🌸 រៀបការ 🌸
រឿងរ៉ាវគ្រប់យ៉ាងត្រូវបានបញ្ចប់ទៅយ៉ាងរលូន ប្រជានជនទូទាំងប្រទេសបានដឹងពីភាពអាក្រក់ឃោឃៅរបស់គ្រួសារត្រកូល វ៉ាង ។
ចំណែកឯក្រុម វាយ៍វូល្ស វិញត្រូវបានរំលាយចោល ព្រោះគ្មានអ្នកណាអាចបន្តតំណែងបាន ជាពិសេសនោះដោយសារតែកេរ្តិ៍ក្រុមនេះត្រូវបានអសោចផងនោះ ធ្វើឲ្យគ្មានអ្នកណាចង់រំលឹកដល់។
មនុស្សគ្រប់គ្នាបានដឹងថា វ៉ាង ជីហ៊ូ ដែលជាកូនប្រុសបានសម្រេចចិត្តសម្លាប់ខ្លួនឯង និងត្រូវបានគេយកទៅធ្វើបុណ្យឲ្យផងដែរ។ ឯលោក វ៉ាង ជីវ៉ុន វិញ ត្រូវបានស្លាប់នៅលើឡានពេទ្យ ពេលកំពុងតែធ្វើដំណើរមកមន្ទីពេទ្យដើម្បីសង្គ្រោះ។
រីឯ ជុងហ្គុក វិញសន្លប់មិនទាន់ដឹងខ្លះននៅឡើយទេ ធ្វើឲ្យអ្នកគ្រប់គ្នាមានការបារម្ភជាខ្លាំង ទោះបីគ្រូពេទ្យប្រាប់ថាគេឆ្លងផុតគ្រោះថ្នាក់ហើយក៏ដោយ។
អ្វីដែលនៅសល់នោះគឺការចោទប្រកាន់របស់ យ៉ុនហ្គី នៅមិនទាន់រកបានភស្តុតាងគ្រប់គ្រាន់នៅឡើយទេ។
« រឿងបងទៅដល់ណាហើយ? » ណាមជុន សួរទៅកាន់ យ៉ុនហ្គី
« មិនទាន់មានភស្តុតាងបញ្ជាក់ពីភាពស្អាតស្អំនៅឡើយទេ » យ៉ុនហ្គី ប្រាប់ទាំងមានទឹកមុខស្មុគស្មាញ
នៅពេលនេះមិនត្រឹមតែដោះស្រាយរឿងក្លឹបរបស់ខ្លួនមិនទាន់បាននោះទេ នៅត្រូវ ចាស្មីន មិននិយាយរកទៀត ចំជាសំណាងអាក្រក់ពិតមែន។
« ក្រែង ជុងហ្គុក រកបានភស្តុតាងហើយតើ! » ណាមជុនជ្រួញចិញ្ចើមចូលគ្នាព្រោះមិនយល់
គេចាំបានច្បាស់ណាស់ មុននឹង ជុងហ្គុក ទៅជួយ ប៊ីនីលី គឺគេបានយកកាមេរ៉ាសុវត្ថិភាពដែលមានភស្តុតាងសំខាន់ទៅជាមួយដែរ តែពេលនេះបែរជាថាគ្មានទៅវិញ។
« រឿងនោះបំភ្លេចចោលទៅ!យើងមានផែនការរួចជាស្រេចហើយ » រាងក្រាស់មានអារម្មណ៍ស្មុគស្មាញជាខ្លាំង មិនដឹងថាពេលណាទើបចប់រឿងរ៉ាវរញ៉េរញ៉ៃទាំងនេះ
« មានអ្វីឲ្យខ្ញ៉ំជួយក៏ប្រាប់មកចុះ ខ្ញ៉ំនឹងជួយឲ្យអស់ទំហឹងតែម្តង! » អ្នកជាប្អូនស្គាល់ច្បាស់ពីចរឹក យ៉ុនហ្គី ដែលគេមិននិយាយប្រាប់ឲ្យអស់បែបនេះដោយសារតែគេចង់លាក់ ចឹងហើយមិនបាច់ហត់ទៅសួរនាំទេ
// ភូមិគ្រិះជាយក្រុង
