ចាងមីននាយជិះម៉ូតូធំខ្លួនមកផ្ទះវិញ ចូលមកដល់ដាក់ម៉ូតូទុកនាងដើរចូលមកក្នុងផ្ទះមកដល់ក៏ឃើញបងប្រុសកំពុងតែអង្គុយល់ រទេះចាំជាជាស្រេច។
" បងញ៉ាំបាយរួចនៅឬ? " នួដើរមកចូលទៅរុញនាំបងប្រុសទៅសាឡុងអង្គុយ ដោយអ្នកឃាបងនៅអង្គុយស្ងៀមស្ងាត់មិនមាត់មិន.ក ចាប់តាំងពីមានគ្រោះថ្នាក់រួចមកបងប្រុសនាយលែងដូចពីមុន ធ្លាប់តែជាមនុស្សនិយាយលេងសើចចូលចិត្ត សប្បាយតែប្រែមកអង្គុយស្ងៀមស្ងាត់នៅលើរទេះទៅវិញ
" លោកប៉ាអ្នកម៉ាក់គាត់ទៅហើយ បានជាស្ងាត់ផ្ទះយ៉ាងនេះ " បើទោះសួរទៅគ្មានការឆ្លើយតបនាយនៅតែបន្តសួរជីមីនជាប្រុសនាយដដែល
" ខ្ញុំទៅដួសបាយសិន សឺត! " នាយឱបថើបថ្ពាល់ជីមីនមួយស្សឺតសិមរត់ទៅដួលបាយដាក់ចានដើរមកវិញមកអង្គុយញ៉ាំបាយទល់មុខគេ។
" ទៅរៀនមានខំរៀនទេ? " សំនួរសួរទៅប្អូននាយងើបមយខឡើងទាំងមាត់ប៉ោង បើកភ្នែកម៉ាកៗភ្លឹសៗមើលទៅបងប្រុស ក្រោយពីត្រូវឮសំនួរសួរ
" មុខនេះក៏ដឹងថាមិនខំរៀនដែរ "
" ខ្ញុំមិនចូលចិត្តរៀនទេបងប្រុស " នាយនិយាយដោយសំឡេងបង្អូសពេបមាត់វែងៗដាក់ ឃើញចរិតគេនៅសាលាដូចមិនជំពាក់អាណាមួយរៀលក៏ពិតមែន តែពេលនៅផ្ទះជិតបងនាយចរិកនាយដូចកូនក្មេងអញ្ចឹង ដូចពេលនេះនឹងចាប់ផ្ដើមញ៉េះញ៉ោះទៀតហើយ។
" បើមិនខំរៀនបានអ្នកណាស្នងត្រកូលពៅលោកប៉ា ឯងក៏ដឹងថាជើងបងពិបាកដើរមិនបាន ខំរៀនបន្តិចទៅ "
" បងមិនបានពិបាកទេ គ្រាន់តែដើរមិនបាន បើបងស៊ូទៅមុខមិនបោះបង់ បងប្រាកដជាដើរវិញបានដូចពីមុន បងចូលចិត្តណាស់និយាយតែចឹង ខ្ញុំមិនអាចធ្វើបានទេ ខ្ញុំគ្មានជំនាញគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុន បងជាមនុស្សពូកែមានសមត្ថភាព ហេតុអីក៏បងឲ្យវាមកខ្ញុំទៅវិញ បងក៏ដឹងក្នុងចិត្តថាបងស្រឡាញ់ក្រុមហ៊ុនលោកប៉ាយ៉ាងណា " នាយនិយាមួយខ្សែយ៉ាងវែងអន្លាយទៅអ្នកជាបង គេគ្មានជំនាញរឿងគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុនអីអស់នឹងនោះទេ ណាមួយនាយក៏ចូលចិត្តអ្វីផ្សេងច្រើនជាង ចំណែកបងនាយគាត់ចូលចិត្តនិងស្រឡាញ់ការងារកាន់កាប់ក្រុមហ៊ុនណាស់ នាយម៉េចនឹងអាចចំនួនពីគាត់បានទៅ។
" បងមិនចង់ដើរវិញទេ "
" បងកុំបោះបង់ទៅមើល កុំដោយសារតែមនុស្សម្នាក់បងបោះបង់គ្រប់យ៉ាង សូម្បីតែជើងខ្លួនឯង " មុខនាយឡើងក្រហមពេលឃើញបងប្រុសយំ
