{Blake}
April laten gaan is misschien wel het moeilijkste wat ik ooit heb moeten doen. Ik weet dat het onverwachts kwam voor haar, misschien kwam het zelfs onverwachts voor mij. Toen ik haar ouders ontmoette gingen mijn ogen open. Wat dacht ik? Dat haar ouders me zouden accepteren? Een jongen die drinkt, rookt en zelfs drugs dealt. Ik zou mijn eigen dochter ook niet met een type als mij laten gaan.
Als ik heel eerlijk ben weet ik niet of het ooit wat gaat worden tussen April en mij. Ik wil niet dat ze op me wacht. Ik wil dat ze gelukkig wordt. Maar ik ben niet de juiste persoon. Ik ben niet in staat om me volledig aan iemand te geven. Ik werd er bang van hoe veel controle April eigenlijk over me kan hebben. Bovendien gaat het aardig lang duren voor ik mijn leven op orde heb. Misschien praat ik zelfs wel over jaren. Ten eerste moet ik een nieuwe studie zoeken, ik moet de band met mijn moeder verder opbouwen, ik moet stoppen met drugs dealen en een fatsoenlijke baan zoeken, en boven dat alles moet ik leren om mezelf te accepteren. Het is altijd zo makkelijk geweest om gewoon die knop om te zetten en ergens anders aan te denken. Op elk feest wilde wel iemand met me naar bed, en daar heb ik gebruik van gemaakt. Ik weet niet eens bij hoeveel meiden ik in bed heb gelegen. Ik weet alleen dat het er veel te veel zijn.
Ik schrik op uit mijn gedachten als mijn telefoon gaat. Liam heeft me een bericht gestuurd.
[21.51]
Hey, kom je zo langs? We gaan met de boys chillen.
[21.52]
Is goed. Ik ben er over een half uurtje.
[21.53]
Top. Kan je trouwens wat coke en wiet ofzo regelen?
[21.53]
Komt goed. Tot zo
Ik leg mijn telefoon weer weg en sta op. Ik kleed me snel om en en pak een zakje coke en wiet uit mijn voorraad.
Al snel ben ik aangekomen bij het goede huis. Wanneer ik op de bel druk gaat de deur vrijwel meteen open. Liam staat in de deuropening.
'Hey, kom binnen' zegt hij. 'Er zijn trouwens ook een paar meiden. Niet dat jij er wat mee kan doen aangezien je April hebt.'
'Het is klaar tussen ons' mompel ik terwijl ik naar binnen loop.
'Hoezo?' vraagt Liam verbaasd. Ik haal mijn schouders op.
'Ik wilde niks meer' zeg ik. Liam knikt en we lopen verder naar binnen.
'Dan zou ik zeggen; geniet van de meiden' grijnst Liam waarna we op de bank plaatsnemen.
'Moest je niet bij Taylor zijn?' vraag ik aan Luuk. Hij schudt zijn hoofd.
'Ze is met April' legt hij uit. 'Ze hebben een meidenavond ofzo.' Ik knik en gooi de drugs op tafel.
{April}
'Hoe gaat het eigenlijk tussen jou en Luuk?' vraag ik aan Taylor.
'Goed' glimlacht ze. 'Hij is eigenlijk echt een schatje, al ziet hij er totaal niet zo uit. We hebben sinds een aantal dagen een relatie.'
'En dat vertel je me nu pas?' vraag ik, zogenaamd verontwaardigd.
'Je was zo met Blake bezig' zegt Taylor. 'Dan ga ik niet met mijn blije nieuws aankomen. Dan zou je je nog kutter voelen.'
'Oke, daar heb je misschien wel een punt' zeg ik. Voor een aantal seconden is het stil.
'Ik voel me zo klote' geef ik toe. 'Ik ben echt verliefd op Blake, maar ik kan gewoon niks doen. Hij heeft hiervoor gekozen.'
'Ik weet dat het kut is' zegt Taylor. 'Misschien moet je gewoon eens met wat andere jongens gaan praten. Niet meteen voor een relatie, maar gewoon praten.'
'Maar ik wil niemand anders' zucht ik. 'Ik wil gewoon Blake.' Ik mis hem oprecht. Ik wil gewoon in zijn armen liggen.