ឯខាង ចាស្មីន ឯណេះវិញ តាំងពីយប់មិញមកដល់ថ្មើនេះ នាងមិនទាន់បាននិយាយសម្របសម្រួលគ្នាជាមួយនឹង យ៉ុនហ្គី នៅឡើយទេ។
ព្រោះតែរឿងកាលពីយប់មិញ បានធ្វើឲ្យពួកគេមានកាតអាក់អន់ចិត្តចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក។
« លោក យ៉ុនហ្គី បានដឹងការពិតហើយមែនទេ? » ដានីល ចូលមកសួរនាំ ពេលឃើញ ចាស្មីន មានទឹកមុខ
សោកសៅ ខណះដែលអង្គុយនៅសួនច្បារម្នាក់ឯង
« ដឹងហើយ! » នាងតបតិចៗទៅវិញ
« បើគេដឹងហើយមកអង្គុយសោកសៅធ្វើអី មិនទៅរកគេទៅ » អ្នកកម្លោះសួរនាំបន្ថែម ព្រោះបើតាមគេមើល គ្រប់យ៉ាងវាបានបញ្ចប់អស់ទៅហើយ គួរតែដល់ពេលដែលអ្នកទាំងពីរបានស្រលាញ់គ្នា
« អ្នកណាទៅស្រលាញ់មនុស្សស្រីឈាមត្រជាក់ដូចជាយើងទៅ ដានីល! » ចាស្មីន និយាយបណ្តើរញញឹមបណ្តើេ ដែលវាមិនមែនជាស្នាមញញឹមនៃភាពរីករាយនោះទេ តែជាការសើចចំអកឲ្យខ្លួនឯង
« ក៉ំគិតតែម្នាក់ឯង មានអីក៏ទៅនិយាយជាមួយគេឲ្យដឹងរឿងទៅ! »
« គ្មានប្រយោជន៍ទេ! »
ទោះបីជា យ៉ុនហ្គី ធ្លាប់សន្យាថានឹងស្រលាញ់នាងរហូតក៏ពិតមែន តែកាលនោះគេមិនទាន់បានដឹងពីភាពសាហាវព្រៃផ្សៃរបស់នាង ពេលនេះគេបានដឹងហើយ ច្បាស់ជាមិនអាចទទួលយកបានទេ។
នៅសុខៗស្រាប់តែបានឮសម្លេងរបស់ តូនី រត់ស្រែកមកពីចម្ងាយដោយក្នុងដៃមានកាន់ទូរស័ព្ទជាមួយដែរ
« បងស្រី!មានរឿងធំហើយ! »
« មានការអី តូនី! » ជា ដានីល ងាកទៅសួរនាំ ព្រោះថ្លង់នឹងសម្លេងស្រែករបស់គេ
« បងមើលព័ត៌មានខ្លួនឯងទៅ! » តូនី ហុចទូរស័ព្ទទៅឲ្យ ចាស្មីន មើល
ចាស្មីន ទទួលទូរស័ព្ទមកមើលទាំងមីងមាំង មិនដឹងថាជាព័ត៌មានអី បានជា តូនី គេភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងថ្នាក់នេះ។
តែពេលបានមើលរួចទើបដឹងថាវាគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលពិតមែន។ ចាស្មីន ទៅជាភាំងនិយាយអ្វីមកនចេញ ទឹកថ្លាៗក៏ហូរចេញពីប្រឡង់ភ្នែកដោយមិនបានព្រាងទុក ។
តើនេះជាការពិតមែនឬ? ហេតុអីបានជា យ៉ុនហ្គី ធ្វើចឹងដាក់នាងទៅកើត?
