"នេះពិតមែនដែល ជីមីន នៀកទៅមិនប្រាប់សោះ!!! ទាក់ទងមិនចូលទៀត!!"។ យ៉ុនហ្គី ក៏ឈររអ៊ូខណ: ខារ៉ា ក៏ងាកមកមើលគេ។
"ខ្ញុំដឹងថាលោក ជីមីន ពេលនេះប្រហែលជានៅឯសហរដ្ឋអាមេរិក !!"។ នាងក្រមុំក៏ជ្រែកដៃចូលហោប៉ៅអាវធំរបស់នាងហើយ យ៉ុនហ្គី ក៏លើកចិញ្ចេីម។
"មែនរឺ? ម៉េចក៏ ខារ៉ា ច្បាស់ចិត្តថាគេនៅទីនោះ?"។ នាយកម្លោះក៏សួរទើបនាងក្រមុំញញឹម។
"ពាណិជ្ជកម្មលើកញ្ចក់ទូរស្សន៍មិញគ្រប់គ្រាន់ឲ្យខ្ញុំដឹងថាគាត់នៅឯណាហើយ!"។ នាងក្រមុំក៏បកស្រាយហើយ យ៉ុនហ្គី ស្តាប់ហើយក៏ងក់ក្បាល។
"នាងពិតជាពូកែមែន!!! នេះពិតជាអស្ចារ្យហើយឆ្លាតមែនណា៎! ចឹងពួកយេីងទៅពេលនេះតែម្តងហេ៎?"។ យ៉ុនហ្គី ក៏សួរហើយ ខារ៉ា ក៏ញញឹម។
"មិនប្រញាប់ពេកក៏បានបើកចៅហ្វាយចង់ដើរលេងលំហែខ្លះនោះព្រោះយើងកម្រមានពេលដែលស្រណុកខ្លួនចឹងណាស៎មែនទេ?"។ ខារ៉ា ក៏សម្លឹងមើលគេហើយ យ៉ុនហ្គី ក៏ញញឹមស្រស់មុននឹងស្រវាឪបស្មានាង។
"មាន!!! ចឹងទីកន្លែងមួយជាមូយខ្ញុំ!"។ នាយកម្លោះក៏ស្រវាទាញដៃស្រឡូនរបស់នាងក្រមុំចាកចេញពីហាងកាហ្វេ។
"ចាកចេញហើយ! រៀបចំតាមទៅ!!"។ បុរសម្នាក់ដែលអង្គុយញាំុកាហ្វេក្នុងហាងនោះក៏លើកកាសមកនិយាយក្រោយពីគេបានឃើញក្រមុំកម្លោះដឹកដៃគ្នាចេញព្រោះគេតាមមេីលសកម្មពួកគេយូរមកហេីយ។
សូនច្បារ ....
នៅទីនេះពិតជាពេញទៅដោយដេីមឈេីផ្កា សាគូរ៉ា ដ៏ល្បីនោដុះអមសងខាងផ្លុវហើយមានគូស្នេហ៍ជាច្រេីនដឹកដៃគ្នាដើរក្រោមដេីមនេះទៅមកហាក់ដូចជាពិភពស្នេហាដ៏ស្រស់ថ្លាចឹងឯងហើយក៏ដូចនាយកម្លោះនឹងក្រមុំយើងផងដែរ។
"ទីនេះស្អាតខ្លាំងណាស់ហើយក្រអូបក្លិនផ្កាខ្លាំងដែេ!!"។ ខារ៉ា ក៏ត្រដាងដៃទទួលស្រទាប់ផ្កាដែលជ្រុះមកនាំឲ្យរូបភាពហាក់ស្រស់ថ្លាពេញកែវភ្នែកនាយកម្លោះដែលឈរជ្រែលហោប៉ៅនៅម្ខាងមេីលនាងដោយញញឹមស្រស់។
