My Boss, My Boyfriend [PART 1]

We kijken elkaar allebei geschrokken aan. Beide weten we niet wat we moeten zeggen. Ik zie dat ik hem gekwetst heb en zeg uiteindelijk dat ik dat niet wou zeggen. In lichte paniek zeg ik hem dat ik vanavond in mijn eigen appartement slaap. Hij verroerd zich niet totdat ik, met tranen over mijn wangen, naar de deur ren.

"Nee, Mila..." hoor ik hem nog zeggen. Ik sla de deur achter me dicht en pak de eerste beste taxi die ik zie. Het werd te gespannen daarbinnen, we waren beide te gefrustreerd. We hadden onze ruimte nodig...

Ik kijk naar de kleding die overgebleven is en zoek naar iets wat ik kan dragen om te in te slapen. Er ligt nog genoeg, maar het blauwe vest van mijn vader trekt mijn aandacht. Hij droeg hem altijd toen we nog klein waren, maar toen het uitging tussen mijn moeder en hem, droeg hij het nooit meer. Ik trek hem aan, en ook draag ik de meest kleurrijke pyjamabroek ooit, daarna ga ik in mijn oude bed liggen.

Slapen is moeilijk zonder Nathan's armen om me heen. Hij had gelijk... Ik gedroeg me als een zielig meisje. Hij probeerde me alleen maar te helpen en ik ontplofte in zijn gezicht. En toen gooide ik eruit dat hij niet van me houdt...

Mijn maag draait zich alleen al om als ik eraan terug denk. Ik schaam me diep als ik mijn woorden opnieuw in mijn gedachten hoor.

Het gaat een heel ongemakkelijk zijn om hem morgen te spreken.

Ik heb bar slecht geslapen en wordt de volgende ochtend dan ook wakker met een verschrikkelijk gevoel. Ik moet mijn excuses echt aan Nathan aanbieden.

Ik sta op en als ik door mijn oude kamer heen kijk, zie ik een papiertje over mijn deur liggen. Ik weet vrijwel zeker dat die er gisteravond nog niet lag. Een momentje van geluk dringt bij me door als ik eraan denk dat hij mogelijk van Nathan kan zijn. Het zou betekenen dat hij me achterna is gegaan...

Ik vouw het papiertje open en het rilling schiet door mijn lichaam als ik lees war erop staat.

'Hij is niet wie je denkt.'

Er moet hier een logische verklaring voor zijn. Wie kan het geschreven hebben?

Liam... Het moet Liam wel zijn. Ik moet hem bellen, hij kan het niet maken om dit te doen. Alsof dit me bang gaat maken.

Ik toets zijn telefoonnummer in en bel hem op. Wie denkt hij wel niet dat hij is? "De persoon die je probeert te bellen, accepteert geen telefoontjes op dit moment." Klinkt er door een automatisch ingesproken stem. Hij heeft me geblokkeerd? Ik rol mijn ogen alleen al bij het idee. Hij moet zich niet zo kinderachtig gedragen.

Er wordt op mijn deur geklopt en zonder erbij na te denken, trek ik de deur open. Daar staat hij...