In between our secrets

{April}

Sinds we terug zijn bij Blakes appartement heeft Blake amper nog iets gezegd. Hij zit op de bank en staart wat naar de tv. Plotseling staat Blake op.

'Ik ga je naar huis brengen' zegt hij.

'Wat?' vraag ik verbaasd. 'Hoezo?'

'Ik moet gewoon even alleen zijn' mompelt Blake. 'Het spijt me.'

'Ik neem de bus wel' zeg ik dan. Blake bijt twijfelend op zijn lip. 'Maak je niet druk, ik kom heus wel thuis.'

'App me als je thuis bent, oke?' zegt Blake. Ik knik en druk een snelle kus op zijn lippen.

'Als er iets is moet je me gewoon bellen, goed?' Blake knikt en slaat even zijn armen stevig om me heen.

Niet veel later zit ik in de bus richting mijn appartement. Ik kan me niet eens voorstellen hoe Blake zich nu moet voelen. Hij houdt zich nog groot, maar ik weet ook dat hij op het punt staat om in tranen uit te barsten. Ik wist ook niet zeker of ik wel echt moest gaan, maar ik vertrouw erop dat hij naar me toekomt als er iets is.

Terug in mijn kamer zit Taylor aan de eettafel met haar boeken voor zich.

'Heey' begroet ze me terwijl ik mijn jas ophang en mijn schoenen uittrek.

'Heey' glimlach ik. 'Druk aan het leren?' Taylor zucht en knikt.

'Het is zóveel' mompelt ze. 'Maar ik moet opschieten want ik heb zo met Luuk afgesproken.'

'Jullie kunnen niet van elkaar afblijven' grijns ik.

'Oh, jij hebt geen recht van spreken' lacht Taylor. 'Sinds je Blake kent hang je de hele dag om hem heen.' Ik schud lachend mijn hoofd en pak mijn telefoon om Blake te laten weten dat ik thuis ben.

'Zit je hem nou alweer te appen?' grinnikt Taylor.

'Misschien' geef ik glimlachend toe. Ik ga Taylor niks vertellen over Blakes situatie op dit moment. Ze hoeft het ook niet te weten. Het is in principe tussen Blake en zijn ouders, en hij heeft het in vertrouwen tegen mij gezegd.

'April' begint Taylor dan, redelijk serieus. 'Is er al iets gebeurd tussen jullie?'

'Hoe bedoel je?' vraag ik.

'Nou, hebben jullie al seks gehad?' Ik voel mijn wangen warm worden en ik bijt op mijn lip.

'Nou... ik... ja' stamel ik. 'En ik weet dat je hem niet mag, maar het voelt gewoon goed tussen ons.'

'April, ik moet je iets vertellen' zegt Taylor. Ik kijk haar vragend aan terwijl ik ook ga zitten. 'Gisteren op het feestje praatte hij toch met Vera?'

'Ja, hoezo?' vraag ik.

'Luuk en ik kwamen toevallig net naar beneden en toen ving ik iets op' zegt ze. Ik voel mijn hart sneller kloppen. Waarom heb ik het gevoel alsof dit niet goed afloopt?

'Wat dan?' vraag ik.

'Blake zei dat hij niet wil dat je verliefd op hem wordt' vertelt Taylor. 'Omdat je dan verblind wordt door verliefdheid en niet meer met je volledige verstand na zou kunnen denken. En toen hij mij zag smeekte hij me om jou uit zijn buurt te laten blijven.'

'Oh...' mompel ik.

'Ik weet verder niet wat je met deze informatie moet' mompelt Taylor. 'Maar ik vond dat je het moest weten.' Ik glimlach klein en sta dan op.

'Ik ga even naar mijn kamer' zeg ik waarna ik wegloop. Ik ga zuchtend op bed zitten en haal mijn handen door mijn haar. Waarom denkt iedereen dat ik een klein kind ben? Ik kan heus wel voor mezelf zorgen.