មកដល់ទះភ្លាមយ៉ូជីនាងក៏ប្រញាប់ប្រមូលខោអាវទៅនៅផ្ទះប៉ាម៉ាក់នាងវិញ នាងលែងហ៊ានរស់នៅទៅនេះហើយ។
" យ៉ូជីឯងកើតអី? " នាយជាបងដើរតាមនាងហើយសួរជាច្រើនដង តែនាងមិនព្រមឆ្លើយនឹងនាយ នាងគិតតែពីប្រមូលយកៗឲ្យតែអស់ ប្រមូលហើយនាយក៏ចុះមកក្រោម វ៉ាក់អើនឹងនាយតួចដែលកំពុងតែអង្គុយលេងជាមួយលោកតាលោកយាយ។ នាងឃើញដូច្នេះកាន់តែភ័យខ្លួន សូម្បីតែនិយាយលាលោកតាលោកយាយក៏នាងមិនបានលាដែរ។
" តាវាចៅយ៉ូជីកើតអី? " លោកយាយចនកេះសួរលោកតាចន ឃើញឫកពារចៅស្រីភ្លែកៗចម្លែកៗ
" ខ្ញុំម៉េចនឹងដឹងទៅ "
" លោកតាលោកយាយខ្ញុំសុំទៅផ្ទះសិនហើយ " កាងមូលនាយចុះមកដល់ក៏ឱនសុំលាពួកគាត់ទៅតាមប្អូនស្រី
" ទៅចោះចៅ "
•ស្អែកឡើងពេលល្ងាច
" ហូប៊ីថ្ងៃនេះទៅដើរលេងជាមួយបងណា? " ណាមជុន
" តែខ្ញុំរវល់ លោកមិនឃើញទេ? "
" បងទិញទាំងអស់ ពួកឯងមកប្រមូលទៅ " ណាមជុនងាកទៅប្រើ អង្គរក្សកំពុងតែឈរឲ្យពួកគេចូលមកប្រមូលម្ហូបនាយតូច ថ្ងៃនេះនាយចង់ដើរលេងតែពីរនាក់ជាមួយក្រាស់
" លោកតែចឹង! " លើកណាក៏ខឹងដែរ ដែលអត់ថាទិញគេទេ
" បងមិនចង់ឲ្យអូនហត់នោះអី ឥឡូវបងទិញអស់ហើយ អូនអាចទៅជាមួយបងបានហើយ តោះទៅ "
" តែរបស់របរខ្ញុំ? "
" ឯងដឹងហើយមែនទេថាយកទៅណា? "
" បាទ! "
" បងឲ្យគេយកទៅហើយ " ថាហើយនាយក៏ដឹកដៃនាយតូចទៅក្រៅ ឡានពណ៌ក្រហមឆេះបើកមកដល់ពីមុខពួកគេឡានឈប់ អ្នកបើកឡានចុះមកបានហុចកូនសោឲ្យ ណាមជុនទទួលយកដឹកដៃនាយតូចឲ្យគេទៅទ្វារឡានម្ខាងបើករួចក៏រុញគេចូលទៅក្នុងសិមនាយទៅទៅចូលអង្គុយកន្លែងបើក បើកចេញទៅ។
" លោកចង់ទៅណា? "
" អូនញ៉ាំបាយនៅ? "
" នៅទេ? "
" ចឹងយើងទៅញ៉ាំបាយតែម្ដងទៅ " នាយតបហើយក៏បន្តបើកឡានរហូតដល់ភោជនីយដ្ឋានមួយកន្លែងនៅកន្លែងទីក្រុងដោយមានអាគារធំៗតម្រៀបគ្នាអើតមើលចុក.ក។ មកដល់នាយចុះទៅបើកទ្វារឲ្យ ចាប់ដៃនាំនាយតូចចូលទៅខាងក្នុង ឡើងទៅជាន់ទី10។
" អូនចង់ញ៉ាំអីដែរ? " ចូលអង្គុយនឹងតុនាយក៏ចោតសួរទៅកាន់ក្រាស់ ភ្នែកសម្លឹងមើលទៅគេដោយក្រសែភ្នែកស្រទន់ខុសពីអ្នកដទៃ ដែលសម្លឹងសម្លុក