'Ik begrijp het' zegt Taylor. 'Heb je tegen hem gezegd hoe jij erover denkt?' Ik schud mijn hoofd.
'Wat had dat voor zin?' vraag ik. 'Ik ga niet iemand dwingen om bij me te blijven. Zo ben ik niet.'
'Nee, maar je kon toch zeggen dat jij het nog niet wilde opgeven?' zegt Taylor.
'Ik moet echt stoppen met aan hem denken' zucht ik. 'Ik... Waarom heb ik nu zin?' Taylor schiet in de lach.
'Vraag of je friends with benefits met hem kan zijn' grinnikt ze. Ik gooi lachend een kussen naar haar hoofd.
'Ik ben serieus' zeg ik. 'Ik wil hem gewoon even nu.'
'Je kan het toch ook bij jezelf doen?' zegt Taylor schouderophalend waarop ik mijn hoofd schud.
'Dat is awkward' zeg ik.
'Heb je het ooit geprobeerd dan?' vraagt ze.
'Nee, maar het gaat sowieso niet zo voelen als bij Blake' mompel ik.
'Ik vind het zo geweldig dat je niet meer zo onschuldig bent' lacht Taylor. 'We praten nu gewoon over seks.' Ik schud lachend mijn hoofd. Misschien komt het ook wel omdat we iets te veel hebben gedronken en we nu beiden lichtelijk aangeschoten zijn. We gaan echt van de diepste gesprekken naar gesprekken over niks.
'Ik heb dit wel gemist' beken ik. 'Gewoon een meidenavond.'
'Ik ook' geeft Taylor toe. 'De laatste tijd waren we allebei zo druk bezig. We leefden langs elkaar heen.' Ik knik instemmend waarna ik mijn telefoon pak.
'Zal ik Blake appen?' vraag ik.
'Om wat te zeggen?' lacht Taylor. '"Heey Blake, ik heb zin in seks. Dus heb je wat te doen?"'
'Kan toch?' zeg ik schouderophalend. Taylor grinnikt.
'Doe wat je niet laten kan' zegt ze. Ik begin te typen.
[23.44]
Heey... Ik weet dat we uit elkaar zijn, maar ik heb echt zin. En ik kan het niet bij mezelf dus ik weet niet wat ik moet doen.
[23.47]
April, dat lijkt me niet zo'n goed idee. Hoe graag ik het ook zou willen. Als we daar eenmaal aan beginnen kunnen we er niet meer mee stoppen.
[23.48]
Moet ik dan iemand anders vragen?🙁
[23.50]
Fuck, nee.
[23.52]
Maar jij wilt mij niet neuken, dus ik moet toch wat...
[23.52]
Heb je gedronken?
[23.55]
Misschien een beetje...😆
[23.56]
Dus jij bent zo'n type dat opgewonden raakt als ze gedronken heeft?
[23.56]
Ik word opgewonden van jou🤭
[23.57]
Dus je wilt echt dat ik nu langs kom?
[23.57]
Wil je eigenlijk wel langskomen?
[23.58]
Dat is de grote vraag🤷🏽♂️
[00.00]
Pest me niet zo😫
[00.01]
Oke, oke. Ik kom eraan. Maar dan moet je Taylor wel naar Luuk sturen.
[00.02]
Oke, tot zo xxx
'Je moet naar Luuk' zeg ik tegen Taylor. 'Blake komt nu hierheen.' Taylor lacht.
'Ik bel hem wel dat ik langskom' zegt ze terwijl ze haar telefoon pakt.
Zo'n kwartier later is Taylor weg en lig ik op de bank, wachtend op Blake. Wanneer er wordt aangeklopt spring ik op en loop naar de deur die ik open.
'Hey' begroet Blake me. Ik zeg verder niks en druk meteen mijn lippen op de zijne. Blake slaat zijn armen om mijn middel en zet een stap naar voren waarna hij de deur achter zich sluit.
>>>>>
Ik probeer de knoopjes van zijn overhemd los te maken, maar wanneer dat niet lukt trek ik er ongeduldig aan waardoor alle knoopjes door de kamer vliegen.
