In between our secrets

{Blake}

April laten gaan is misschien wel het moeilijkste wat ik ooit heb moeten doen. Ik weet dat het onverwachts kwam voor haar, misschien kwam het zelfs onverwachts voor mij. Toen ik haar ouders ontmoette gingen mijn ogen open. Wat dacht ik? Dat haar ouders me zouden accepteren? Een jongen die drinkt, rookt en zelfs drugs dealt. Ik zou mijn eigen dochter ook niet met een type als mij laten gaan.

Als ik heel eerlijk ben weet ik niet of het ooit wat gaat worden tussen April en mij. Ik wil niet dat ze op me wacht. Ik wil dat ze gelukkig wordt. Maar ik ben niet de juiste persoon. Ik ben niet in staat om me volledig aan iemand te geven. Ik werd er bang van hoe veel controle April eigenlijk over me kan hebben. Bovendien gaat het aardig lang duren voor ik mijn leven op orde heb. Misschien praat ik zelfs wel over jaren. Ten eerste moet ik een nieuwe studie zoeken, ik moet de band met mijn moeder verder opbouwen, ik moet stoppen met drugs dealen en een fatsoenlijke baan zoeken, en boven dat alles moet ik leren om mezelf te accepteren. Het is altijd zo makkelijk geweest om gewoon die knop om te zetten en ergens anders aan te denken. Op elk feest wilde wel iemand met me naar bed, en daar heb ik gebruik van gemaakt. Ik weet niet eens bij hoeveel meiden ik in bed heb gelegen. Ik weet alleen dat het er veel te veel zijn.

Ik schrik op uit mijn gedachten als mijn telefoon gaat. Liam heeft me een bericht gestuurd.

[21.51]
Hey, kom je zo langs? We gaan met de boys chillen.

[21.52]
Is goed. Ik ben er over een half uurtje.

[21.53]
Top. Kan je trouwens wat coke en wiet ofzo regelen?

[21.53]
Komt goed. Tot zo

Ik leg mijn telefoon weer weg en sta op. Ik kleed me snel om en en pak een zakje coke en wiet uit mijn voorraad.

Al snel ben ik aangekomen bij het goede huis. Wanneer ik op de bel druk gaat de deur vrijwel meteen open. Liam staat in de deuropening.

'Hey, kom binnen' zegt hij. 'Er zijn trouwens ook een paar meiden. Niet dat jij er wat mee kan doen aangezien je April hebt.'

'Het is klaar tussen ons' mompel ik terwijl ik naar binnen loop.

'Hoezo?' vraagt Liam verbaasd. Ik haal mijn schouders op.

'Ik wilde niks meer' zeg ik. Liam knikt en we lopen verder naar binnen.

'Dan zou ik zeggen; geniet van de meiden' grijnst Liam waarna we op de bank plaatsnemen.

'Moest je niet bij Taylor zijn?' vraag ik aan Luuk. Hij schudt zijn hoofd.

'Ze is met April' legt hij uit. 'Ze hebben een meidenavond ofzo.' Ik knik en gooi de drugs op tafel.

{April}

'Hoe gaat het eigenlijk tussen jou en Luuk?' vraag ik aan Taylor.

'Goed' glimlacht ze. 'Hij is eigenlijk echt een schatje, al ziet hij er totaal niet zo uit. We hebben sinds een aantal dagen een relatie.'

'En dat vertel je me nu pas?' vraag ik, zogenaamd verontwaardigd.

'Je was zo met Blake bezig' zegt Taylor. 'Dan ga ik niet met mijn blije nieuws aankomen. Dan zou je je nog kutter voelen.'

'Oke, daar heb je misschien wel een punt' zeg ik. Voor een aantal seconden is het stil.

'Ik voel me zo klote' geef ik toe. 'Ik ben echt verliefd op Blake, maar ik kan gewoon niks doen. Hij heeft hiervoor gekozen.'

'Ik weet dat het kut is' zegt Taylor. 'Misschien moet je gewoon eens met wat andere jongens gaan praten. Niet meteen voor een relatie, maar gewoon praten.'