??????????????????????(completed)

Part 36

ម្នុងខណះនេះពួកគេទាំងពីរដូចជាមនុស្សតែម្នាក់យ៉ាងចឹង គ្រប់ចលនាដែលពួកគេបានកម្រើក គ្មានអ្នកណាផ្សេងអាចយល់ឡើយ មានតែពួកគេទាំងពីរប៉ុណ្នោះដែលយល់ភាសា។

« អ្ហា! យ៉ុនហ្គី»

« ល្អណាស់! ចាស្មីន ពូកែខ្លាំងណាស់»

« ខ្លាំងជាងនេះ! »

« ទ្រាំលែងបានហើយ! » ក្រោយពីប្រគ៉ំចម្រៀងស្នេហ៍អស់ជាច្រើននាទីក៏ធ្វើឲ្យ យ៉ុនហ្គី សម្រេចជាលើកទីមួយហើយគេក៏បាញ់បញ្ចូលគ្រប់យ៉ាងទៅក្នុងខ្លួនរបស់ ចាស្មីន ដោយមិនកំណាញ់

សម្លេងថ្ងួចថ្ងូររបស់ពួកគេបានបន្តទៅជារឿយៗ ម្តងហើយម្តងទៀត។ ពេញមួយយប់ យ៉ុនហ្គី ដួសដងភាពផ្អែមល្ហែមពី ចាស្មីន ម្តងហើយម្តងទៀត ក៏គេនៅតែមានអារម្មណ៍ថាមិនឆ្អែត ចង់បានច្រើនហើយច្រើនទៀត។

រាត្រីកាលដ៏វែងឆ្ងាយមួយនេះនឹងមិនបញ្ចប់នោះទេ បើ យ៉ុនហ្គី មិនទាន់ឆ្អែត។

// ព្រឹកឡើង

ពន្លឺថ្ងៃនាពេលព្រឹកបានជះមកលើរាងកាយននោលគោករបស់កម្លោះក្រម៉ំមួយគូ ដែលកំពុងតែគេងឱបគ្នាយ៉ាងស្អិតរមួត ។

ចាស្មីន ត្រូវបានអោបក្រសោបដោយរង្វង់រឹងមាំរបស់ យ៉ុនហ្គី មិនព្រមលែងសូម្បីតែមួយវិនាទី។

នាងតូចចាប់ផ្តើមបើកភ្នែកសន្សឹមៗមកទទួលពន្លឺ និងគេងស្ងៀមមិនកម្រើកទៅណា ចង់នៅបែបនេះឲ្យបាន
យូរតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន មិនយូរមិនឆាប់ យ៉ុនហ្គី នឹងក្លាយជារបស់អ្នកដទៃហើយ ដូចនេះហើយ ចាស្មីន ចង់ថែរក្សាពេលវេលាល្អៗជាមួយគ្នាឲ្យបានយូរបំផុត តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។

គិតដល់ថ្ងៃអនាគតដែលគ្មានបុរសម្នាក់នេះក្នុងជីវិតពេលណា ធ្វើឲ្យបេះដូងរបស់នាងហូរឈាមរាល់លើក វាឈឺចាប់ខ្លាំងណាស់នៅពេលដែលមនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់ទៅរៀបការជាមួយអ្នកផ្សេង។ មានសិទ្ធត្រឹមស្នេហ៍ តែគ្មានវាសនាបានក្បែរបង។

« ហេតុអីក៏បងធ្វើដាក់អូនបែបនេះ? » ចាស្មីន អង្អែលមុខរបស់ យ៉ុនហ្គី ថ្នមៗដោយក្តីស្រលាញ់ពេញបេះដូង