« ក្រែងបងស្រីនិងបង យ៉ុនហ្គី ស្រលាញ់គ្នាអ្ហេស ម៉េចបានជាគាត់ទៅរៀបការជាមួយកូនលោកមន្រ្តី ចុង ទៅវិញ » តូនី សួរទាំងងើយឆ្ងល់
មែនហើយ ព័ត៌មានបានសរសេរអំពីពិធីមង្គលការរបស់ យ៉ុនហ្គី និង មីនអា នៅអាទិត្យក្រោយនេះ។
ចាស្មីន បានត្រឹមសម្រក់ទឹកភ្នែកដោយក្តីឈឺចាប់ ព្រោះមិនដឹងបរិយាយពីអារម្មណ៍មួយនេះយ៉ាងម៉េចឲ្យត្រូវ វាប្រៀបដូចមានកាំបិតចុងស្រួលកំពុងតែរំកិលមកចាក់
បេះដូងរបស់នាងបន្តិចម្តងៗ រហូតដល់វាធ្លុះទៅម្ខាងទៀតយ៉ាងចឹង។
ក្រែងគេជាអ្នកប្រាប់នាងមិនមែនឬ ថានឹងមិនរៀបការជាមួយស្រីផ្សេងក្រៅពីនាង ហេតុអីក៏ពេលនេះគេក្រឡាស់សម្តី ថែមទៅទៅដោយមិនប្រាប់ហេតុផល
មកនាងសូម្បីតែមួយម៉ាត់។
« ទុកយើងជាអ្នកទៅសួរគេឲ្យដឹងរឿង! » ដានីល ក្រោកចេញពីកៅអី ប្រុងនឹងធ្វើតាមសម្តីរបស់ខ្លួនដែល
បាននិយាយ តែត្រូវ ចាស្មីន ចាប់ដៃជាប់ជាមុន
« ក៉ំអី! » ចាស្មីន និយាយទាំងមិនហ៊ានងើបមុខប្រសព្វភ្នែកជាមួយមិត្តសម្លាញ់
« ខ្ញ៉ំត្រូវតែទៅសួរនាំគេឲ្យដឹងរឿង បណ្តោយឲ្យនៅបែបនេះបានយ៉ាងម៉េច? » ដានីល មិនព្រមស្តាប់តាមសម្តីរបស់ ចាស្មីន នៅតែមានះចង់ទៅឲ្យបាន គេមិនអាចទ្រាំមើលមិត្តអង្គុយស្រក់ទឹកភ្នែកចឹងទេ
« បានហើយ ដានីល យើងស៉ំអង្វរ ក៉ំពាក់ព័ទ្ធជាមួយប្រុសម្នាក់នោះទៀតអី? » នាងចាប់ដៃរបស់ ដានីល ជាប់មិនឲ្យគេទៅណាបាន
វាគ្រប់គ្រាន់ហើយ រឿងរ៉ាវដែលបានកើតឡើងពីអតីតកាលឲ្យវាបញ្ចប់ត្រឹមហ្នឹងទៅចុះ។
// Drink&Drunk Club
គ្រប់យ៉ាងត្រលប់មកល្អប្រសើរឡើងវិញ ការចោទប្រកាន់ទាំងអស់ត្រូវបានច្រានចោល ព្រោះតែបានការជួយរបស់លោករដ្ឋមន្ត្រី ចុង នេះហើយ។
ដោយសារតែពីប៉ុន្មានម៉ោងមុននេះ យ៉ុនហ្គី បានសម្រេចចិត្តទាក់ទងទៅ ចុង មីនអា ដែលជាកូនស្រីរបស់លោក ចុង ក្វាងស៊ូ ដើម្បីស៉ំនាងត្រូវរ៉ូវគ្នាវិញ។
ហើយពួកគេបានសម្រេចចិត្តណាត់ជួបគ្នានៅក្នុងក្លឹបរបស់ យ៉ុនហ្គី តែម្តង។
« អូនសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ដែលបងមិនកើតអី! » គ្រាន់តែបានឃើញ យ៉ុនហ្គី ឈរនៅចំពោះមុខខ្លួនហើយ មីនអា ស្ទុះទៅឱបរាងក្រាស់ណែនដៃ បង្ហាញពីចិត្តនឹករលឹករបស់នាងមានចំពោះគេ
« នេះអូនមិនខឹងបងទេឬ? » អ្នកកម្លោះទាញនាងចេញបន្តិច ដើម្បីបាននិយាយគ្នា
