម្លឹងមុខគេទាំងលេបទឹកមាត់ក្អឹកៗ និងជ្រួញចិញ្ចើមឆ្ងល់ គេមករៀបចំចាក់ថ្នាំអីនៅក្នុងបន្ទប់ទឹក? ហើយឯណាម្ជុល? មិនឃើញមានឧបករណ៍ពេទ្យទេ គេធ្វើឲ្យនាងកាន់តែឆ្ងល់ហើយ។
«ខ្ញុំ...ខ្ញុំមិនយល់ពីអ្វីដែលអ្នកប្រុសកំពុងធ្វើទេ ដាក់ខ្ញុំចុះទៅ» ហេរី ទាមទារចុះទាំងអារម្មណ៍ពោរពេញដោយការភ័យខ្លាច នាងកាន់តែខ្លាច គេកាន់តែបង្ខំឲ្យនាងស្និទ្ធស្នាល នាងយល់ថាតឹងទ្រូង ថប់ដង្ហើមណាស់ ដកដង្ហើមមិនចង់រួចទេ ស្ទើរដាច់ខ្យល់ស្លាប់ហើយ នាងចោមពុងបិទបាំងរាងកាយសឹងតែមិនជិត គេមកលើកនាងព ចាប់ទាញជើងទាំងសងខាងនាងឲ្យកៀវចង្កេះគេ ធ្វើឲ្យរាងកាយនាងលើក្រោមផ្អឹបជាប់រាងកាយគេ ជាពិសេសផ្នែកពាក់កណ្ដាលខ្លួន ផ្អឹបពោះគេយ៉ាងជិតស្និទ្ធ។
«បន្តិចទៀត ឯងច្បាស់ជាយល់» ជីមីន ខ្សឹបដាក់បបូរមាត់នាង កែវភ្នែកសម្លឹងនាងដូចចង់លេបទាំងរស់ ធ្វើឲ្យនាងមានអារម្មណ៍មិនស្រួលក្នុងចិត្តសោះ ហើយបេះដូងក៏លោតឌុកឌាក់ៗដោយការភ័យខ្លាច ពេលគេយកដៃទាញឆ្នុកកន្សែងរបស់នាងបិះនឹងរបូត តែសំណាងដែលនាងរហ័សយកដៃក្ដោបជាប់ណែន។
«អ្នកប្រុស...» ហេរី ហៅគេដោយសំឡេងអង្វរករ និងគ្រវីក្បាលតិចៗ កែវភ្នែកនាងរលីងរលោងញ័រទទ្រើក បង្ហាញឲ្យឃើញពីការភ័យខ្លាចនៅក្នុងកែវភ្នែកមិនដឹងខ្យល់អីមួយគូនោះ។
«ដកដៃ» ជីមីន ព្យាយាមទាញឆ្នុកកន្សែងដែលនាងក្ដាប់ជាប់ក្នុងប្រអប់ដៃ តែនាងមិនព្រមលែង នៅតែរឹងក្ដាប់ជាប់ ទើបគេទាញមួយទំហឹង ទាល់តែកន្សែងនៅលើខ្លួននាងរបូតមកនៅក្នុងដៃគេ។
«អ្នកប្រុស អ្ហឹកៗ» ហេរី រហ័សយកដៃទាំងពីរឱបកាយអាក្រាត ទាំងបន្លឺសំឡេងយំអណ្ដឺតអណ្ដក ដោយការភ័យខ្លាច និងអៀនខ្មាស នាងខ្លាចគេណាស់ នាងចង់គេចចេញពីគេ តែធ្វើបានត្រឹមតែញាក់ញ័រនៅក្នុងរង្វង់ដៃគេប៉ុណ្ណោះ។
ជីមីន ឃើញរាងកាយអាក្រាតនាងពេញភ្នែកទាំងគូហើយ លួចលេបទឹកមាត់ផ្សើមបំពង់កជាច្រើនក្អឹក នាងធំហើយ ពេញរូបពេញរាងហើយ ល្មមស៊ីចុក ក្នុងខ្លួនគេឡើងកម្ដៅ ប្រៀបដូចទឹកដែលកំពុងពុះគ្រុកៗ។
ហើយក៏ដាក់នាងចូលទៅក្នុងអាងទឹក មុននឹងដើរទៅទាញទ្វារបន្ទប់ទឹកបិទ ដាក់គន្លឹះជាប់។
