I'M WITH THE SECTION ARES | Book 1

“Sorry Zennie, I really need to do that.”   Bulong ni Yuta habang ibinubutones na ang damit ni Zennie.
  
 
Napahinto sa pag-butones si Yuta nang hawakan ni Zennie ang kamay ni Yuta.
   
   
“Zennie.” Bulong ni Yuta.
   
 
Namilog ang mga mata ni Yuta nang hawakan ni Zennie ang batok niya.
 
 
“What are you doing?”  Kinakabahang tanong ni Yuta.
      
 
Ngumiti lamang si Zennie. Ngiting nagpa-taas sa bawat balahibo ni Yuta. Ngiting, nagpa-bilis ng tibok ng puso ni Yuta sa kaba.
 
 
Nang mapansin ni Yuta na may mali sa ikinikilos ni Zennie ay mabilis niya pinulot ang damit na hinubad kanina at tumalon palayo kay Zennie.
 
 
Bumangon si Zennie. Pag-tayo ay siya naman ang nag-tanggal sa sarili damit.
  
  
“What are you doing?” 
 
 
Ngumisi si Zennie habang pinag-mamasdan ang makinis na katawan ni Yuta.  “Nice body.”
 
 
Mabilis na tinakpan ni Yuta ang katawan ng damit na hawak.   “Don't come near me!”  Kinakabahan sigaw ni Yuta.

Bigla tumakbo ng mabilis si Zennie papunta kay Yuta. Bago pa man makalapit si Zennie ay nakatakbo na si Yuta sa ibang parte ng kwarto.
 
 
Ilang minuto nag-tagal habulan ng dalawa sa kwarto. Ang iba gamit ay nabagsag na.
 

“I'm warning you! Malilintikan ka sa akin kapag lumapi—AAHH!” 
 
 
Napasigaw si Yuta nang hindi niya namalayan ang pag-lapit sakanya ni Zennie.
 
 
Isinandal ni Zennie si Yuta sa malamig na pader. Mabilis ang bawat tibok ng puso ni Yuta. Alam niya may mali, gustuhin man niya bugbugin si Zennie ay hindi niya magawa dahil alam nito mahina pa si Zennie.
  
 
Pumikit si Zennie at dahan-dahang ilinapit ang mukha sa mukha ni Yuta ngunit bago pa iyon mangyari ay pikit mata tinulak siya ni Yuta, saka mabilis na lumabas at ili-nock ang pintuan mula sa labas.
   
  
Pag-baba ni Yuta ay umupo siya sa sofa at ipinikit ang mga mata. Napagod si Yuta sa habulan nila ni Zennie at hanggang ngayon ay mabilis pa rin ang pag-tibok ng puso niya sa kaba nang dahil sa kinikilos ni Zennie.
  
 
Napadilat ni Yuta ang mga mata nang maramdamang may humawak sa magkabila niyang braso.
  
 
“AHHH! ZENNIE!”  Gulat na sigaw ni Yuta nang makitang naka-upo sakanya si Zennie.
  

“Bakit hindi mo itinuloy ang ginawa mo kanina?”  Seductive ang boses ni Zennie.
  

Napalunok ng laway si Yuta. Nasa harapan ng mukha niya ang dibdib ni Zennie, at ayaw niya ito tignanang kaya minabuti ni Yuta sa ibang direksyon tumingin.
 
 
Kahit sa pag-tingin sa katawan ni Zennie ay hindi magawa ni Yuta dahil sa alam niya hindi tama iyon at rinerespeto niya ang kaibigan.
  
  
“Wala ako balak gawin saiyo. Habang inaayos ko ang mga espada ko ay nasira ko ang nag-iisa comforter na mayroon ako rito. Nakita ko nanginginig ka. Ginamit ko ang init ng katawan ko para mabawasan ang panlalamig na nararamdaman mo, Zennie.” Paliwanag ni Yuta.
  
 
“Then let's continue that.”
 
 
Agad na tinulak ni Yuta si Zennie saka siya tumalon palayo kay Zennie.
  
  
“Isang lapit mo pa sa akin na ganyan ka, hindi na ako mag-titimpi—AHH!”  Tili ni Yuta nang habulin muli siya ni Zennie.     
 
 
Nag-habulan muli ang dalawa sa sala at sa pagkakataon na ito ay mas madami ang nabasag ang dalawa na mga gamit.
 
 
“Zennie!”   Sigaw ni Yuta nang makita natalisod si Zennie.