Towards Better Things (Month Series #2)

Yohan Mazea Fernandez

Canary happened to be the best thing that's ever happened to me. She happened to be the love of my life, my best friend, my enemy, my strength.

She became my teddy bear, my handkerchief, my diary. She happened to be those I didn't think I would need. I was used to being a jolly, unproblematic girl who always has a positive mind. The girl who often smiles a lot.

She happened to be my savior. Whenever the things doesn't favor me, she's by my side. She happened to be my comfort zone. She's like a bed, a soft and comforting one. She likes it when I lies on top of her, trying to hear her heartbeat.

She likes it whenever I shower her kisses. Whenever I hug her. She has a habit of carrying me in her arms then hugging me tight as if I'm her life size teddy bear.

Kahit ano mang pinagdaanan n'ya nuon ay mas pinili n'yang maging malakas. She grew up without a Mother and a Father to guide her. All she has is her Lolo Conrad and Silas.

Naiiyak ako sa tuwing iniisip ang mga naranasan n'ya. Maagang namatay si Lolo Conrad kaya otomatikong mapapasa sa kanya ang mga naiwan nito.

Wala pa man ay napakarami agad na responsibilidad na ibinigay sa kanya. At humahanga akong nakaya n'ya iyon dalhin lahat.

At hindi rin ako mag tatampo kung sumuko man s'ya.

Sa dami ng hirap na dinanas n'ya, karapatan n'yang magpahinga.

My baby needs peace...

Bumuntong hininga ako at saka tumingin sa gate ng sementeryo. Nandito ang bigat sa dibdib. Ramdam ko rin ang pamumuo ng luha sa mata ko habang iniisip ang nakaraan. Sumandal ako sa pintuan ng kotse at saka lumunok.

Bigla ay napatawa ako sa nakita sa harapan.

She happened to be my first and last love.

She happened.

Canary happened.

And I hate my self that I let her fall. I didn't do anything but stand there.

She has fallen.

Literally.

"Canary! Ano ba naman 'yan! Ang laki laki mo na nahuhulog ka pa rin sa kanal?"

Kagat kagat ang ibabang labi na nagpigil s'ya ng luha. Naka layo ang maduduming braso sa katawan n'ya habang naluluhang nakatingin sa 'kin.

"Baby..."

I can't help but burst into laughter. There's only one thing she hates, and it's being dirty. She likes everything neat and arranged. And she literally looked like a mess.

"Halika na nga! Umagang umaga nag-d-dumpster diving ka!"

"Graduation pa naman natin, tapos fresh from kanal kang aattend?" Natatawa kong pang aasar. Ngumuso s'ya at saka dahan dahan na lumapit sa 'kin matapos makalabas ng gate.

"Ilan nahuli mo?" Tanong ko pa.

"Yohan, seriously?" Bumuntong hininga ito habang nakatingin sa 'kin. Animong batang kaawa awa ang itsura nito.

Patuloy akong tumawa habang tinititigan s'yang balot ng maitim na tubig mula sa kanal.

"Just who the fvck put that canal there?" Kunot noong tanong n'ya na nilingon pa ang pinanggalingan. Lalo akong natuwa matapos marinig ang accent n'ya.

"Tara na, ng makaligo ka na. Baho ka na, Can-can!" Pang-aasar ko kaya sumama ang tingin n'ya sa 'kin.

"Really, Huh?" Napapangisi s'yang dahan dahan lumakad palapit sa 'kin kaya agad akong mabilis na naglakad papunta sa pinto ng passenger seat habang hindi mawala ang ngiti sa labi.