အခန်း (၉၉) : လူလူတို့တံခါးပိတ်ပြီး နပန်းလုံးတိုင်း ယုန်တွေဂိုဆွဲမထည့်ပါနဲးးးးး ။
ညီဖြစ်သူနားတကပ်ကပ်ဖြစ်နေတဲ့လုံးလုံးက မှောင်လာတော့လင်မယားခန်းထဲကနေကန်ထုတ်ခံလိုက်ရတယ် ။ လုံးလုံးက ကျွတ်ချက်နေတဲ့ အမွှေးတွေကိုခါလိုက်ရင်းအခန်းတံခါးကို ခါးထောက်လို့ကြည့်လိုက်တယ် ။
ဘားးးးးလိုးးးးးးလဲးးးးးးး? ။
သူနော် အေးနော့ ဒီတလောညညဆို ဒီအခန်းထဲက ဆော့သံတွေကြားကြားနေရတယ် ။ သူတွေးနေတုန်း ဦးလေးကြီးက လုံးလုံး ညီလေးကိုပါအဖေပိစိလက်ထဲလာထိုးထည့်ပေးသွားတယ် ။ အာ့ဆိုသူတို့နပန်းစလုံးတော့မှားးး ။
လုံးလုံးကသူတို့နပန်းသတ်တာကို ဆက်နားမထောင်တော့ဘဲ ညီလေးကိုသွားအူကျူးနေလိုက်ပါတယ် ။
ကလေးက အေ့ နည်းနည်းတော့ရုပ်ဆိုးပေမဲ့ လုံးလုံးရဲ့ချစ်စရာကောင်းတဲ့မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးနဲ့ ကြည့်တော့ အေ့ ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်နော်ပေါ့အေ့ ။
"ဒယ်ဒီ အေ့ သားညီလေးပါးက ပေါက်စီလုံးလေးလိုပဲနောအေ့ "
"လူကြီးတွေပြောသလိုအကျင့်လိုက်မလုပ်ရဘူးလေ သားရဲ့ ၊ အရက်သမားသံပေါက်နေတယ် "
"ဟယ့်တော် ရှင်ကလည်း လုံးလုံးကိုအဲ့လိုမပြောပါနဲ့အေ "
ယုန်က စိတ်ဆင်းရဲစွာနဲ့ရယ်လိုက်တယ် ။
လူတွေပြောသမျှနားထောင်ပြီးလိုက်ပြောနေတော့တာပဲ ။
"မေ့နေတာ ဒယ်ဒီ့အတွက် လုံးလုံး လက်ဆောင်ပေးစရာရှိတယ်နော် "
လုံးလုံးကသူစုဆောင်းထားတဲ့ ကြောင်မွှေးတစ်ဖုတ်ကို သယ်ထုတ်လာပြီးပေးလိုက်တယ် ။
"ဒါတွေဘယ်ကရတာလဲ? "
"လုံးလုံး ဟိုဟိုဒီဒီသွားရင်းနဲ့ဆွဲနှုတ်လာတာ "
"ဘာလို့လဲ? ကျစ် ဘာအတွက်ဖြစ်ဖြစ် အကောင်တွေအမွှေးလိုက်မနှုတ်ရဘူး "
"ဘာလိုးလဲ "
"ဘာလို့လဲ! "
"ဘားလိုလဲ "
"ဘာ "
"ဘာ "
"လို့ "
"လို့ "
YOU ARE READING
Xiao Tu Tu and Leo
FanfictionBJYX FANFICTION YIZHAN YIBO- GONG XIAO ZHAN-SHOU M-Preg
