抖阴社区

                                    

« ឯងមករដូវឬអត់? » ប៊ីនីលី រងចាំស្តាប់ចម្លើយយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់

« យើង...! » ចាស្មីន ចាំផ្តើមគិតសម្តីរបស់មិត្ត និងរកនឹកមើលពីពេលចុងក្រោយដែលខ្លួនបានមកខែថ្ងៃ ក៏ឃើញថាវាតាំងពី២ខែមុនមកម្ល៉េះ

« យ៉ាងម៉េចហើយ? »

« ទៅជាមួយយើង! » ចាស្មីន មិនតបអ្វី ដឹងដៃរបស់
ប៊ីនីលី សម្តៅរកហាងលក់ថ្នាំពេទ្យ

ទិញរបស់ដែលខ្លួនចង់បានហើយ ចាស្មីន រត់មកចូល
បន្ទប់ទឹកយ៉ាងលឿន ទុកឲ្យ ប៊ីនីលី ចាំទៅខាងក្រៅដោយចិត្តអន្ទះអន្ទែង។

កន្លងទៅជាង២០នាទី ចាស្មីន ចេញមកក្រៅដោយមាន
ទឹកភ្នែកហូរចុះមិនឈប់។

« ចាស្មីន! » ប៊ីនីលី បានតែទាញនាងមកឱបលួងលោម ព្រោះមិនដឹងថាមិត្តកំពុងតែមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា

« ប៊ីនីលី! ខ្ញ៉ំកំពុងតែមានកូនហើយ! » ចាស្មីន យំមិនឈប់ និងឱប ប៊ីនីលី ជាប់

« ពិតមែនហ្អេស ហើយឯងយំធ្វើអី? » ប៊ីនីលី នាង
រំភើបមិនចាញ់មិត្តសម្លាញ់ប៉ុន្មានទេ ឃើញ ចាស្មីន យំបែបនេះ ធ្វើឲ្យនាងចង់យំតាមដែរ

« ខ្ញ៉ំសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ ប៊ីនីលី! » តាមពិតទៅនាង
យំក៏ព្រោះតែសប្បាយចិត្តនេះឯង

« ពុទ្ធោអើយ!ឈប់យំបានហើយ » ទប់លែងជាប់ធ្វើឲ្យ ប៊ីនីលី យំតាមដែរឲ្យទាល់តែបាន

« ខ្ញ៉ំកើតជាម្តាយគេហើយ » ចាស្មីន មិនដឹងគួរបរិយាយពីអារម្មណ៍របស់ខ្លួនយ៉ាងម៉េចឲ្យត្រូវទេ វាពិតជាពិសេសខ្លាំងណាស់

« ឈប់យំបានហើយ! »

« អ្ហឺម! »

ប៊ីនីលី ជួយជូតទឹកភ្នែកឲ្យមិត្តសម្លាញ់ ញញឹមដាក់គ្នាយ៉ាងមានក្តីសុខ។

ចាស្មីន ដាក់ដៃលើពោះរាបស្មើរបស់ខ្លួនអង្អែលថ្នមៗ ព្រោះមានជីវិតតូចមួយកំពុងតែលូតលាស់ក្នុងផ្ទៃរបស់នាង។

« ប្រាប់លោក យ៉ុនហ្គី ឬអត់? »

« យើងមិនទាន់ចង់ឲ្យគេដឹងពេលនេះទេ នៅពេលដែលរឿងគ្រប់យ៉ាងបានបញ្ចប់ ខ្ញ៉ំនឹងប្រាប់គេដោយខ្លួនឯង »

??????????????????????(completed)Where stories live. Discover now