" អ្វីក៏បាន " នាយតូចញឹមៗអ្វីក៏បាន
" ចឹងទុកឲ្យបងរើសឲ្យអូនចោះ " នាយទាញមីនុយយកមកមើលនឹងបានចង្អុលប្រាប់ទៅអ្នកចាំកក់ពីក្រោយ ប្រាប់ហើយអស់ គេក៏ចូលទៅប្រាប់អ្នកធ្វើអាហារ មួយសន្ទុះអាហារដែលបានកម្មង់ក៏បានបើកមកដាក់នឹងលើតុជាច្រើនមុខ សឹតសិងតែជាអាហារថ្លៃៗលំដាប់ហាង។
" អូនញ៉ាំឲ្យច្រើនៗទៅ ឥឡូវនេះអូនស្គមណាស់ " ណាមជុននាយចាប់អាហាដាក់ក្នុងចាននិយាយប្រាប់នាយតូច កាយវិការយកចិត្តទុកដាក់បានធ្វើឲ្យ បេះដូងនាយតូចដុកដាកៗ
" លោកមិនញ៉ាំទេឬ? " ឃើញគេនៅតែចាប់ដាក់ចានគេមិនព្រមចាប់ដាក់ចានខ្លួនឯង
" បងមើលតែមុខអូនបងក៏ឆ្អែតហើយ " និយាយទាំងញញឹមលិបភ្នែកបញ្ចេញថ្ពាលខួរ
" មុខខ្ញុំមិនមែនជាម្ហូបទេ " ហូបប៊ីនិយាយទាំងអៀនព្រានថ្ពាល់ឡើងក្រហមដូចម្ទេចទុំ អ្នកណាមិនអៀនលោកបើនិយាយមកចឹងៗ
" សម្រាប់បងឲ្យតែអូនញ៉ាំឆ្អែត បងក៏ដូចគ្នា ឆាប់ញ៉ាំទៅប្រយ័ត្នត្រជាក់អស់ " ហូប៊ីឮហើយក៏ចាប់ផ្ដើមញ៉ាំដោយមាននាយនៅអង្គុយមើលគេញ៉ាំរហូតដល់រួចរាល់។
ផ្ទៃមេឃចាប់ផ្ដើមងងឹតបាត់រស្មីជំនួសមកវិញដោយបន្លឺព្រះចន្ទរះឡើងបន្លឺផែនដីដ៏សែនធំតែមិនស្មើធំនឹងព្រះចន្ទ ទីកន្លែងកំសាន្តមនុស្សម្នានាំគ្នាចេញមកដើរលេងជាច្រើនទាំងជនបរទេសនិងកូរ៉េ នៅដងផ្លូវមិនសូវមានមនុស្សកាយមាំមាឌធំកំពុងកាន់ដៃនាយតូចកាយស្ដើងដូចមនុស្សស្រីដើរទៅមុខជារឿយៗមើលនេះមើលនោះ។
" អរគុណណាស់សម្រាប់ថ្ងៃនេះ "
" បងពេញចិត្តសម្រាប់អូន អូនចង់ទៅណាបងជូនអូនទៅទីនោះ "
" ហេតុអីក៏លោកធ្វើល្អដាក់ខ្ញុំម្លេះ? " នាយតូចឈប់ដើរទៅបន្ត លើកសំនួរសួរទៅគេ តាមពីស្គាល់គ្នាមកគេធ្វើល្អដាក់ខ្លួនរហូត នៅចាំជួយពេលគេជួបបញ្ហ ទាំងដែលមុនជាប់សាច់ឈាមគ្នាផង ណាមជិនងាកបែរមុខមកឈរសំពោះមុខនាយតូចរួចចាប់ដៃគេឡើងយកមកថើបលើវាថ្នមៗខ្លាចតែម្ចាស់ឈឺចាប់។
" បងធ្វើល្អដាក់អូន ព្រោះតែបងពេញចិត្តអូន " ថើបហើយនាយក៏សម្ដីឡើងមុខនៅតែភ្ជាប់ដោយស្នាមញញឹមមិនរបេះ
" លោកមែនន័យថាម៉េច? "
