ចង្កេះដូចបាវខ្សាច់របស់គេអង្រួនកាន់តែខ្លាំងទៅៗ ចំណែកដៃនិងមាត់មិនទុកឲ្យទំនេរនោះទេ ឱនមកញីញក់ដើមទ្រូងមូលក្ល៉ំ ច្របាច់ហើយច្របាច់ទៀតមិនសំចៃដៃ។
« នេះជាទោសដែលអូនសមតែទទួល! »
« យ៉ុន~ អ្ហា! »
ទារុណកម្មរបស់ យ៉ុនហ្គី បានដាក់មកលើ ចាស្មីន ចេះតែបន្តម្តងហើយម្តងទៀត ទោះបីជាស្រីស្រស់ប្រាប់ថាទៅលែងរួចហើយក៏ដោយ ក៏អ្នកកម្លោះមិនព្រមដោះលែងដែរ។
ក្រោយពីឈុតឆាកស្នេហាដ៏ក្តៅគគុករបស់ យ៉ុនហ្គី ផ្តល់មកឲ្យ ចាស្មូីន រួចមក ពួកគេលង់លក់យ៉ាងស្កប់ស្កល់ ទាល់តែជុតដល់ម៉ោងអាហារថ្ងៃត្រង់ទើបពួកគេភ្ញាក់។
យ៉ុនហ្គី បានភ្ញាក់ពីដំណេកមុន ចាស្មីន ទើបគេយកកែងដៃច្រត់នឹងពូកមើលនាងដេកយ៉ាងមានក្តីសុខស្ងាត់ៗ។
ប្រហែលជា១០នាទីក្រោយមកទើបនាងតូចភ្ញាក់ពីដំណេក។ គ្រាន់តែបានឃើញមុខរបស់ យ៉ុនហ្គី ភ្លាម នាងរហ័សបែរខ្លួនគេចចេញដោយក្តីកំហឹងតែម្តង។
« អូនគេចមុខពីបងធ្វើអី? » មិននិយាយតែមាត់ យ៉ុនហ្គី បានអង្អែលដៃស្រឡូន និងថើបស្មារបស់នាងជាការ
លួងលោម
« មុនបាច់មកខ្វល់នឹងខ្ញ៉ំនោះទេ ទៅផ្អែមល្ហែមជាមួយគូដណ្តឹងលោកទៅ! » នឹកឃើញដល់ពាក្យសម្តី និងទង្វើរបស់គេកាលពីម្សិលមិញហើយអត់នឹងតូចចិត្តមិនបាន ថែមទាំងហ៊ានមកធ្វើជាចោព្រាននារីមករំលោភនាងដល់បន្ទប់បានទៀត
« ដែលមិនលើកទូរស័ព្ទរបស់បង ព្រោះតែខឹងនឹងរឿង នេះមែនទេ? » បានយល់ពីមូកហេតុហលយ កំហឹង
របស់គេរលត់ស្ទើរតែអស់ទៅហើយ តែនៅមិនទាន់បាត់ខឹង រឿងដែលនាងទៅមើលកុនជាមួយប្រុសផ្សេង
« ក៉ំមករវល់! » នាងបេះដៃគេចេញ នឹងប្រឹងទាញភួយមកឱបជាប់ទ្រូង បំណងក្រោកចេញពីគ្រែ តែមិនអាចធ្វើបាន ព្រោះមានដៃរឹងមាំតាមមកចាប់ឱបពីក្រោយ
« បងមិនទាន់បាត់ខឹងរឿងអូនទៅមើលកុនជាមួយប្រុសផ្សេងនោះទេ! »
« នោះជាមិត្តខ្ញ៉ំ! »
« តែគេស្រលាញ់អូន!បងប្រច័ណ្ឌអូនដឹងទេ បងស្ទើរតែគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងលែងបានទៅហើយ ពេលឃើញអូនញញឹមដាក់ប្រុសផ្សេង បេះដូងរបស់បងឈឺស្ទើរ
ស្លាប់ទៅហើយ បងខ្លាច! ខ្លាចគេឆក់អូនចេញពីបង បងមិនអាចបាត់បង់អញនជាលើកទី២នោះទេ ចាស្មីន! »
អ្នកកម្លោះរៀបរាប់ពីអារម្មណ៍របស់ខ្លួនដោយសម្លេងញ័រទទ្រើត បញ្ជាក់បានថាគេកំពុងតែមានអារម្មណ៍បែបនោះពិតមែន ។
« យ៉ុនហ្គី! » ចាស្មីន ងាកមុខមកមើល យ៉ុនហ្គី បានឃើញថារង្វង់ភ្នែករបស់គេបានដក់ដោយតំណក់ទឹកថ្លាៗ រៀបនឹងហូរចុះមក
នាងលើកដៃជូតឲ្យគេថ្នមៗ ចិត្តខឹងមុននេះក៏បានរលាយបាត់អស់ ក្រោយពីដឹងពីទំហំចិត្តស្រលាញ់ និងការភ័យខ្លាចយ៉ាងលើសលប់របស់ យ៉ុនហ្គី។
នេះគេក្លាយជាទន់ខ្សោយព្រោះតែនាងឬ?
« គ្មានអ្នកណាអាចយកអូនចេញពីបងបានោះទេ ដរាបណាបងមិនបោះបង់អូន! »
« បងគ្មានថ្ងៃបោះបង់អូននោះទេ គ្រាន់តែគិតថាបើអូនឈប់ស្រលាញ់បង លែងត្រូវការបង តើបងនឹងរស់នៅបានយ៉ាងម៉េចទៅ! »
« អូនគ្មានថ្ងៃចាកចេញពីបងនោះទេ! » ចាស្មីន ទាញគេមកឱបជាប់ទ្រូង លោងលោមមិនឲ្យគេគិតរឿង
អវិជ្ជមានតទៅទៀត
« ក៉ំឈប់ស្រលាញ់បងណា៎ ចាស្មីន! » អ្នកកម្លោះរឹតរង្វង់ដៃឱបនាងយ៉ាងណែន
ក្នុងជាតិនេះអ្វីដែលគេខ្លាចបំផុតនោះគឺការបាត់បង់ ចាស្មីន ជាលើកទី២។ បទពីសោធន៍លើកដំបូងធ្វើឲ្យគេដឹងថា ការរស់នៅគ្មានមនុស្សជាទីស្រលាញ់គឺវាពិបាកកម្រិតណា ចឹងហើយគេមិនចង់ជួបម្តងទៀតនោះទេ។
« ចា៎!អូនសន្យា »
« បងស្រលាញ់អូនខ្លាំងណាស់ ចាស្មីន! »
« អូនក៏ស្រលាញ់បងដែរបងយ៉ុន! »
នាងបានយល់ហើយ ថាហេតុអីបាន យ៉ុនហ្គី គេធ្វើបែប
នេះ គ្រប់យ៉ាងគឺមកពីសេចក្តីស្នេហាដែលគេមានចំពោះនាងតែប៉ុណ្ណោះ បើបែបនេះហើយ នាងអាចខឹងគេបាន
យ៉ាងម៉េចទៅ ខណះដែលដើមហេតុវាមកពីនាងនោះ?
{ To Be Continue }
YOU ARE READING
??????????????????????(completed)
Romance?????????????????????????????????????????? ?????????????????????????? ?????????????????????? ??????????????????? ???????????????????????????????????????? ??????????????????????????????????????? ????????????????????????????????????????????????????...
Part 38
Start from the beginning
