抖阴社区

                                    

ចុហក្រោយនាងនៅតែចាញ់នៅក្រោមដៃរបស់ប្រុស
ម្នាក់នេះឲ្យទាល់តែបាន។

« ឆ្លើយមកថាប្រុសម្នាក់នោះជាអ្នកណា! » បានឃើញ ចាស្មីន ដើរតាមការដឹកនាំរបស់ខ្លួនហើយ យ៉ុនហ្គី ក៏ឆ្លៀតឱកាសសួរយកចម្លើយពីនាងម្តងទៀត

« អ្ហា! » តែដោយភាពស្រៀវស្រើបវាមានលើសលុបពេកនោះ ធ្វើឲ្យនាងនិយាយអ្វីមិនចេញ ចេញតែសម្លេងថ្ងូរ

ឃើញ ចាស្មីន មិនព្រមឆ្លើយបែបនេះ អ្នកកម្លោះបានខាំចុងទ្រូងរបស់នាងដោយការគ្រឺតក្នាញ់ និងប្រើដៃម្ខាងតផតដែលទំនេរចាប់ទាញជាយរ៉ូបរបស់នាងឡើងលើ និង
យកដៃកណ្តាលរបស់ខ្លួនអង្អែលលើកន្លែងហាមឃាត់របស់ ចាស្មីន។

« យ៉ុនហ្គី! » នាងថ្ងូរហៅឈ្មោះរបស់គេដោយហាមមិនជាប់ នេះគេកំពុងតែធ្វើបាបនាងប្រាកដណាស់

« វាជាប្រុសថ្មីរបស់នាងមែនទេ? » គេនៅតែបន្លំសួរមិនឈប់ និងកានើតែពេញចិត្តពេលឃើញ ចាស្មីន នាងរោលរាលថ្នាក់នេះ

រាងកាយដែលអាក្រាតលើក្រោមរបស់នាងចំជាទាក់ទាញខ្លាំងណាស់ ធ្វើឲ្យគេញក់ញីនាងសព្វសាច់ និងខាំឲ្យមានស្នាមជាថ្រើនកន្លែង ជាពិសេសគឺបរិវេនចុងសុដន់របស់នាង។

« ឆ្លើយមក ចាស្មីន ថាវាត្រូវជាអីនឹងអូន! » យ៉ុនហ្គី បាន
យកថ្ងាស់របស់ខ្លួនទៅផ្អឹបនឹងថ្ងាស់របស់នាង ខណះដែលដៃរបស់គេកំពុងតែស៊កចូលក្នុងល្អាងរបស់នាងយ៉ាងវក់វី

« សង្សាររបស់ខ្ញ៉ំ! » នាងនិយាយបែបនេះសង្ឃឹមថាគេនឹងព្រមបញ្ឈប់សកម្មភាពទាំងអស់នេះ តែនាងគិតខុស គេបែរជាកាន់តែធ្វើវាខ្លាំងណាជាងមុន ដោយការឱនមកខាំបបូរមាត់ក្រោមរបស់នាង ជាពិសេសកាន់តែធ្វើចលនាដៃលឿនទៅៗ

« ល្អ! ខ្ញ៉ំនឹងស៉ីនាងឲ្យឆ្អែតសិន ទើបប្រគល់ទៅឲ្យអាប្រុសនោះ! »

ពេលឃើញ ចាស្មីន រៀបនឹងដល់ចំណុចកំពូលទៅហើយ យ៉ុនហ្គី បានដកដៃចេញធ្វើឲ្យនាងតូចពេលនេះហេលហាលរកកោះត្រើយមិនឃើញ។ មួយរំពេចក្រោយមក យ៉ុនហ្គី បានទាញកូនប្រុសរបស់គេចេញពីក្នុងខោ នឹងស៊កបញ្ចូលមករន្ធស្នេហ៍របស់នាងមួយទំហឹង ដោយមុនខ្វល់ឡើយថានាងឈឺចាប់កម្រិតណា

« យ៉ុនហ្គី ខ្ញ៉ំឈឺ! »

« ឈឺក៏ល្អហើយ!នឹងមិនអាចទៅដេកជាមួយវាក្នុងយប់នេះបាន! » និយាយរួចគេដកដំបងយក្សរបស់គេចេញវិញ និងទាញឲ្យ ចាស្មីន បែរមុខទៅជញ្ជាំង ដើម្បីឲ្យគេបានស៊កចូលពីខាងក្រោយវិញ

អ្នកកម្លោះសម្រុកចូលទៅរកនាងខ្លាំងៗ ទៅតាមកំហឹងរបស់គេដែលកំពុងតែមានពេលនេះ។ ស្របពេលដែលគេកំពុងតែបំបោលនាងពីក្រោយនោះ គេក៏បានទាញ
ទូរស័ព្ទទៅរកអ្នកណាម្នាក់ បើតាមនាងស្មានមិនខុសប្រហែលជាស្រីស្នេហ៍របស់គេមិនខាន។

« អាឡូ!មីនអា អូនអាចទៅផ្ទះខ្លួនឯងបានទេ ជួនជាបងមានការបន្ទាន់ត្រូវទៅធ្វើភ្លាម! »

(... )

« ដល់ផ្ទះប្រាប់បងផងណា៎! »

និយាយរួចគេបញ្ឈប់សកម្មភាពភ្លាមៗ និងបានទាញកូន
ប្រុសរបស់គេចូលក្នុងខោវិញ ទាំងដែល ចាស្មីន នាងមិនទាន់ដល់គោលដៅនៅឡើយ។

យ៉ុនហ្គី ចាប់ទាញរ៉ូបរបស់នាងឲ្យសមសួនឡើងវិញ និងទាញនាងចេញពីក្នុងបន្ទប់ទឹកចេញតាមទ្វាក្រោយដើម្បីទៅរកឡាន។

« លែងខ្ញ៉ំ! » នាងនិយាយទាំងនៅស្រៀវចំណុចសំខាន់ ថែមទាំងតាមមិនទាន់គំនិតរបស់ យ៉ុនហ្គី ទាល់តែសោះ

« យប់នេះខ្ញ៉ំនឹងមិនលែងឲ្យនាងទៅរកអាបារាំងនោះដាច់ខាន! » គេនិយាយចប់ស្របពេលអូស ចាស្មីន មកដល់ឡានរបស់គេល្មម និងរុញឲ្យនាងចូលអង្គុយក្នុងឡាន និងគំរាមមិនឲ្យនាងចុះបាន

« បើនាងហ៊ានតែបើកទ្វាចុះមក ខ្ញ៉ំនឹងរំលោភនាងត្រង់នេះតែម្តង! »

ចាស្មីន នៅងេមងាមនៅឡើយ ទើបមិនយល់ទេថា យ៉ុនហ្គី បាននិយាយអ្វីខ្លះ។

ហើយពេលអ្នកកម្លោះឡើងមកកន្លែងអ្នកបើករួចគេក៏ចេញឡានទៅភ្លាម អ្វីដែលគួរឲ្យហួសចិត្តនោះគេនៅឆ្លៀតប្រើដៃដ៏រវៀមដូចមឹករបស់គេមកអង្អែលចំណុច
សំខាន់របស់នាង ទាល់តែនាងសម្រេចកាម។

« រោលរាលខ្លាំងណាស់ ចាស្មីន! »

                     
{ To Be Continue }

??????????????????????(completed)Where stories live. Discover now