"ក្រដាសចងស្នេហ៍!!! ជួយទិញម្នាមួយទៅណា៎ស្រីស្អាតប្រុសសង្ហាទាំងអស់គ្នាអើយ!!"។ កំពុងតែសម្លឹងមើល ខារ៉ា យ៉ាងជាប់ចិត្ត យ៉ុនហ្គី ក៏ងាកមកឃើញអ៊ំស្រីចំណាស់ម្នាក់ឈរនៅតូបតូចក្រោមដើម សាគូរ៉ា លក់ក្រដាសដែលមានចងខ្សែចម្រុះពណ៍ជាមួយក្រដាសរឹងពណ៍ជាច្រេីនបន្ទះហើយប្រកូកប្រកាសប្រាប់មនុស្សជុំវិញនេះនាំឲ្យនាយកម្លោះក៏ចាប់អារម្មណ៍ទេីបបោះជំហានទៅ។
"អូ៎ ក្មួយសង្ហា! នេះជួយទិញអ៊ំមួយគូទៅណា៎!"។ អ៊ំស្រីចំណាស់កាលបើឃើញកម្លោះសង្ហាមកដល់ក៏រាក់ទាក់ហើយ យ៉ុនហ្គី ក៏សម្លឹងមើលនាងក្រមុំដែលដើរសម្លឹង សាគូរ៉ា យ៉ាងភ្លេចឋខ្លួនដោយស្នាមញញឹមមុននឹងនាយស្រវាយកក្រដាសនោះពីរសន្លឹងមកកាន់។
"នៅជាអ្វីទៅអ៊ំ? ហើយវាមានន័យអីខ្លះ?"។ នាយសង្ហាក៏សួរនាំទើបអ៊ំស្រីនោះតប។
"ជាក្រដាសចងស្នេហ៍សម្រាប់គូស្នេហ៍ដែលប្រាថ្នាថានឹងនៅជាមួយគ្នាមួយជីវិតហេីយគេសរសេរពីប្រាថ្នារវាងគ្នានោះដាក់លើវាហើយនាំគ្នាព្យួរវាលើដើម សាគូរ៉ា ជាមូយគ្នានោះអីក្មួយ! គូស្នេហ៌ច្រេីនណាស់ដែលបានសម្រេចដូចបំណងណា៎! អ៊ំមិននិយាយលេងទេ!"។ អ៊ំស្រីក៏ខំសរសើរពីឥវ៉ាន់របស់គាត់ហើយ យ៉ុនហ្គី កាន់វាមើលមកយ៉ាងអស់សំណេីចបែបដែលខ្លួនគេបែរជាមកជឿរឿងអស់នេះបានទាំងគេជាមនុស្សមិនដែលខ្វល់អ្វីសោះតែគេដឹងថាគេប្រែប្រួលខ្លាំងណាស់ពេលដែលគេមានចិត្តមួយដែលប្រាដកខ្លាំងជាមួយនារីម្នាក់នោះឯង។
"ល្អតើ! ចឹងខ្ញុំយកមួយគូចុះ! នេះប្រាក់មិនបាច់អាប់ទេ!"។ យ៉ុនហ្គី ក៏ហុចលុយជាមួយចំនួន 5000 យ៉េន ស្មើនឹង 50 ដុល្លា ទៅឲ្យគាត់ទាំងដែលក្រដាសនោះមានតម្លៃត្រឹមតែ 100 យ៉េន ដែលមានតម្លៃមិនដល់ 1 ដុល្លា ផងនោះធ្វើឲ្យអ៊ំស្រីនេះស្រឡាំងកាំងតែម្តង។
" ខារ៉ា !!"។ ដៃក្រាស់ក៏លូកស្រវាមកកាន់ដៃនារីដែលដែលស្លុងខ្លួននឹងទេសភាពនេះធ្វើឲ្យនាងងាកមករកគេហើយក៏លើកចិញ្ចើមញញឹម។
"មានអីរឺចៅហ្វាយ?"។ ខារ៉ា ក៏សួរនាំហើយ យ៉ុនហ្គី ក៏ហុចក្រដាសមួយសន្លឹងមកឲ្យនាង។
"ជាអ្វីទៅចៅហ្វាយ?"។ នាងក្រមុំក៏សូរទៀតហើយ យ៉ុនហ្គី ក៏ញញឹមដាក់នាង។
