အနားတိုးတိုးကပ်ပြောသွားတော့ရှောင်းကျန့်ငိုချင်လာတယ် ။ဒီလိုလာလုပ်ရင် ကျားခနဲကန်ထုတ်လိုက်ချင်တာတအားပဲ ။
"ဟာဟ ကိုယ်မစတော့ဘူး ကျန်းမာရေးဂဏုစိုက်နော် ကိုယ်နောက်မှလာတွေ့မယ် "
မလိုပါဘူး ။ အလုပ်တွေရှုပ်တယ် ။
"ဟုတ် ကျေးဇူး "
ရှောင်းကျန့်သက်ပြင်းချပြီး ခွေးစာထုပ်ကြီးထမ်းကာလမ်းထိပ်ပြန်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ် ။ ခွေးတွေအစာနယ်ကျွေးထားပြီးကြောင်ကိုနည်းနည်းပွတ်ပေးတော့ သဝန်တိုတတ်တဲ့ခွေးတွေကဆာနေတာတောင်မစားဘဲ ဗြုတ်စဗျင်းတောင်းတွေလာလုပ်ပြနေတယ် ။
ရှောင်းကျန့်စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ပဲကြောင်ကိုအုတ်တံတိုင်းပေါ် တင်ပေးလိုက်ရတယ် ။ ယုန်စာထုပ်က ဘာရယ်တော့လည်းမဟုတ်ပါဘူး ။ကျွေးစရာယုန်လည်းမရှိဘူး ။ မွေးမြူရေးခြံနားမှာတောအုပ်လေးရှိပေမဲ့ဒီမှာကမရှိဘူးလေ ။
ဒါပေမဲ့ သူကယ်ထားတဲ့ယုန်လေးကတအားဉာဏ်ပြေးတာ ။ တောထဲလွှတ်ပေးတာတောင် သူ့ဘာသူရအောင်ပြန်လာတာလေ ။
ရှောင်းကျန့်အတွေးတွေနဲ့အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ် ။
"ဟိုကောင်လေးလာဦး "
ဦးလေးခေါ်လို့သွားတော့လည်း ဦးလေးသားသမီးတွေကနှာခေါင်းတရှုံ့ရှုံ့ ။
"ခွေးမွှေးတွေချည်းပဲ ဆေးရုံကဆင်းတာနဲ့အိမ်မကပ်တော့ဘူး တော်တော်လွတ်လပ်နေတယ်ပေါ့ "
"မကြီးလိုက်ပို့ပေးတာ "
"အေး နင့်အစ်မလည်းကြည့်ပြောနော်လာရင် အိမ်ကြီးရှင်သခင်မလိုလိုနဲ့လူကြီးတွေ့ရင်နှုတ်ဆက်ဖော်တောင်မရဘူး "
ရှောင်းကျန့်ခေါင်းကုတ်လိုက်တယ် ။ ခွေးသန်းတွေကပ်လာလားမသိဘူးဗျာ ။ရှောင်းကျန့်ရဲ့
တုံဏှိဘာဝေပုံစံကြောင့် သက်ပြင်းကိုယ်စီချလိုက်ကြတယ် ။
"ဆေးခန်းပြစရာလိုရင် မင်းဒေါ်လေးကိုပြောလိုက်၊ ခြံပြင်နေကြတာ တစ်ရက်နှစ်ရက်နားပြီးသွားကူလိုက်ဦး "
"ဟို လမ်းထိပ်ကကြောင်လေးအကိုက်ခံထားရတယ်ထင်တယ် အဲ့ဒါဆေးခန်းပြ.... "
YOU ARE READING
Xiao Tu Tu and Leo
FanfictionBJYX FANFICTION YIZHAN YIBO- GONG XIAO ZHAN-SHOU M-Preg
