抖阴社区

CHAPTER 26: ?????

Start from the beginning
                                    

"អូយយយ"
ដាំងបានឱបមុខរបស់ខ្លួន ដោយអង្គុយចុះយ៉ាងលឿន

"អូយយ ម៉ែវាអើយយយ.. ច្រមុះ​អញខូចហើយ"

"ដាំងងង"
ជុងភ័យស្លន់ស្លោយ៉ាងខ្លាំង ក្រោកឈរយ៉ាងលឿនហើយរត់ទៅជួយស្វាមីរបស់ខ្លួនយ៉ាងលឿន

"បងសុំទោស អូនមិនអីទេមែនទេ? ឲ្យ​បងមើលបន្តិចមើល តើ​ឈឺ​ខ្លាំង​ទេ?"

"ថ្ងៃនេះ​បងឯង​គប់ក្តារឯកសារ ចុះបើលើកក្រោយវាមិនមែនជាគប់ក្តារឯកសារហឺយយយ ឈឺណាស់អាឆ្កួតអើយយយ"
ដាំងជេរបន្តើហើយអង្អែលច្រមុះដែលឡើងក្រហមននាលនោះ

"បងសុំទោសណា"

ជុងយកដៃទៅត្រដុស​ផ្នែក​ដែល​មាន​ស្នាម​បន្តិច​នៃ​ច្រមុះ​របស់ដាំងថ្នមៗ​ដោយ​ស្ងៀមស្ងាត់​ដោយ​មាន​អារម្មណ៍​ឈឺចាប់​នៅក្នុង​បេះដូង​របស់គេ
ស្បែកមុខរបស់ដាំងគឺរលោង និងស្តើងណាស់ ដូច្នេះវាងាយនឹងដាច់រលាត់ ដាំងខ្វល់ខ្វាយយ៉ាងខ្លាំងចំពោះរូបរាងមុខមាត់របស់គេណាស់ រាងកាយទាំងមូលរបស់គេត្រូវមានតុល្យភាព ហើយស្បែករបស់គេក៏រលោង និងស ធ្វើឱ្យអ្នកដែលបានឃើញគេហើយច្រណែន
នេះ​ជា​ការ​អរគុណ​ចំពោះ​ការ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ចំពោះ​ការ​ថែ​ទាំ​ស្បែក​ជា​ប្រចាំ​ថ្ងៃ ហើយ​ស្វាមី​របស់​ដាំងដែល​បាន​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ចំពោះ​គឹយ៉ាង​ខ្លាំង..
ជារៀងរាល់ថ្ងៃ មិនថាជុងរវល់យ៉ាងណានោះទេ គេត្រូវនាំ ដាំងចេញទៅញ៉ាំអាហារ ទិញទំនិញគ្រឿងសំអាងថ្លៃៗ និងសំលៀកបំពាក់ម៉ាកល្បីៗ
វាហាក់ដូចជាទម្លាប់ដែលជុងមិនអាចឈប់
ជារៀងរាល់ថ្ងៃគេតែងទេដើរស្វែងរកអាហារដែលមានជីវជាតិល្អបំផុត ដើម្បីចិញ្ចឹមស្រាមីតូចជាទីស្រលាញ់របស់គេ
ដាំងតែងតែស្តាប់គ្រប់រឿងដែលជុងនិយាយ មិនថារឿងតាំងពីក្មេងរហូតដល់ពេញវ័យឫរឿងគេស្អប់អ្នកណាដែលបញ្ជាគេ រួមទាំងលោកកូត ផងដែរ

"ពួកឯងចេញទៅ"បុគ្គលិកបានដកដង្ហើមធំភ្លាមៗ គ្រប់គ្នានិយាយក្នុងចិត្តអរគុណចំពោះនាយតូវជាទីស្រលាញ់របស់ពួកគេ ហើយរត់ចេញយ៉ាងលឿនដោយទឹកមុខពោរពេញដោយភាពសប្បាយចិត្ត ហាក់ដូចជាពួកគេទើបតែបានរត់ចេញពីគុកនៅមាត់ទ្វារ "មរណៈ"

?????????????? (Khmer translation ?????????????????) Where stories live. Discover now