"ក្រដាសចងស្នេហ៍! សរសេរប្រាថ្នារបស់ពួកយើងចូលហើយចងព្យួរលើដើមឈើរទៅ!!"។ នាយកម្លោះក៏សំដៅទៅអង្គុយលើបង់ហើយក៏សរសេរខណៈ ខារ៉ា សម្លឹងមើលគេហើយញញឹម។
"នេះចៅហ្វាយចេះជឿលើរឿងនេះពីពេលណា?"។ នាងក្រមុំក៏និយាយបែបហួសចិត្តតិចតូចហើយ យ៉ុនហ្គី ក៏ងាកមកមើលនាងដោយស្នាមញញឹស្រស់។
"ពេលដែលខ្ញុំស្រលាញ់នាងនោះអី ខារ៉ា ! ខ្ញុំក៏ជឿគ្រប់យ៉ាងដោយមិនស្ទាក់ស្ទើរឲ្យតែរឿងនោះអាចនាំឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថានឹងនៅជាមួយនាង!"។ កែវភ្នែកខ្មៅហើយមុតបានសម្លឹងមើលនាងក្រមុំដែលមើលគេដោយភ្លឹកភ្លាំងជាមួយខ្យល់ដែលបានផាត់មកនាំឲ្យសក់នាងក៏រំសាយមកលើមុខទើបដៃក្រាស់របស់រាងសង្ហាឈោងមកវែកឲ្យនាងហើយគេក៏ញញឹម។
"នេះនាងសរសេរហើយចងវាទៅ!!! ខ្ញុំចងមុនហើយ!"។ រាងកាយក្រាស់ក៏ឈោងទៅលើដើមឈើដែលនៅក្បែរនោះហើយចងវាដោយទឹកមុខស្រស់បស់ហើយនាងក្រមុំខាងនេះក៏សម្លឹងមើលក្រដាស់នេះដោយទឹកមុខស្ងួតមុននឹងលើកប៊ិចមកសរសេរហើយក៏ចងវាលើដើមឈើដូចគ្នា។
"នាងសរសេរពីអីទៅ?"។ យ៉ុនហ្គី ក៏សួរហើយ ខារ៉ា ក៏ចងចិិញ្ចើម។
"អ្នកណាគេប្រាប់គ្នាបែបនេះនោះចៅហ្វាយ? ម៉េចនឹងសក្តិសិទ្ធិទៅ?"។ នាងក្រមុំក៏តបហើយ យ៉ុនហ្គី ក៏ស្រវាកាន់ដៃនាង។
"សង្ឃឹុំមថានាងនឹងសរសេរថាចង់នៅជាមួយខ្ញុំមួយជីវិតទៅចុះណា៎!!"។ ទឹកមុខស្រទន់របស់គេក៏សម្លឹងមើលនាងហើយ ខារ៉ា ស្រាប់តែមានទឹកស្មើបន្តិចមុននឹងនាងលើកដៃមកអង្អែលមុខរបស់ យ៉ុនហ្គី វិញ។
"ដរាបណាដែល ខារ៉ា ខ្ញុំនៅមានដង្ហើមគឺ ខារ៉ា នឹងនៅក្បែរហើយការពារចៅហ្វាយជានិច្ច! ចៅហ្វាយជាមនុស្សដែលសំខាន់របស់ ខារ៉ា !"។ នាងក្រមុំក៏តបដោយសម្តីស្រទន់នាំឲ្យ យ៉ុនហ្គី ហាក់រំភើបហើយក៏ឪបនាងយ៉ាងណែន។
"ចៅហ្វាយ! យប់នេះខ្ញុំនឹងនៅក្បែរចៅហ្វាយបានទេ?"។ សម្លេងស្រាលក៏និយាយដាក់ត្រចៀកនាយខណៈ យ៉ុនហ្គី ក៏សម្លឹងមើលនាងហើយគេក៏ញញឹម។
សណ្ឋាគារ ...
