??????????????

«លោ...អ៊ុប៎» នាងមិនអាចនិយាយ ឬតវ៉ាអ្វីបានទាំងអស់ គ្រាន់តែបង្ហើបបបូរមាត់ ក៏ត្រូវគេឱនបឺតជញ្ជក់ភ្លាម លើកនេះទោះនាងមិនព្រម ខំរើបម្រះប្រកាច់ប្រកិនយ៉ាងណា គេក៏មិនព្រមបញ្ឈប់ ដោះលែងនាងឲ្យរួចខ្លួនដែរ ព្រោះនាងរករឿងដាក់ខ្លួនដោយខ្លួនឯងទេ គេដេកតែគេសុខៗ នាងមកប៉ះពាល់គេ ដាស់គេឲ្យភ្ញាក់ នាងនាំខ្លួនចូលមកក្នុងភួយរបស់គេ ដេញមិនចេញ យកសាច់ដាក់ចូលមាត់ខ្លាហើយ ខ្លាកំពុងស្រេកឃ្លានចំណីផង ម៉េចនឹងអាចខ្ជាក់សាច់ចេញវិញ?
«អ្ហឹម...» សូវម៉ីង បឺតជញ្ជក់បបូរមាត់នាងបណ្តើរ ចាប់សម្រាតសម្លៀកបំពាក់ចេញពីលើខ្លួននាងបណ្តើរ ដោយមិនខ្វល់ពីការរើបម្រះប្រឆាំងតវ៉ារបស់នាង ស្រាតសម្លៀកបំពាក់ចេញពីខ្លួននាងអស់ហើយ រួមទាំងឈុតក្នុង ទើបចាត់ការសម្លៀកបំពាក់នៅលើខ្លួនគេចេញដូចគ្នា។
«ឈប់ភ្លាម អ៊ូ សូវម៉ីង លោកគ្មានសិទ្ធធ្វើបែបនេះ អ្ហឹកៗ» ហ្វូយីង យំហាមប្រាម ពេលបបូរមាត់មានសេរីភាព ខំព្យាយាមរើបម្រះ បើទោះត្រូវមនុស្សមាឌធំសង្កត់ជាប់
គេមិនចាប់អារម្មណ៍ពីសំឡេងយំយែកដោយការមិនពេញចិត្តរបស់នាង បន្តថើបឈ្មុសឈ្មុលប្រឡោះកនាងឆ្វេងស្ដាំយ៉ាងរោលរាល ចាប់កដៃទាំងសងខាងរបស់នាងសង្កត់ជាប់ អូសមុខសង្ហាថើបដេញចុះរឿយៗ បឺតជញ្ជក់ចុងទ្រូងក្រហមព្រឿងៗនាងយ៉ាងព្រហើន
«កុំ អ្ហឹកៗ អ្ហា៎...» ហ្វូយីង ភ្លាត់ថ្ងូរចេញមក ពេលគេចាប់កដៃទាំងសងខាងនាងផ្គួប សង្កត់ជាប់ដោយដៃម្ខាង ដៃម្ខាងទៀតរបស់គេបបោសអង្អែល លូកស្ទាបប្រឡោះភ្លៅនាង ស៊កម្រាមដៃចូល កម្រើក រហូតនាងស្រៀវស្រើប រាងកាយញាប់ញ័រ រឹតរួតម្រាមដៃគេ ភ្លេចខ្លួនពើតពើង ហេងហាងស្រើបស្រួលរកប្រាប់មិនត្រូវ មុននឹងកន្រ្តាក់ខ្លួន ថ្ងូរឮៗ បែកញើសថ្ងាស
«អ្ហា៎...អ្ហាស៎...» គួរឲ្យខ្មាសណាស់ នាងបែរជាសើមជោក ដោយសារម្រាមដៃដ៏ស្ទាត់ជំនាញរបស់គេ ធ្វើឲ្យគេញោចចុងមាត់
«កុំ...» ហ្វូយីង គ្រវីក្បាលដោយការភ័យខ្លាច ទឹកភ្នែកហូរចេញតាមកន្ទុយភ្នែក ពេលគេដកម្រាមដៃចេញ អង្គុយនៅប្រឡោះភ្លៅនាង លើកជើងនាងកន្ធែក ចាប់ចង្កេះនាងទាញចូលជិតស្និទ្ធស្នាល ស៊កភាពរឹងមាំចូលយ៉ាងតក់ក្រហល់ វាយលុកដោយចង្វាក់ស្នេហ៍ព្រៃផ្សៃ ឱនបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់នាងលេបយករាល់សំឡេងថ្ងូរ បាតដៃទាំងសងខាងក្រសោបច្របាច់ដើមទ្រូងនាងជាប់ ត្រគាកគ្រលែងបោកផ្ទប់យ៉ាងសន្ធាប់ៗ អុកកិបៗ សាច់ប៉ះសាច់លាន់ផ្លាប់ៗមិនដាច់សូរ យោកយោលអង្រួនញ័ររង្គើជើងគ្រែ គេតាំងចិត្តធ្វើទាល់តែព្រះអាទិត្យរះទើបឈប់។

ព្រឹកថ្ងៃថ្មី...
មេឃភ្លឺ ព្រះអាទិត្យរះ សំឡេងសត្វយំចិបៗ ឮពេញព្រៃ សូវម៉ីង ក្រោកស្លៀកពាក់ ដើរចេញទៅខាងក្រៅ មើលទេសភាព ស្របពេល ហ្វូយីង ឃ្លុំភួយ គ្រុនក្ដៅញាក់ញ័រ មុខស្លេកស្លាំង សក់បះសំពីងសំពោង ដូចត្រូវខ្មោចលង ព្រោះតាំងពីម៉ោង៤ទៀបភ្លឺ រហូតមេឃភ្លឺម៉ោង៧ព្រឹក នាងមិនបានដេកទេ គេចាប់លើកជើងនាងឡើង អុកឥតឈប់ មិនមែន២តឹក ជិត៣ម៉ោង ៥តឹក នាងបាក់ខ្លាំង ដូចត្រូវប្រុស១០នាក់រំលោភបូក ទាំងការពិតមានតែគេម្នាក់ អុកចង់ខ្ទេចស្បូននាង សំណាងដែលមិនសន្លប់។
សូវម៉ីង ចេញទៅខាងក្រៅមួយសន្ទុះធំ ទើបដើរចូលមកក្នុងផ្ទះវិញ ឃើញនាងនៅដេកឃ្លុំភួយ សភាពពិបាកមើល
«ក្រោកស្លៀកពាក់ ទៅវិញ»
«...» នាងខឹង ក្ដាប់មាត់ ទឹកភ្នែកហូរ មិននិយាយ មិនសម្លឹងមុខគេ ស្អប់ ស្ទុះក្រោកស្លៀកពាក់ស្ងាត់ៗ គេតាមមើលមុខស្មើ
«គ្រាន់បើ» គេសរសើរដែលមិនសន្លប់
«...» នាងធ្វើមុខមាំ ស្លៀកពាក់ហើយ ចង់ដើរចេញ តែគេឈរពាំង
«ពេលនៅលើគ្រែ នាងក៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍»
«...»
«រាល់ថ្ងៃនៅផ្ទះជួល?»
«យ៉ាងម៉េច?» នាងសម្លក់គេ
«ទិញផ្ទះឲ្យយកទេ?»
«...»
«ខ្ញុំចង់ចិញ្ចឹមនាង»