??????????????????????(completed)

Part 31

« មិនទាន់បានដំណឹងទេទាន តែខ្ញ៉ំគិតថាវាអាចទៅរួច ដែលត្រាភ្លើងនៅជាមួយ ប្ល៊ែកវូល្ស »

  ឮសម្តីមនុស្សជំនិតរាប់ឆ្នាំនិយាយបែបនេះ វ៉ង ជីវ៉ុន ញញឹមចុងមាត់មើលទៅកែវស្រាក្នុងដៃរបស់ខ្លួនដោយខ្សែភ្នែកត្រជាក់

« បើបែបនោះមែន ត្រូវតែរកវិធីដណ្តើមយកឲ្យបាន »

  រ៉ឺង/រ៉ឺង

  បុរសចំណាស់ទាញទូរស័ព្ទមកមើល ឃើញថាជាលេខកូនប្រុសតែម្នាក់របស់ខ្លួនតេមក ។

« យ៉ាងម៉េចដែរកូនសម្លាញ់? » គាត់និយាយយ៉ាងរីករាយទៅកាន់កញនប្រុស

  ( ពេលណាទើបលោកប៉ាឲ្យខ្ញ៉ំត្រលប់ទៅវិញទៅ នៅទីនេះគួរឲ្យធុញណាស់! )

  តេមកលើកណាគ្មានអ្វីក្រៅពីរអ៊ូថាធុញ មិនចង់នៅនេះ ប្រាប់ឪពុកទេ ។ មនុស្សធ្លាប់សប្បាយសម្បូរហ៉ឺហា មានស្រីចាំកំដរឆ្វេងស្តាំ ពេលនេះបែរជាត្រូវកណ្តោចកណ្តែង នៅតែម្នាក់ឯងម៉ក់ៗ គ្មានសូម្បីតែកូនចៅម្នាក់នៅជាមួយ ។

  តែអ្នកជាឪពុកមិនព្រមតាមទំនើងចិត្តរបស់គេ កន្លែងលាក់ខ្លួនល្អបំផុតមានតែនៅទីនោះឯង គ្មានកន្លែងណាល្អជាងនេះទៀតទេ ។

« រងចាំឲ្យព័ត៌មានស្ងប់សិនទៅ ប៉ានឹងឲ្យឯងត្រឡប់មកវិញ! »

  ( ខ្ញ៉ំទ្រាំលែងបានហើយប៉ា ឲ្យខ្ញ៉ំទៅនៅកន្លែងផ្សេងក៏បានក្រៅពីទីនេះ ខ្ញ៉ំអផ្សុកខ្លាំងណាស់ )

« គ្រប់គ្នាកំពុងចាប់អារម្មណ៍ព័ត៌មានរបស់ ជុន ជុហ្គុក
ពីរបីថ្ងៃទៀត ច្បាស់ជាលែងមានអ្នកណាចាំព័ត៌មានឯងបានទេ ពេលនោះប៉ានឹងទៅទទួលឯងត្រលប់មកវិញ! » វ៉ាង ជីវ៉ុន ប្រាប់ដំណឹងល្អឲ្យកូនប្រុសបានដឹង
ដែរ ព្រោះវាជារឿងដែលមិនងាយកើតឡើងនោះទេ

ជីហ៊ូ មិនសូវជាយល់សម្តីឪពុក សុខៗមនុស្សដូចជា ជុន ជុងហ្គុក ទៅមានរឿងមានរ៉ាវបានយ៉ាងម៉េចទៅ
  ( អា ជុងហ្គុក មានរឿងអីទៅប៉ា? )

« ហាសហា!វាត្រូវគេប្តឹង ពីបទបំពានលើក្មេងមិនទាន់គ្រប់អាយុ! » និយាយដល់រឿងនេះពេលណា ជីវ៉ុន តែងសើចក្អាកក្អាយរាល់លើក