Towards Better Things (Month Series #2)

Chapter 44

Talagang nagawa pa nilang magkwentuhan at tanungan?

"Kung ako sa 'yo? Kusa na lang akong magpapakamatay kesa maabutan pa ako ni Boss. Mas malala ang aabutin mo. Sayang, maganda ka pa naman." Nakangisi n'ya akong pinagmasdan mula ulo hanggang paa kaya napailing ako.

"Oh edi magpakamatay ka na..." Simpleng sabi ko habang tinatapik tapik ang paa sa sahig. Kita ko ang pagkunot ng noo nila kaya napailing ako.

"Ano ako? Bobo?"

"Bakit? Hindi ba?" Inosente ko pa kunwaring tanong at saka lumapit ng bahagya sa kanila. Unti unti ay binalot ng inis at iritasyon ang mga mukha nila lalo na ng mangibabaw ang nakakaasar at mabagal na pagtawa ni Silas.

"Hindi ako nakikipag biruan sa 'yo, Miss. Sayang iyang ganda mo kapag naabutan ka pa ng Boss ko." Mayabang nitong banta kaya simple akong tumango tango at saka bahagyang yumuko sa kanya bago mahinang bumulong.

"Sabihin na lang nating... Mas malala ako sa Boss mo."

Tinalikuran ko sila matapos iyon sabihin at saka tinignan si Silas na nakangiti at may hawak na feather kaya napakunot ang noo ko.

Anong trip na naman 'to?

"Ano? Hindi pa rin ba nagsasalita?" Umiling ako matapos tignan ang hawak n'ya at saka humarap sa lamesa na puno ng kung ano anong matatalin na bagay.

"Kung ayaw magpadaan sa dahas, hanapan ng kiliti." Nakangiti pa n'yang sabi at nagmamadaling pununta sa harap ng mga lalaki.

"Achuchuchuchuchu..." Tatawa tawa n'yang iginalaw galaw ang feather na hawak sa batok ng bawat lalaki na takang taka naman habang hindi mapakali sa pagkakagapos.

The fvck?

Napabuntong hininga ako matapos mapailing habang pinapanood s'ya sa ginagawa.

Abnormal...

Mabilis akong kumuha ng maliit na baril at saka tinago ito sa likod ko bago lumakad sa harap nila.

"Silas, seriously?" Nakangiwi kong tanong at tatawa tawa naman s'yang tumigil sa pangingiliti sa mga ito. Ang tatlo ay tatawa tawa pa na parang naglalaro lang kami at alam kong sa isip isip nila ay minamaliit na nila ang lalaking mukhang nag eenjoy na pag tripan sila.

"Sino ang Boss mo?" Simple kong tanong kaya tatawa tawa s'ya na lumingon sa 'kin na parang tropa n'ya lang ako.

"Sino ang babaeng kasama mo kanina? Ang ganda ah? Pati ang katawan, pucha ang liit ng bewang. Mukhang malambot din ang balat, ang puti at ang kinis. Kaano ano mo 'yun? Pwedeng akin na lang? Tsk! Ganda eh!" Nakangisi n'yang sabi na parang inaalala pa sa isip n'ya ang itsura ni Yohan.

Unti unti ay naramdaman ko ang pagtaas ng galit sa dibdib ko. Nag ngitngit ang ngipin ko at kumuyom naman ang mga kamao ko na ipinilit kong hindi ipakita sa kanya.

Pinakita kong kalmado ako at tumango tango pa, pinipigilan ang sariling mabilis na hugutin ang baril at sunod sunod s'yang patagusan ng bala.

Sa dinami dami ng babastusin n'ya ay si Yohan pa?

Bobo talaga.

"Sino ang Boss mo?" Kalmadong tanong ko pa ulit na mukhang hindi na naman n'ya sineryoso.

"Bakit? Anong gagawin mo naman sakaling malaman mo? Miss, matapang ka pero walang wala 'yang tapang—"

Hindi na n'ya natapos ang pagsasalita matapos kong mabilis na kunin ang baril at saka s'ya pinaputukan.

Agad na natahimik ang lahat at kita ko ang sunod sunod na pag agos ng dugo mula sa katawan n'ya.

"Ang daming sinasabi..." Napapailing na sabi ko pa at saka bumaling sa katabi n'ya na mukhang natakot at nagulat din sa nangyari sa kasamahan.

"Ikaw naman? Anong pakay n'yo sa mga Agosto at Villafuente?" Simple kong sagot habang seryosong nakatayo sa harap n'ya. Nanatili s'yang nakatitig sa kasama kaya napangiwi ako.

"Wag ka mag-alala, buhay 'yan. Ngayon, sagutin mo 'ko, anong pakay n'yo sa mga Agosto at Villafuente?"

Napapalunok s'yang napabaling sa 'kin pati na rin ang isa pa n'yang kasama kaya napaismid ako.

Isang pagyayabang pa nito, magagaya s'ya sa kasama n'ya.

"M-mag sasalita na 'ko. B-basta wag mo lang a-akong babarilin..." Aligaga nitong sabi. Munti naman akong napangiti at saka tumango tango habang hinihintay ang sasabihin n'ya.

Ngunit bago pa s'ya makapag salita ay pinigilan na s'ya ng isang kasama.

"Hindi pwede, Cev! Oras na gawin mo 'yan ay tumatalikod ka na sa organisasyon!"

"Wala akong pake! Mahal ko ang buhay ko!"

"Pero hahabulin at hahabulin ka nila kahit makalabas pa tayo dito! Kapag pumasok ka sa grupo, hinding hindi ka na makakalabas!"

"Kaya ko! Kakayanin ko!"

"Pero—"

Bigla ay tumahimik ang paligid matapos mangibabaw ang dalawang putok ng baril. Sabay na umagos ang dugo nila at tumalikod naman ako para ibalik ang baril sa lamesa.

Natulala ang mga ito kaya napangiwi ako. Mga abnormal, akala mo naman ay sa ulo sila pinatamaan.

"You know what to do, Silas..."