" បងពេញចិត្តអូន គឺបងស្រឡាញ់អូន ព្រមធ្វើសង្សារបងទៅ " ហូប៊ីគាំងស្ដូក កម្រើកមិនបានមាត់ហារសីមិនរួច វាភ្លាមៗពេញ ពួកគេទើបតែស្គាល់គ្នាទេ ហេតុអីក៏វាលឿនដល់ថ្នាក់នេះ
" តែវាលឿនពេកហើយ "
" សម្រាប់បងវាមិនលឿនពេកទេ បងចង់នៅជិតអូនរាល់ថ្ងៃរាល់ម៉ោង "
" ចុះគ្រួសារលោកនោះតើពួកគាត់គិតយ៉ាងម៉េចបើកូនប្រយសគាត់មាន សង្សារជាប្រុសថែមទាំងជាអ្នកក្រ "
" នេះជាជីវិតបង បងជាអ្នកសម្រេច មិនថាគាត់ទទួលយកឬមិនទទួលអូនបងមិនខ្វល់ តែប៉ាម៉ាក់បងមិនបានខឹងអ្វីបងទេ ឲ្យតែកូនគាត់ធ្វើហើយសប្បាយចិត្ត គាត់ក៏ដូចគ្នា ឥឡូវនេះគ្មានបញ្ហាអ្វីទៀតទេសម្រាប់បង តើអូននៅមានពាក្យអ្វីទៀត? " ប៉ាម៉ាក់នាយមិនបានស្អប់នាយឬខឹងឡើយដែលគេទៅស្រឡាញ់មនុស្សប្រុស គាត់បើកសិទ្ធិឲ្យកូនប្រុសគាត់ ចង់ធ្វើអីក៏អ្វីទៅ គាត់អាចបង្កើតគេមកបានតែមិនអាចកំណត់ ជីវិតគេបានឡើយ គាត់មានតែសប្បាយចិត្តដែលកូនអាចរកក្ដីសុខខ្លួនឯងបាន ពួកគាត់គិតថាកូនគាត់កំលោះចាស់ទៀតផង><
" ខ្ញុំ!... "
" ឬអូនមិនស្រឡាញ់បង? "
" មិនមែនចឹងទេ "
" បើមិនមែនចឹង អូនព្រមធ្វើសង្សារបងហើយ " ពេបមាត់ចង់យំដាក់
" ព្រមក៏បាន! "
" យេ៎~~~ ពេលនេះអូនជាសង្សារបងអើយ សប្បាយចិត្តណាស់ " ណាមជុនចាប់ក្រវីនាយតូចឡើង ស្រែកខ្លាំងៗ
" ដាក់ខ្ញុំចុះទៅវិលមុខ "
" សុំទោសៗ "
" អូនចង់ទៅណាបន្ត? "
" ទៅទិញអីញ៉ាំឥឡូវឃ្លានហើយ "
" តោះទៅៗ អូនចង់ញាំអីប្រាប់បងមក បងទិញឲ្យអូន "
" ចង៉ញ៉ាំសផ្លែឈឺ ខ្ញុំឃើញតែគេញ៉ាំតែមិនដែលញ៉ាំទេ "
" Okay អូនសម្លាញ់ចាំបងទិញឲ្យ " ណាមជុនចូលទៅទិញឲ្យនាយតូចគេញ៉ាំ នាយនៅឈរមើលគេញ៉ាំទាំងមានក្ដីសុខ បើមិនមានទើបចម្លែក ត្រូវអត់អ្នកអាន?
ព្រឹកថ្ងៃថ្មីបានចូលមកដល់នៅក្នុងបន្ទប់ធំ បង្ហាញឲ្យឃើញនារីឆ្នាស់ឆ្នើមធ្លាប់តែជាមនុស្សឆ្មាស់នៅបែរជានៅគេងលើគ្រែទាំងញ័រញាក់ពេញទាំងខ្លួន។
" ឯងគួរឲ្យខ្លាចណាស់ ថេយ៉ុង ខែនដូ ឯងហ៊ានសម្លាប់មនុស្ស តើយើងគួរតែយករឿងនេះទៅប្រាប់ប៉ូលិសទេ? ចុះបើគេសម្លាប់យើង? "