Please Don't Change S-1

အပိုင်း-၁၃

အမ..အမ..

သူနာပြုအကူလေးသူမကိုခေါ်လိုက်မှသူမအတွေးတွေပြတ်တောက်သွားရကာပါးပြင်ထက်ကမျက်ရည်ကိုသုတ်လိုက်ကာ

အင်း..ပြောလေညီမလေး

အမငိုနေတာလားဟင်..

မဟုတ်ပါဘူးအမအိပ်ချင်နေလို့ပါမျက်စိစပ်တော့မျက်ရည်ပူတွေကျနေလို့

​ဟုတ်..အမကိုဆရာကြီးကခေါ်ခိုင်းလိုက်လို့..

သြော်အမလိုက်ခဲ့မယ်လေ..

သူမလည်းထိုကောင်မလေးနောက်ကလိုက်သွားရင်းဆရာကြီးရုံးခန်းဘက်၀င်လာခဲ့လိုက်သည်..

တံခါးခေါက်ရင်းခွင့်ပြုသံကြောင့်တံခါးလေးတွန်းဖွင့်ရင်း၀င်လာလိုက်တော့

ထိုင်သမီး..

ဆရာကြီးမှုံ့ကိုခေါ်တယ်ဆိူလို့ပါ..

ဟုတ်တယ်သမီးနောက်တစ်နာရီအတွင်းဒီကိုအရေးကြီးလူနာရောက်လာလိမ့်မယ်ခွဲစိတ်ဖို့အဆင်သင့်ပြင်ဆင်ထားဖို့ခေါ်လိုက်တာ..

ဟုတ်ကဲ့ဆရာ..ဒါဆိုခွဲစိပ်ဆရာ၀န်ကြီး..

ဆရာကိုယ်တိုင်ခွဲစိပ်မှာ..

ဆရာကြီးကိုယ်တိုင်..

အင်း..ခွဲခန်း၀င်ဖို့လည်းလူရွေးပြီးပြီအားလုံးစောင့်နေတော့မယ်ထင်တယ်သမီးကိုလည်းလိုက်စေချင်လို့ပါ.

ဆရာအရေးကြီးလူနာလား..နိုင်ငံရေးပုဂ္ဂိုလ်ထဲကလား..

မဟုတ်ဘူးသမီး..ဆရာ့မိတ်ဆွေရဲ့သားပါ....

​ဟုတ်ကဲ့ဆရာဒါဆိုမှုံလိုအပ်တာတွေယူပြီးသွားနှင့်လိုက်ပါ့မယ်..

ခွဲခန်းထဲကလူတစ်ချို့မှာလည်းထင်ကြေးအမျိုးမျိုးနဲ့သာရောက်လာမယ့်သူကိုစောင့်နေကြရသည်..

ခဏအကြာမှာတော့ခွဲစိတ်ခန်းတံခါးကပွင့်လာပြီးခုတင်ထက်သတိလစ်မေ့မြောနေတယ့်လူတစ်ယောက်ပါလာလေသည်..

မာန်!

သူမမြင်လိုက်ရတယ်လူရဲ့မျက်နှာကြောင့်တစ်ကိုယ်လုံးတောင့်တင်းသွားရသည်..

မာန့်ရဲ့အင်္ကျီအဖြူတစ်ထည်လုံးဟာသွေးရောင်တွေနဲ့ဖုံးလွှမ်းနေပြီးမျက်၀န်းတွေမှိတ်လျှက်ဘာကိုမှမသိနိုင်တယ့်မာန့်ကိုကြည့်ရင်းသူမမျက်ရည်ကြည်တို့ဝေ့တက်လာရသည်..