" សុំទោសបងប្រុស ខ្ញុំមិនគួរណានិយាយសម្ដីខ្លាំងដាក់បងនោះទេ ខ្ញុំមិនគួររំលឹកអាមនុស្សថោកទាបនោះទេ ខ្ញុំសុំទោស " នាយឱបទៅឱបនាយតូចពេលគេយំសស្រាក់ ដង្ហក់ខ្យល់ បងប្រុសនាយមិនគួរណាមកជួបមនុស្សថោបទាបដូចជានាយម្នាក់នោះឡើយ ខ្លួនមានដល់គូបណ្ដឹងបែរជាមកជាមួយស្រីស្នេហ៍បើមិនបងនាយខាតទេគេនឹងសម្លាប់អាមនុស្សថោបទាបនោះហើយ។
" ឯងមិនខុសទេ ហឹកហុឺ បងទេអ្នកខុស ដែលទៅស្រឡាញ់គេងប់ជាមួយគេ ដល់មើលមិនឃើញអ្វី "
" បងយ៉ុង! " ចាងមីនបន្លឺសំឡេងឡើងធ្វើឲ្យនាយតូចជីមីនត្រូវថយខ្លួនចេញពីប្អូន អង្គុយធម្មតា
" អូនយំទៀតហើយ " យ៉ុងហ្គីត្រូវជាដណ្ដឹងជីមីននាយដើរចូលមកនឹងលុតជង្គង់ចុះពីមុខរទេះនាយតូចលើកដៃជូតទឹកគេចេញ ដូចច្បាស់ក្នុងចិត្តថាគេគ្មាននាយនៅក្នុងចិត្តទើបខំប្រឹងយកចិត្តយកថ្លើមមនយស្សខ្លួនស្រឡាញ់ ដើម្បីឲ្យឃើញពីតម្លៃអាចបើកចិត្តបើកបេះដូងបានខ្លះសម្រាប់រូបនាយ។
" បងថ្លៃជួយមើលបងប្រុសផងខ្ញុំទៅខាងលើសិនហើយ " ចាងមីនដកថយសុំទៅខាងលើទុកឯកាសឲ្យបងថ្លៃបានមើលថែបងប្រុស ចាងមីនចេញទៅផុតយ៉ុងហ្គីនាយក៏លើកបីជីមីនដាក់គេឲ្យអង្គុយលើសាឡុងវិញម្ដង ខ្លាចក្រែងគេចុកចង្កេះឬអ្វីផ្សេងទៀត។
" លោកមកធ្វើអី? " សំនួរចោតសួរទាំងគ្មានទឹកដមរបស់ជីមីនទៅកាន់យ៉ុងហ្គីត្រូវជា គូដណ្ដឹងគ្មានចិត្តស្រឡាញ់របស់គេ
" លោកប៉ាគាត់ខកមកបងឲ្យមកមើលថែអូន " ចម្លើយឆ្លើយសែនសុភាពមុខញញឹមតាម ធម្មតាមិនថាគេធ្វើកាយវិការពាយ្យសម្ដី សោះកក្រោះមិនគោរពនាយក្ដីក៏គេមិនប្រកាន់អ្វីដែរ មានតែសប្បាយចិត្តឃើញគេនិយាយស្រដីបានជាមួយ
" ខ្ញុំអាចមើលថែខ្លួនឯងបានមិនបាច់ឲ្យអ្នកណាមកមើលថែខ្ញុំនោះទេ " កាយវិការនិយាយកំបុកៗទោះជាស្ដាប់មើលទៅមិនពិរោះនាយនៅតែ សប្បាយចិត្តដដែល តែក៏មានអារម្មណ៍អន់ចិត្តបន្តិចដែលមិនអាចដូចធ្វើឲ្យគេនិយាយស្ដីពិរោះផ្អែមល្ហែមដូចអតីតគូដណ្ដឹងពីមុនបាន តែមិនអីទេទោះបីពេលនេះគេមើលមិនឃើញតែថ្ងៃក្រោយនាយនឹងធ្វើឲ្យមនុស្សម្នាក់នេះស្រឡាញ់ព្រមបើកបេះដូងឲ្យនាយមើលថែអស់មួយជីវិត
" សឺត! "
" លោកឆ្គួតទេហ៎! " ជីមីនដាក់មុខសម្លុកនាយថ្លែក្ដាប់ដៃទប់កំហឹងនៅក្នុងទ្រូងហាមកុំឲ្យខ្លួនឯងវ៉ៃនាយម្នាក់នេះនៅចំពោះមុខ