បន្ទប់ ភីអាយភី ដ៏ធំទូលាយនៃសណ្ឋាគារក៏បានកម្លោះរាងសង្ហានេះកក់យកជាមួយតម្លៃកប់ពពកហើយក៏នាំឲ្យពេលនេះមានរាងកាយប្រុសស្រីពីរនាក់ដែលស្ថិតក្នុងឈុតឃ្លុំនោះឈរនៅបង្អួចកញ្ចក់ធំដែលបង្ហាញពីទេសភាពនៃពេលរាត្រីពីជាន់លើកនៃបន្ទប់របស់ពួកគេនេះឯង។
"មើលពីលើបែបនេះគឺស្អាតណាស់!"។ ដៃស្រឡូនក៏ដាក់លើបង្អួចហើយនាងក៏ពោលខណៈដៃក្រាស់ក៏ស៊កពីក្រោយមកក្រសោបចង្កេះនាង។
"កានតែស្អាតពេលដែលមាន ខារ៉ា នៅក្បែរខ្ញុំ! ខ្ញុំមិនដឹងថាខ្ញុំគួរនិយាយថាម៉េចទេតែខ្ញុំដឹងត្រឹមតែថាខ្ញុំស្រលាញ់នាងណាស់!"។ យ៉ុនហ្គី បិទភ្នែកហើយពោលសម្តីផ្អែមមកកាន់នារីម្នាក់នេះទើបនាងញញឹមហើយដាក់ដៃអង្អែលលើកដៃដែឪបចង្លេះគេនោះវិញ។
"តែចៅហ្វាយមិនខ្លាចថាស្រលាញ់ខ្ញុំអាចនឹងត្រូវឈឺចាប់ទេរឺ?"។ ខារ៉ា ក៏ងាកមើលគេហើយ យ៉ុនហ្គី ក៏ងើបមុខមើលនាងវិញមុននឹងសម្លឹងចូលកែវភ្នែកនាង។
"មិនដឹងថានាងទៅមុខនឹងប្រែប្រួលទៅជាអ្វីក៏ដោយ! ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ឲ្យ ខារ៉ា ដឹងថាខ្ញុំជឿជាក់នាង! រឿងអ្វីក៏ដោយខ្ញុំជឿនាងពេញ 100% ដោយមិនស្ទាក់ស្ទើរទេទោះបីជាមនុស្សគ្រប់គ្នាគេដាក់លើការសង្ស័យមកលើនាងតែខ្ញុំនឹងនៅខាងនាងហើយក៏មិនខ្លាចនឹងស្រលាញ់នាងឡើយ!"។ នាយកម្លោះក៏និយាយដោយភាពប្រាកដប្រជាទើបរាងខ្ពស់ងាកខ្លួនមករកគេហើយនាងក៏ក្រមុំក៏ស្ទុះស្រវាទាញមកផ្អឹបបបូរមាត់តែម្តង។
រាងក្រាស់ក៏តបតដោយយកដៃឪបចង្កេះនាងយ៉ាងណែនហើយនាងក្រមុំក៏ថែថើបផ្តោះផ្តងគ្នាយ៉ាងរោលរាលរហូតដំណើរនាយសង្ហាក៏ថយរហូតដល់គ្រែធំទូលាយទើប ខារ៉ា រុញរាងកាយក្រាស់ទៅគ្រែហើយនាងក៏នៅពីលើគេ។
"យប់នេះខ្ញុំជាអ្នកបម្រើចៅហ្វាយចុះ!"។ កាយស្តើងក៏ចាប់ផ្តើមគ្រប់យ៉ាងហើយយ៉ាងខ្លៀវខ្លាផងដែររហូតផុតអស់ច្រើនម៉ោងទើបពេលនេះឃើញរាងស្តើងក៏រៀបចំខ្លួនផ្លាស់ឈុតគេងតែរាងសង្ហាបែរជាដេកស្តូកស្តឹងមុនមាត់ករសោះ។
"ចូលមក!"។ កាសពាក្យនឹងត្រចៀកនាងក្រមុំក៏ក៏ត្រូវនាងលើកមកនិយាយហើយក៏មានកម្លោះម្នាក់ដែលលួចតាមដាន់ពួកគេនោះបើកទ្វារចូលមក។
"ប៊ស ប្រាកដហើយថាធ្វើបែបនេះដាក់ចៅហ្វាយគឺត្រឹមត្រូវ!"។ សម្លេងកម្លោះម្នាក់នេះគឺជា អេឡិច ដែកតាមមើលពួកគេនោះឯងហើយវាស្ថិតក្រោមផែនការរបស់នាងក្រមុំ ខារ៉ា ទាំងអស់។
( អធ្យាស្រ័យដែលបាត់ពីរថ្ងៃណា៎ អេតមីន មានការរវល់ពេកទេីបមិនបាានផុសជូន! តែអត់សូវឃេីញមានអ្នករកផង បេីបាត់យូរក៏មិនអីដែរណ៎ រឿងអេតមីនមិនសូវល្អមេីលផង 😪😪)