« រឿងអីអូនត្រូវខឹងបងនោះ! » នាងសួរបកមកវិញ និង
នៅតែឱបគេមិនព្រមលែង
« ក៏រឿងដែលបងផ្តាច់ពាក្យពីអូននោះអី! » និយាយហើយក៏ឱនមុខចុះ ក្លែងធ្វើជាខូចចិត្ត
« ម៉េចក៏ថាអូនមិនខឹង គឺខឹងខ្លាំងណាស់! ហេតុអីក៏បងស៉ំអូនផ្តាច់ពាក្យ » រំលឹកមកដល់ត្រង់នេះ មីនអា ដកដៃចេះពីរង្វង់ចង្កេះរបស់គេ និងទះទ្រូងរបស់អ្នកកម្លោះខ្លាំងៗ
« បងត្រូវបានគេបង្ខំ! »
« ថាម៉េច? »
« បើបងមិនព្រមផ្តាច់ពាក្យជាមួយនឹងអូនទេ ស្រីម្នាក់
នោះនឹងគម្រាមបំផ្លាញក្លឹបរបស់បង គ្មានជម្រើសបងក៏ព្រមធ្វើតាមនាង តែពេលនេះបងបានចាត់ការគ្រប់
យ៉ាងរួចស្រេចអស់ហើយ ទើបពេលនេះបងរហ័សមក
រកអូន មីនអា » យ៉ុនហ្គី នៅតែឱនមុខជ្រប់មិនហ៊ានប្រសព្វភ្នែកជាមួយនឹង មីនអា
បានឮបែបនេះ មីនអា ក៏ជឿគេស្លុង ដោយមិនគិតអ្វីច្រើន មានតែអាណិតដល់ យ៉ុនហ្គី លើសដើម។
« បងប្រហែលជាពិបាកចិត្តណាស់ហើយ! » នាងអង្អែលមុខស្រស់សង្ហារបស់រាងក្រាស់ និងលួងលោមគេ
« ពិតមែនហើយ!បងនឹកអូនស្ទើរស្លាប់ទៅហើយ បងខ្លាចថាអូុននឹងស្អប់បង មិនចង់ជួបបងទៅហើយតើ »
« គ្មានថ្ងៃអូនស្អប់បងនោះទេ អូនស្រលាញ់បងស្ទើរស្លាប់ទៅហើយ »
« ចឹងអូនមិនខឹងបងមែនឬ? » យ៉ុនហ្គី ស្រវាចាប់ដៃរបស់ មីនអា មកក្តោបជាប់
« ប្រាកដហើយ! » មីនអា ញញឹមរីករាយពេលបានអ្នកកម្លោះទន់ភ្លន់ដាក់
កន្លងមកនាងមិនធ្លាប់ត្រូវបាន យ៉ុនហ្គី ថ្នាក់ថ្នមបែបនេះឡើយ។ កាលពីមុនមានតែនាងម្នាក់ប៉ុណ្នោះដែលជាអ្នក
រត់តាម យ៉ុនហ្គី ។
« បានន័យថាយើងនឹងនៅតែជាគូដណ្តឹងនឹងគ្នាមែនទេ? » អ្នកកម្លោះសួរបញ្ជាក់ឲ្យប្រាកដចិត្ត
« ចា៎ » នាងតបទៅវិញទាំងអឹមអៀន
« បងសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់! អរគុណអូនព្រមផ្តល់ឱកាសដល់បង! » យ៉ុនហ្គី បានលើក មីនអា ខ្ពស់ផុតពីដីបង្វិលពីបីជ៉ំ បង្ហាញថាគេសប្បាយចិត្តកម្រិតណា
« ដាក់អូនចុះបានហើយ! » មីនអា ញញឹមស្រស់ មានសេចក្តីសុខជាប៉ុនពេក ពេលបាន យ៉ុនហ្គី មកនែបនិត្យ
ស្និតកាយបែបនេះ
យ៉ុនហ្គី ដាក់នាងចុះឲ្យឈរស្រួលបួល និងអូសដៃនាងមកអង្គុយលើសាឡុងជាមួយគ្នា តែភ្លាមនោះអ្នកកម្លោះទម្លាក់ទឹកមុខមកជាសោកសៅ ធ្វើឲ្យ មីនអា មិនសប្បាយចិត្តរហ័សសួរនាំ។
