In between our secrets

{Blake}

Ik zucht als er op de deur wordt geklopt. Met moeite sta ik op van de bank en loop naar de gang waar ik de deur open. Mijn hart stopt even met kloppen als April in de deuropening staat.

'Kunnen we praten?' vraagt ze.

'Waarom?' vraag ik. 'Ik hoef echt niet te horen hoe gezellig Thijs en jij het hebben.'

'Ik wil je uitleggen waarom ik ben weggegaan' mompelt ze en ze slikt.

'Prima, maar voor alle duidelijkheid' begin ik. 'Ik hoef je niet meer terug.'

'Dat begrijp ik' fluistert ze waarna ze achter me aan loopt naar de woonkamer. Ze neemt plaats op de bank en friemelt wat aan haar vingers tot ik ook ga zitten. Ik ga haar niks te drinken aanbieden, ik ga haar helemaal niks meer aanbieden.

'Nou vertel' zeg ik.

'Een aantal weken geleden, vlak voordat ik bij je wegging is er iets gebeurd' vertelt April. 'Ik uh... Ik was onderweg naar jou na een feestje, maar ik had aardig wat gedronken. En onderweg pakte iemand me opeens vast en trok me mee een steegje in. En hij... Zijn handen...' Ze slaat haar ogen neer. 'Zijn handen zaten op plekken waar ze niet hoorden te zitten. Thijs liep toevallig langs en hij heeft mij als het ware gered. Ik was zo van streek, dus ik ben met hem meegegaan naar zijn appartement. Ik kon gewoon niet meer helder nadenken en toen hebben we dus seks gehad. Ik voelde me zo schuldig erna. Ik durfde me niet meer te vertonen bij je. Je verdient beter dan ik, dus ik ben bij je weggegaan.'

'Dus, als ik het goed begrijp' begin ik. 'Bedankte je Thijs door met hem naar bed te gaan en achteraf voelde je je schuldig, maar bleef je toch maar met hem neuken?' Ik lach schamper.

'Ik dacht al dat je het zo zou opvatten' mompelt April terwijl ze de tranen uit haar ogen veegt. 'Ik snap dat je er niks van begrijpt. Maar Thijs was en is nog steeds de enige persoon waar ik bij terecht kan.'

'En ik dan?' vraag ik terwijl ik de tranen nu ook voel opkomen. 'Heb je ook maar een seconde gedacht aan mij? Nadat je was aangerand, toen Thijs je meenam naar zíjn appartement. Je kon verdomme naar mij toekomen, maar je vond Thijs blijkbaar prima.'

'Het spijt me' fluistert April.

'Nee, het spijt je niet' mompel ik. 'Je hebt het me niet eens geprobeerd te vertellen, je rende gewoon weg van me. Je wilde liever bij Thijs zijn dan bij mij. Weetje, ik heb al die weken gedacht dat het aan mij lag, dat ik iets verkeerd had gedaan. Wat blijkbaar ook zo is aangezien je niet eens naar mij wilde komen. Weet je hoe ik me de afgelopen weken heb gevoeld? Niet dat het je ook maar íets interesseert.'

'Blake, het interesseert me wel' zegt April. 'Ik meen het oprecht als ik zeg dat het me spijt.'

'Je hebt niet alleen mij achtergelaten' mompel ik. 'Je hebt iedereen hier laten stikken, inclusief Taylor. Je beste vriendin!'

'Niemand zou het toch begrijpen' mompelt April. 'Ik weet zeker dat niemand me kan uitstaan.'

'Vind je het heel gek als je plotseling iedereen achterlaat en later blijkt dat je gewoon met Thijs in bed ligt?' snauw ik. April knikt en staat op.

'Ik ga wel gewoon' zegt ze.

'Ja, daar ben je wel goed in' sis ik. 'Hield je überhaupt wel van me?'

'Ja, natuurlijk' antwoordt April. 'Blake, als ik het terug kon draaien had ik het gedaan. Maar ik ben Thijs nog steeds dankbaar dat hij me uit die situatie heeft gehaald, en bovendien, hij kan echt wel aardig zijn.'

'Misschien wilt Thijs wel van je houden' zeg ik. 'Want ik ga het niet meer doen. Ik heb het helemaal gehad met je.' April knikt. Een eenzame traan rolt over haar wang.

'Niet doen' mompel ik. 'Niet doen alsof jij het slachtoffer bent.' Ik ben echt boos en het boeit me niet meer wat ik zeg.

'Als er iemand mag janken of wat dan ook ben ik het' zeg ik. 'Jij neukt zonder enige moeite Thijs. Ik wil niet eens weten hoevaak dat inmiddels al is gebeurd. Je bent gewoon een slet.'

'Ben je klaar?' fluistert April. 'Of wil je nog meer woorden naar mijn hoofd slingeren?'

{April}

Blake schudt zijn hoofd.

'Ik wil mijn zuurstof verder niet aan je verspillen' zegt hij. Ik knik en loop dan het appartement uit.

Buiten laat ik me op de grond vallen en barst in tranen uit. Ik heb alles verpest. Blake haat me.

'April...' Thijs komt naast me zitten en slaat zijn arm om me heen. 'Het ging dus niet zo goed?'

'Hij haat me' snik ik. Thijs drukt een kus tegen mijn haar en wrijft zacht over mijn arm.

'Het spijt me' fluistert hij. 'Als ik het niet was geweest had hij je misschien nog vergeven.' Ik schud mijn hoofd.

'Hij wil niks meer van me' mompel ik. 'Volgens mij is hij blij als ik dood ben.'

'Dat is niet waar' zegt Thijs meteen. 'Als je dood bent heeft hij spijt van alles wat hij tegen je heeft gezegd.'

'April?' Ik kijk op en zie Vera staan. 'Wat doe jij hier?'

'Ik heb Blake proberen uit te leggen wat er aan de hand is' mompel ik. 'Maar hij haat me.'

'Vind je het gek?' zegt ze.

'Sorry, maar haar een slet noemen omdat ze seks heeft gehad met een ander is vrij overdreven' zegt Thijs.

'Ach, wat maakt jou dat uit?' vraagt Vera. 'Jij noemde haar toch ook zo? Misschien is ze dat wel gewoon.' Thijs schudt zijn hoofd en staat op.

'Je weet helemaal níks' sist hij. 'Bemoei je er dan ook niet mee.'

'Blake is mijn beste vriend!' roept Vera. 'Dus ja, ik neem het voor hem op en ik bemoei me ermee. Als het alleen tussen Blake en April was zou jij je er ook niet mee moeten bemoeien!'

'Je denkt echt dat je slim bent, hè?' zegt Thijs. 'Misschien moet je eerst je feiten eens op orde hebben voor je April zo aanvalt!'

'Jullie hebben toch seks gehad?' vraagt Vera. 'Dat zijn genoeg feiten voor mij.'

'Wat zijn jullie in godsnaam aan het doen?' Ik kijk op en zie Blake naar buiten komen. Meteen sta ik op.

'Ik zet Thijs even op zijn plek' zegt Vera. Ik schud mijn hoofd en loop weg. Ik kan het gewoon niet langer.

'April!' Thijs pakt mijn hand vast en trekt me naar zich toe. 'Laat ze gewoon praten, oke? Wij weten beter.' Ik knik en kijk op. Thijs veegt de tranen van mijn wangen en glimlacht klein.

'Het komt goed' zegt hij. 'Ik beloof het.'