" បងឆ្គួតព្រោះស្នេហ៍អូន " អីយ៉ាង...ចេះញ៉ែទៀតលោកអើយ ជីមីនកាន់តែឆេះដុំហើយ
" ខ្ញុំមិនបានឲ្យលោកមកស្នេហ៍ខ្ញុំទេ "
" ទោះអូនមិនឲ្យបងស្នេហ៍ តែបងនៅតែស្រឡាញ់ "
" កាន់តែឡប់មែនហើយ! "
" តោះយើងចេញទៅលេងខាងក្រៅ " យ៉ុងហ្គីបីគេដាក់លើរទេះនាំគ្នាចេញទៅខាងក្រៅទៅសួនផ្កានៅក្បែរផ្ទះមានដើមឈើតូចៗមានអាងហែលទឹកជាមួយផ្កាPeonyពណ៌សលាយផ្កាឈូកស្រាលដែលម៉ាក់ជីមីនបានប្រើអ្នកបម្រើឲ្យដាំទៅពេលកូនគាត់ចង់ចេញមកខាងក្រៅ លំហែរអារម្មណ៍
" ទៅយកកម្រាលអង្គុយមកនឹងយកអីញ៉ាំមកជាមួយផងកុំភ្លេចយកសៀវភៅមកជាមួយ " អ្នកបម្រើឮហើយក៏ប្រញាប់រត់ទីក្នុងផ្ទះរៀបចំតាមអ្វីដែលនាយក្រាស់បានប្រាប់ បន្តិចក្រោយមកអ្នកបម្រើក៏បានយកមកតាមអ្វីដែលនាយប្រាប់ ពយកនាយរៀបចំដាក់កម្រាលចុះទុករបស់ញ៉ាំទឹកតែងនៅកណ្ដាលក្រមាលនិង សៀវភៅផង ពេលទុកហើយពួកនាងក៏នាំគ្នាចេញទៅវិញទុកឲ្យពួកគេនៅតែពីរនាក់។ យ៉ុងហ្គីបីនាយតូចចេញពីរទេះដាក់ឲ្យគេអង្គុយលើកម្រាលទើបនាយចូលទៅអង្គុយតាមក្រោយ
" អូនញ៉ាំនំសិនទៅ " នាយចាប់នំមួយដុំបញ្ចុកនាយតូច ជីមីនព្រមហារមាត់ញ៉ាំនំដែលគេបញ្ចុក
ក្រឹប! សំឡេង ថតរូបពីអ្នកបម្រើស្រីៗលួចរូបពួនមិនឲ្យអ្នកប្រុសៗនាងៗដឹង
" នាងផ្ញើឲ្យអ្នកស្រីទៅ " នាងជាមិត្តកេះឲ្យមិត្តនាងផ្ញើរបូដែលថតហើយមិញផ្ញើឲ្យអ្នកស្រីរបស់ពួកនាងមើល
" យើងដឹងហើយៗ " ឆ្លើយនឹងនាងហើយគេក៏ចុចផ្ញើរូបឲ្យ
ទឺង!
សំឡេងសារលោតចូលក្នុងទូរស័ព្ទអ្នកស្រីផាក គាត់ងាកទៅលើកទូរស័ព្ទយកមកបើកមើលក៏ឃើញរូបបងប្រុសនឹងកូនប្រសារកំពុងតែអង្គុយបញ្ចុកនំគ្នា ឃើញហើយលើសជាតិស្ករ
" បងៗ!បងមើលនេះទៅ " គាត់ងាកទៅកេះដៃប្ដីឲ្យមើលរូប លោកផានទាញយកមកមើលក៏ឃើញដូចប្រពន្ធ
" សង្ឃឹមថាកូនប្រសារអូនអាយយកបេះដូងកូនបងមកបាន " គាត់ងាកមកញញឹមស្ងួតដាក់ ប្រពន្ធ អ្នកស្រីផាកក៏ដកដង្ហើមធំបន្តិច
" មិនអីទេយ៉ុងហ្គីគេអាចធ្វើបាន អាចធ្វើឲ្យបេះដូងជីមីនបើកម្ដងទៀត " ពីរនាក់ប្ដីប្រពន្ធបានត្រឹមមើលមុខគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយសង្ឃឹមក្នុងចិត្តពីរកូនប្រុសអាចបើកបេះដូងទទួលយកគូដណ្ដឹង