«អ្នកប្រុស ខ្ញុំខ្លាច អ្ហឹកៗ» ហេរី គិតតែយំអណ្ដឺតអណ្ដកដោយការភ័យខ្លាចតែម្យ៉ាងគត់ រាងកាយអាក្រាតដែលលាក់នៅក្រោមពពុះសាប៊ូសស្គុសនោះ ញ័រទទ្រើក និងកាន់តែភ័យញ័រស្លុតថែមទៀត ពេលឃើញគេដើរមកវិញបណ្ដើរ ដោះសម្លៀកបំពាក់នៅលើខ្លួនគេចេញបណ្ដើរ នាងមិនហ៊ានសម្លឹងមើលគេចំទេ ទើបឈ្ងោកសម្លឹងមើលតែពពុះសាប៊ូ ហើយយំ។
«កុំធ្វើអីខ្ញុំ អ្ហឹកៗ ខ្ញុំខ្លាច ខ្ញុំនៅក្មេង អ្ហឹកៗ» ហេរី អង្វរករទាំងយំដង្ហក់ដង្ហើម មិនហ៊ានងាកសម្លឹងមើលគេ ស្របពេលគេស្រាតសម្លៀកបំពាក់ចេញពីលើខ្លួនអស់ហើយ ក៏ដាក់ខ្លួនចូលមកក្នុងអាង អង្គុយនៅពីក្រោយនាង និងលូកដៃឱបចង្កេះនាង។
«ឯងធំហើយ» ជីមីន ខ្សឹបដាក់ត្រចៀកនាង ព្រមទាំងឈ្មុសឈ្មុលមុខសង្ហានឹងកញ្ចឹងកសខ្ចី ចំណែកដៃដែលឱបចង្កេះនាង ម្ខាងរំកិលឡើង ម្ខាងរំកិលចុះ ដៃឆ្វេងក្រសោបច្របាច់ដើមទ្រូងនាងថ្នមៗ ដៃស្ដាំលញ់អង្អែលប្រឡោះភ្លៅនាង ធ្វើឲ្យនាងគ្រវីក្បាលប្រកែកតវ៉ាទាំងយំរហាម៖
«អត់ទេ នៅតូច អ្ហឹកៗ» ហេរី ចាប់បេះដៃគេចេញទាំងលើ ទាំងក្រោម ហើយស្ទុះវារទៅមុខគេច តែក៏ត្រូវគេលូកដៃក្រសោបចង្កេះជាប់ ទាញមកវិញ ផ្អឹបខ្នងននលសខ្ចីនាងនឹងល្វែងទ្រូងអាក្រាតគេយ៉ាងស្និទ្ធស្នាល៖
«កាន់តែតូចចង្អៀត ខ្ញុំកាន់តែចូលចិត្ត» ជីមីន ខ្សឹបដាក់ត្រចៀកនាង តែនាងខំផ្អៀងមុខគេចដោយការភ័យខ្លាច ខណៈដែលដៃរបស់គេលូកស្ទាបប្រឡោះភ្លៅនាង មុននឹងស៊កចុងម្រាមដៃកណ្ដាលចូលទៅយឺតៗ ទាល់តែកប់ម្រាម ធ្វើឲ្យនាងបើកភ្នែកធំៗ រាងកាយភ្ញាក់កន្រ្តាក់។
«អ្ហា៎...អ្នក...អ្នកប្រុស ឈ...ឈប់ទៅ អ្ហឹកៗ» នាងយំអង្វរករ ស្របពេលម្រាមដៃកណ្ដាលរបស់គេដែលនៅក្នុងខ្លួននាង ចាប់ផ្ដើមកម្រើកស៊កដកៗ ធ្វើឲ្យរាងកាយនាងបម្រះពត់ពេនអ៊ែនអនពេញអាងទឹក និងខំចាប់ទាញដៃគេចេញពីប្រឡោះភ្លៅ តែទាញមិនចេញ។
«ដើម្បីឯង ខ្ញុំបោះបង់ការប្រជុំថ្ងៃនេះចោល ឯងដឹងថាខ្ញុំមិនចូលក្រុមហ៊ុនមួយថ្ងៃ ខាតចំណូលប៉ុន្មានលានទេ? ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវតែបានចំណេញពីឯងវិញ លេីកទី១ តិចបំផុតក៏៥ដង»