In between our secrets

{April}

Langzaam open ik mijn ogen. Blake ligt dicht tegen me aan met zijn ogen nog altijd gesloten. Vannacht was apart... Blake heeft me super persoonlijke dingen verteld. Ik weet nu alleen niet helemaal wat ik voor hem ben. Eerst waren we gewoon wat bezig met elkaar, maar nu is het anders. Zoiets vertel je niet tegen je "scharrel" lijkt me. Misschien moet ik het gewoon vragen, maar laatst hebben we het er nog over gehad. We waren allebei oke met de situatie hoe die was. Na vannacht ben ik Blake wel leuker gaan vinden. Ik ben nog niet echt verliefd, maar ik voel ook niet niks.

Langzaam haal ik mijn hand door zijn warrige haren heen. We zijn beiden nog naakt. Gek genoeg voel ik me er niet eens heel oncomfortabel bij.

Wanneer Blake zijn ogen opent glimlach ik.

'Goedemorgen' mompel ik. 'Lekker geslapen?' Blake knikt en zucht waarna hij zijn gezicht in mijn nek verstopt.

'Hoe laat is het?' vraagt hij. Ik pak mijn telefoon van mijn nachtkastje.

'Bijna tien uur' antwoord ik. Ik heb een bericht van Taylor.

[09.22]
Heey, ik ben bij Luuk, dus voordat je me mist... Hoe gaat het trouwens met Blake? Ik heb je niet meer gezien gisteravond.

[09.56]
Blake had wat problemen, maar het is weer goed. We zijn in slaap gevallen gisteravond, dus hij is hier nu nog.

[10.01]
Pas alsjeblieft wel op met hem. Ik geef om je en ik wil niet dat je in de verkeerde handen valt x

[10.02]
Komt goed x

Zuchtend leg ik mijn telefoon weg.

'Wat is er?' vraagt Blake.

'Taylor' mompel ik. 'Ze zegt steeds dat ik uit je buurt moet blijven. Ik weet dat ze het lief bedoelt, maar ik kan echt wel voor mezelf zorgen.'

'Het komt wel goed' zegt Blake. Voor een aantal minuten is het stil.

'Blake' begin ik. 'Ik weet dat we het hier laatst nog over hebben gehad, maar na vannacht... Ik weet niet meer wat we zijn.'

'Ik ook niet' geeft Blake toe. 'Ik weet niet eens meer wat ik zelf voel.' Ik krabbel zuchtend overeind.

'En nu?' vraag ik. 'Hebben we seks, maar verder niks?'

'April...' Blake gaat nu ook rechtop zitten. 'Voel je iets voor mij?'

'Ik weet het gewoon allemaal niet meer' fluister ik. 'Ik wil bij je zijn, maar... Ik weet gewoon niet wat ik voel.' Ik voel tranen in mijn ogen ontstaan.

'Maar dat is toch niet zo erg?' vraagt Blake. 'We kunnen het toch gewoon leuk hebben totdat we weten wat dit is?'

'Ik haat dit' geef ik toe. 'Ik wil niet in onzekerheid leven.'

'April, je kan niet alles in je leven plannen' zegt Blake. 'Denk je dat ik van plan was iets voor je te voelen? Het liefste eindig ik gewoon alleen.'

'Waarom ben je hier dan nog?' mompel ik. 'Als je toch alleen wilt eindigen.'

'Omdat ik niet meer zeker weet wat ik wil' vertelt Blake. 'Ik vind het fijn met jou. Ik laat alles gewoon op me afkomen. Ik leef niet volgens een planning.'