« ម៉េចក៏បងធ្វើមុខបែបនេះ? » ស្រីតូចអង្អែលដើមដៃរបស់ យ៉ុនហ្គី ថ្នមៗ
« គ្មានអីនោះទេ » អ្នកកម្លោះមានកាយវិការទាក់ទើរ
មិនព្រមនិយាយ
« ប្រាប់អូនមក អូនដឹងថាបងមិនសប្បាយចិត្ត! » នាងចាប់បង្វែរមុខរបស់គេឲ្យមើលមកនាង និងសួរបញ្ជាក់ម្តងទៀត
« មិនយូរមិនឆាប់បងនឹងត្រូវប៉ូលីសចាប់មិនខានទេ វាបានន័យថាបងនឹងត្រូវឃ្លាតឆ្ងាយពីអូនម្តងទៀតមិនខានទេ » រាងក្រាស់ដកដង្ហើមធំបន្តិច ទើបសម្រេចចិត្តនិយាយមន្ទិលក្នុងចិត្តចេញមក
« រឿងអីប៉ូលីសត្រូវមកចាប់បងនោះ? » មីនអា អង្គុយត្រង់ខ្លួនជ្រួញចិញ្ចើមចូលគ្នាព្រោះមិនយល់
ឃើញនាងអន្ទះសារចង់ដឹងបែបនេះ យ៉ុនហ្គី ក៏និយាយដោយជះមិនបាន ហើយគេប្រាកដចិត្តខ្លាំងណាស់ ថារឿងមួយនេះ មីនអា នឹងជួយគេបាន។
« ក៏ក្លឹបរបស់បងត្រូវគេរកឃើញថាមានជួញដូរគ្រឿងញៀននោះអី »
« បើជារឿងនេះបងមិនបាច់បារម្ភទេ អូននឹងឲ្យលោកប៉ាជាអ្នកចាត់ការ! »
« ទៅរួចដែរឬ? » អ្នកកម្លោះសួរបញ្ជាក់
« បងចាំតែបើកដំណើរការក្លឹបវិញទៅ! » នាងញញឹមស្រស់ដាក់គេ
« បងអរគុណអូនច្រើនណាស់ បងស្រលាញ់អូន មីនអា! » យ៉ុនហ្គី ថើបថ្ពាល់នាងមួយខ្សឹតជាការអរគុណ ធ្វើឲ្យ មីនអា នាងសប្បាយចិត្តចង់ហោះ
« អូនក៏ស្រលាញ់បងដែរ! »
« ចឹងយើងរៀបការអាទិត្យក្រោយតែម្តងទៅល្អទេ! » យ៉ុនហ្គី ដាក់ផែនការចុងក្រោយ ដោយការរៀបការ ព្រោះគេមិនអាចចាំយូរតទៅទៀតបានទេ
« ពិតមែនអ្ហេស? » មីនអា រលីងរលោងទឹកភ្នែកសប្បាយចិត្ត មិនស្មានថាបានឮពាក្យនេះចេញពីមាត់របស់ យ៉ុហ្គី ឡើយ
« បាទ! » មិនត្រឹមតែសម្តីនោះទេ យ៉ុនហ្គី បានទាញខ្នងដៃរបស់នាងមកថើបថ្នមៗ
« អូនយល់ព្រម! » បើយច្បាស់ណាស់ មីនអា គ្មានថ្ងៃបដិសេធនោះទេ
ទាំងនេះហើយដែលជាមូលហេុដែលក្លឹបរបស់ យ៉ុនហ្គី អាចវិញមកដំណើរការបានម្តងទៀតដោយស្របច្បាប់។
រំលឹកពីរឿងប៉ុន្មានម៉ោងមុនរួចហើយ គេបានត្រឹមតែឈឺក្បាល ពេលនឹកទៅដល់នារីកំពូលស្នេហ៍ នាងប្រហែលជាកំពុងតែអង្គុយយំបាត់ទៅហើយ។
« ចាំបងបន្តិចទៅ! »
គេគ្មានជម្រើសអ្វីក្រៅពីធ្វើបែបនេះទេ បើចង់បានកូនខ្លាត្រូវតែហ៊ានចូលរូងខ្លា ត្រូវលះបង់អ្វីក៏ដោយត្រូវតែបកស្បែកមុខរបស់ ចុង ក្វាងស៊ូ ឲ្យបាន។
{ To Be Continue }