Love Beyond The Milky Way - ???????? { Completed }

သွားတော့မယ်တဲ့ .... ။

သစ်ခွရုံဘေးမှာ ထွန်းထားသည့် မီးတိုင်ဖြူဖြူအောက်မှာရပ်ပြီး နှုတ်ဆက်စကားဆိုသည် ။ အဝါရောင် သစ်သားဒန်းလေးပေါ်မှာ ထိုင်နေသည့် လင်းထွဋ်ကို ကြည့်ပြီး နှုတ်ဆက်စကားဆိုသည် ။ အလာတုန်းကလိုမျိုး ကျောပိုးအိတ်ကို ပုခုံးတစ်ဖက်မှာလွယ်ပြီး ခရီးဆောင်အိတ်ကိုဆွဲကာ နှုတ်ဆက်စကားဆိုပါသည်။

အလာတုန်းကလို ပေါ့ပါးကြည်လင်သည့်အပြုံးတွေတော့ ရှိမနေ ။ မျက်ခုံးတန်းနှစ်ခုက အနည်းငယ် နီးကပ်ပြီး တွန့်နေသည် ။

နှုတ်ဆက်စကားမှာ လင်းထွဋ် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သလား ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဝေခွဲမရ ။ သေချာတာတော့ သူ မတားမြစ်ခဲ့သလို ဘာကြောင့်လဲဟုလည်း မမေးခဲ့ပါ ။ သူ့ရှေ့ကနေ တရွေ့ရွေ့ ထွက်ခွာသွားသော ကျောပြင်ကိုလည်း ကြည့်မနေခဲ့ပါ ။ ဒန်းပေါ်မှာပဲ ပြန်လှဲပြီး ခြေထောက်တစ်ဖက်နှင့် ဒန်းကိုလွှဲရင်း မျက်လုံးတွေမှိတ်ထားလိုက်သည် ။ သွေးထဲက လက်ကျန်အယ်လ်ကိုဟောလ်ဓာတ်လေးကြောင့် လူကလည်း ငိုက်မြည်းနေပြီ ။

ထိုစဉ် ခြံတံခါး ဆွဲဖွင့်သံ ကြားရသည်။ တက္ကစီတစ်စီးရပ်သံ ကြားရသည် ။ ကားထဲကို အိတ်တွေ မညင်မသာ ပစ်ထည့်လိုက်သည့်အသံ ကြားရသည် ။ နောက်ပြီး ခြံထဲကို ပြန်လျှောက်လာသည့် ခပ်ပြင်းပြင်းခြေသံကို ကြားရသည် ။

တစ်လှမ်း ... နှစ်လှမ်း .... သုံးလှမ်း ....

ထိုခြေသံက သူနှင့် လေးငါးလှမ်းလောက်အကွာမှာ ရပ်သွား၏ ။

" ဒီတိုင်း အိပ်မနေနဲ့ဗျ ။ ခြံတံခါး လိုက်ပိတ်ဦး "

စကားသံတွေကို အမျိုးအစားခွဲခြမ်းရမည်ဆိုပါက ထိုလေသံသည် တစ်ခုခုကို မကျေမနပ်ဖြစ်ကြောင်း ထုတ်ဖော်ပြသည့်အသံဟု သတ်မှတ်ရပါမည် ။ ဘာကိုမကျေနပ်သွားတာလဲ ။ သူ မမှတ်မိဘူးဟု ပြောလိုက်တာကိုလား ။ မေးချင်စိတ်လည်း မရှိ၍ ရှေ့ကနေ ကျောခိုင်းသွားသည့် ခြေရာတွေကိုသာ လိုက်လံမှတ်သားပြီး ခေါင်းငိုက်စိုက်နှင့် တံခါးဝထိ လျှောက်လာခဲ့သည် ။

" အိမ်တံခါးတွေလဲ သေချာပိတ်အိပ်"

တက္ကစီပေါ် မတက်ခင် ရပ်ပြီး ဆရာလုပ်နေသေး၏။ လင်းထွဋ် ပြန်မကြည့်ဘဲ သံတခါးကိုသာ ဂျိုင်းခနဲ အသံမြည်အောင်ပိတ်ပြီး သော့ခတ်ပစ်လိုက်သည်။ တပြိုင်တည်းမှာပဲ ကားတံခါးဆောင့်ပိတ်သံလည်း ကြားလိုက်ရ၏ ။