'Iemand is ongeduldig' grinnikt Blake terwijl hij zijn overhemd uittrekt. Niet veel later ligt mijn shirt ook op de grond en heeft Blake me opgetild. Zoenend lopen we richting mijn slaapkamer. Daar laat Blake me op bed vallen en komt meteen boven me hangen. Terwijl hij me opnieuw zoent trekt hij mijn broek samen met mijn onderbroek van mijn benen af. Vervolgens trekt hij zijn eigen broek en boxer uit. Nadat ik mijn bh ook heb uitgedaan pakt Blake een condoom uit mijn nachtkastje. Ik heb ze een tijdje geleden ook maar aangeschaft. Althans, ik heb Blake ze laten kopen en hier neer laten leggen.
'Schiet op' zeg ik tegen Blake als hij goed tussen mijn benen komt liggen.
'Niet zo ongeduldig' zegt Blake terwijl hij een kus tegen mijn lippen drukt. Dan duwt hij zichzelf bij me naar binnen. Hij houdt het niet rustig zoals hij normaal doet. Meteen houdt hij een flink tempo aan waardoor luide kreunen mijn mond verlaten. Ook Blake is niet stil. Ik klem mijn benen om zijn middel om hem nog dieper in me te voelen en laat mijn hoofd in het kussen vallen.
'Daar, ja' breng ik hijgend uit als Blake precies het goede plekje raakt. Blake bouwt het tempo nog iets meer op en de tintelingen in mijn lichaam nemen toe.
'April' kreunt Blake terwijl zijn ogen dichtvallen. 'Ik hou het niet lang meer.'
'Ik ook niet' zeg ik hem. Al snel voel ik mijn hele lichaam verstarren en bereik ik kreunend mijn hoogtepunt. Niet lang daarna volgt Blake.
>>>>>
Hijgend liggen we naast elkaar, bijkomend van de afgelopen intense minuten.
'Blake' begin ik. 'Ik denk niet dat ik je kan laten gaan.'
'Het moet' mompelt Blake.
'Ik kan het gewoon niet' fluister ik. 'Ik wil gewoon 's avonds in je armen in slaap vallen en met je praten.' Tranen staan inmiddels in mijn ogen.
'April, er zijn zoveel betere jongens op de wereld dan ik' zegt hij. 'Hou je niet vast aan mij.'
'Ik wil niemand anders' mompel ik. 'Blake, ik hou van je.' Ik schrik een beetje van mijn eigen woorden, maar ik meen ze wel. Ik hou van hem. Blake krabbelt overeind.
'Maak het alsjeblieft niet nog moeilijker' fluistert hij. 'Je houdt niet van me. Dat kan niet.'
'Dat kan wel' mompel ik terwijl ik rechtop ga zitten. 'Ik hou van je en ik wil niet dat je weggaat bij me.'
'April, ik hou ook van jou' vertelt Blake dan. 'En dat is de reden waarom ik je laat gaan. Je verdient zoveel beter.'
'Blake, ik wil verdomme niemand anders' zeg ik terwijl de tranen nu over mijn wangen stromen. 'Ik wil niemand anders die me vasthoudt als ik in slaap val. Ik wil alleen jou.'
'Wat heb ik je ooit aangedaan?' fluistert Blake. 'Dit had nooit mogen gebeuren. Shit, waarom ben je verliefd op me geworden?'
'Omdat je een geweldige jongen bent' mompel ik. 'En ik weet dat je echt je best doet om te verbeteren. En ik haat het dat je je nu zo afsluit voor me. Ik wil er voor je zijn.'
'Ik moet dit zelf doen' zegt Blake. 'Ik heb mijn leven zo verkloot. Ik moet het zelf weer rechtzetten.'
'Blijf dan tenminste vannacht' smeek ik hem. Hij knikt en raapt zijn boxer van de grond die hij aantrekt. Ik trek ook mijn onderbroek aan en pak ook mijn pyjama-shirt van de grond die ik aantrek. Blake slaat zijn armen stevig om me heen en duwt een kus tegen mijn voorhoofd.
'Slaap lekker' zegt hij.
'Jij ook' mompel ik waarna ik mijn armen ook om hem heensla en onze benen verstrengel. Ik wil niet dat hij weggaat. Ik wil niet morgenochtend alleen wakker worden.